21 Ιανουαρίου 2014

Εμείς!

 
     "Έμαθες καλά τις αντωνυμίες.... Δεν αντιλέγω. 


     Πάντα σ΄ακούω να λες: Εγώ..........εσύ...........αυτός.......εσείς...........αυτοί.....................

    

     Ε! Φίλε... Υπάρχει κι ένα ρημάδι ΕΜΕΙΣ.........


     Γιατί μονίμως το ξεχνάς?"

11 Ιανουαρίου 2014

Ο Άγιος Βασίλης και τα δώρα του.

   
     Διαλέγω δώρο για ΄σένα σημαίνει, νοιάζομαι, ασχολούμαι, σε παρατηρώ, αφιερώνω χρόνο, σου δίνω προσοχή... Ακριβά ή όχι, φανταχτερά ή μη, η πολύτιμη αξία των δώρων έχει να κάνει με όλα τα όμορφα συναισθήματα που περικλείονται στη συσκευασία τους και όχι με το πόσο κοστίζουν. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι τα πιο ξεχωριστά και ιδιαίτερα δώρα είναι εκείνα στα οποία έχει "ξοδευτεί" απλόχερα συναίσθημα, φαντασία, χρόνος, χαρά και όχι χρήματα.

     Επιπλέον, το τελετουργικό της αφαίρεσης του περιτυλίγματος κάνει την καρδιά να χτυπάει διαφορετικά και να μας γυρίζει πίσω, στην χαρά της παιδικής μας ηλικία. Και από μόνο του, αυτό το συναίσθημα είναι τόσο δυνατό, που κάνει ένα δώρο ανεκτίμητο.

     Δωράκια φτιάχτηκαν για την περίοδο των γιορτινών ημερών για να μοιραστούν σε αγαπημένα πρόσωπα, σε συνδυασμό με γλυκά και λαχταριστή σπιτική μαρμελάδα πορτοκάλι.
  • Μοσχομυριστά σαπούνια λεβάντας με decoupage...

  • αρωματικά πουγκάκια γεμισμένα με λεβάντα, καρφιτσούλες και μικροκοσμήματα....

  • Στολίδια-γούρια για το Χριστουγεννιάτικο δέντρο...

  • Κουμπαράδες (...παλιά μου τέχνη κόσκινο, Ρένα!!), για τους λιλιπούτειους μικρούς μας φίλους στο νηπιαγωγείο. Όχι ένας και δύο... ούτε, καν, τρεις ή τέσσερις. 24, παρακαλώ, και τα μικρά πέταξαν από τη χαρά τους...



     Ανεκτίμητα και μοναδικά, όμως, είναι και τα γιορτινά δώρα που παρέλαβα:
  • Η υπέροχη ευχετήρια κάρτα από την Αθηνά και το mylovablebaby, με αφορμή τη συμμετοχή μου στην πρόσκληση Handmade Xmas Cards Swap...

  • Το ονειρικό στεφανάκι της Φιλίας -αυτό κι αν ήταν μια συγκινητική έκπληξη, γιατί απλούστατα εμφανίστηκε απροειδοποίητα!

  • Το καταπληκτικό μου δωράκι από τη μυστική ανταλλαγή δώρων που διοργάνωσε η Μαριλένα μας, ή, αλλιώς... Μy Secret Santa Swap, με αποστολέα το ΜαΘε...



     Όσα "ευχαριστώ" και να πω ή να γράψω, πόσο λίγα θα είναι μπροστά στα συναισθήματα που ένοιωσα με την παραλαβή τους! Ευχαριστώ, ωστόσο, τόσο πολύ την Αθηνά, τη Φιλία, το ΜαΘε και τη Μαριλένα για τις όμορφες δημιουργίες, τη σκέψη και το χρόνο που αφιέρωσαν στα μικρά τους κομψοτεχνήματα που μου έστειλαν! Ανέκαθεν πίστευα, πως καθετί χειροποίητο κλείνει μέσα του κάτι από την ψυχή και την προσωπικότητα του δημιουργού του. Συστατικά που το κάνουν ξεχωριστό τόσο για το δωρητή του, όσο και για τον παραλήπτη του. 

     Άφησα για το τέλος, όμως -και ζητώ συγγνώμη, γιατί δεν θέλω να  παρεξηγηθούν οι παραπάνω φίλες μου- το ομορφότερο, ίσως και πιο ιδιαίτερο δώρο που έχω λάβει στη μέχρι τώρα ζωή μου, κατασκευασμένο από τα δικά μου παιδιά.


     Παιδιά με αισιοδοξία, προσδοκία και προσμονή. Παιδιά με μεγάλη καρδιά κι ακόμα μεγαλύτερο χαμόγελο. Και σαν εθελόντρια, το να απασχολώ αυτά τα παιδιά -αλλά και τους γονείς τους- με κούκλες, κατασκευές και διάφορες άλλες δημιουργίες που και τα ίδια συμμετέχουν, είναι κάποια από τα μικρά μου "όπλα", με τα οποία μπορώ να ταξιδέψω το μυαλό τους έξω από τον ψυχρό κόσμο των ιατρικών εξετάσεων και των χημειοθεραπειών.


     Κλείνοντας εδώ, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω πάρα πολύ όλες/ους σας από καρδιάς, αγαπημένα μου παρεάκια, για τις γλυκές ευχές σας πριν, κατά τη διάρκεια, αλλά και με τον ερχομό της νέας χρονιάς. Εύχομαι οι μέρες σας να είναι τόσο φωτεινές όσο τα χαμόγελα σας!!

3 Ιανουαρίου 2014

Να ονειρεύεσαι.

   
     "Να ονειρεύεσαι...", μου ΄λεγε ένας φίλος που μ αγαπούσε και με ήξερε καλά. 
Τα όνειρα, συνήθως, προδίνουν. 
Παραπλανούν. 
Καμιά φορά και σκοτώνουν. 
Όμως, δεν γίνεται να ζεις χωρίς να ονειρεύεσαι.... 
Δεν έχει νόημα. 
Δεν έχει ουσία. 
Να ονειρεύεσαι!
Κοίτα, μόνο, να έχεις σταμπάρει την έξοδο κινδύνου από τα όνειρά σου. 
Τότε σώζεσαι.... 

     Και ποια είναι η έξοδος κινδύνου? 
Τίποτα δεν είναι στην ζωή το παν! 
Έχει και παρακάτω...?
Έχει κι άλλο. 
Προχώρα, λοιπόν, ξεκόλλα! 
Αυτή είναι η έξοδος κινδύνου! 

     Όταν ένας άνθρωπος έχει ενδώσει εντελώς στο πάθος του, είναι μάταιο να προσπαθείς να του αλλάξεις τακτική. Είναι όπως ακριβώς ο τζόγος. Όσο χάνεις, τόσο κολλάς.
Έχει μια περίεργη γλύκα η αυτοκαταστροφή. Ανήκει στα σκληρά ναρκωτικά. Αν εθιστείς, μάλλον τελείωσες. 
Εκτός αν πετύχεις στις καλές του το Θεό. Συμβαίνει... 
Εγώ τα είχα βρει μια χαρά με την ζωή. Γίναμε κολλητάρια και τα περνούσαμε περίφημα. 
Πήγαινα ως εκεί που μ΄έπαιρνε. Για να χαίρομαι. 
Κι αν είχα κέφι, προχωρούσα ως εκεί που δεν μ΄έπαιρνε. Για να μαθαίνω".

     "Καθένας έχει διαλέξει μόνος του το σταυρό του, άσχετα αν δεν το παραδέχεται, ή αν δεν το συνειδητοποιεί πολλές φορές....
Εγώ την τρέλα μου την φοράω καπέλο, μεγάλε. Δεν την αφήνω να μου γίνει θηλιά. Κι όσο για την παράγκα μου, μόλις δω πως πιάνει κοριούς, ανάβω ένα σπίρτο και την καίω. Δεν το ΄χω για τίποτα!

"Πόσο κάνει?", λέω στη μοίρα μου. "Τι χρωστάω?".
"Τόσο...", μου λέει. 
"Πάρ΄τα και δίνε του. Έχω ένα ραντεβουδάκι με την επόμενη μέρα...".

                                                                    Αλκυόνη Παπαδάκη - Βαρκάρισσα της Χίμαιρας

     Υ.Γ. Ονειρευτείτε....Ευχηθείτε....Πιστέψτε. Μακάρι, όλα σας τα όνειρα να βγουν αληθινά. Ευτυχισμένος και δημιουργικός ο καινούργιος χρόνος, με πολλή αγάπη, πάθος και στόχους...