17 Φεβρουαρίου 2017

Με λένε Γιαννούλα. Άσε με λίγο να ξαποστάσω...



Με λένε Γιαννούλα… έτσι… με τ’ όνομα μισό.
Ούτε του πατρός μου ούτε του αντρός μου.
Ή μάλλον Γιαννούλα Κουλουρού, για να δέσει το μηδέν δίπλα στο βαφτιστικό μου.
Όσο μεγάλωνα μεγάλωνε κι ο καημός μου που άντρας στο πλάι μου δεν στάθηκε….
Πόσες φορές με ντύσανε νύφη οι αλήτες…
Πόσες φορές….
Λες και δεν ήξερα…
Μια δυο φορές τους πίστεψα…
Μετά… τα ξέρετε.
Στο τέλος ο Φλεβάρης με τρόμαζε γιατί θυμόμουν όσα έγιναν.
Αυτές οι φωνές τους… και να μη μπορώ να κρύψω τα κλάματά μου.
Αχ…
Πάντα μόνη γύρναγα από τους γάμους μου…
Μόνη κλαμένη και ντροπιασμένη.
Δε βαριέσαι, αυτά έγιναν και δεν ξεγίνονται.
Όχι, δεν τους κρατώ κακία.
Σαν πέρασαν τα χρόνια έπαψα να τον περιμένω.
Έτσι κι αλλιώς ποτέ δεν υπήρξε.
Μόνη γύρναγα απ’ τους γάμους μου, κλαμένη και ντροπιασμένη.
Τι άλλο να σου πω…. κουράστηκα.
Κάθε χρόνο οι ίδιες ντροπές τα ίδια ψέματα.
Άκου αστικός μύθος μια γυναίκα τρομαγμένη και πληγωμένη.
Κάθε γάμος και μια πληγή, τόσο που έγινα ολόκληρη μια πληγή.
Άσε με λίγο να ξαποστάσω.

Η Γιαννούλα η κουλουρού πέθανε μόνη και φτωχή λίγο μετά το 1940 στη κατοχή θύμα του «ντόρου» της εποχής όπου κάποιοι «επώνυμοι πατρινοί» μαζί με κόσμο που όλο κι αυξανόταν της οργάνωναν τους γάμους της, που ποτέ δεν ολοκληρώνονταν. Η δυστυχή γυναίκα βούλιαξε στη θλίψη της, θύμα μπούλινγκ της τότε εποχής.

Την Τσικνοπέμπτη στην Πάτρα αυτό το ντροπιαστικό έθιμο λογικά θα επαναληφθεί και θα ακολουθήσει γλέντι ως συνήθως.

Η Γιαννούλα παραμένει ΑΔΙΚΑΙΩΤΗ μέχρι σήμερα. Ανήκει στο εικονοστάσι των δικών μου Αγίων και το κείμενό μου -απόσπασμα από την παράσταση βίοι Αγίων- το αφιερώνω στη βασανισμένη της ψυχή.


ΥΓ1. Συμπαθάτε με συντοπίτες καρναβαλιστές. Πίσω από τη γιορτή και το έθιμο(?) κρύβεται μια ιστορία θλιβερή.
ΥΓ2. Οι ευαίσθητες/οι φίλες/οι  βοηθήστε να ακουστεί κι αυτή η άποψη.

                                                                                                            Γιώργος Δίπλας

     ΣΗΜ: Η Γιαννούλα ήταν υπαρκτό πρόσωπο. Επρόκειτο για μια φτωχή γυναίκα της Άνω πόλης που έζησε στην περίοδο πριν τον Β΄Παγκόσμιο πόλεμο και κύρια δραστηριότητά της ήταν η πώληση κουλουριών, που της εξασφάλιζε τα προς το ζην. Ορισμένοι Πατρινοί εκμεταλλευόμενοι την αφέλειά της και το ευφάνταστο του χαρακτήρα της, της έταζαν πως θα την παντρέψουν με τον πρόεδρο της Αμερικής Ουίλσον. Η σχετική φάρσα περιλάμβανε άφιξη του Ουίλσον με πλοίο στο λιμάνι και άνοδό του στην Άνω πόλη, όπου θα τελούνταν και ο γάμος με τη Γιαννούλα. Η εύπιστη κουλουρού υποδεχόταν τον υποτιθέμενο Ουίλσον, "Ιούλσο" όπως τον πρόφερε η ίδια, τον οποίο φρόντιζαν πάντα να τον ντύνουν με φράκο και ημίψηλο, αλλά ώσπου να αντιληφθεί την ειρωνεία της στιγμής, το πλήθος των συγκεντρωμένων για το γάμο είχε διασκεδάσει με την ψυχή του.

     Κάθε Τσικνοπέμπτη στην Πάτρα η διασκέδαση χτυπάει στην Άνω πόλη όπου φέτος, όπως και τις προηγούμενες χρονιές, πραγματοποιήθηκε και το έθιμο του γάμου της Γιαννούλας…

26 σχόλια :

  1. Το διάβασα και εγώ χθες Μαριάννα στο φβ και νομίζω εσύ το κοινοποίησες !! Δεν γνωρίζω ότι το έθιμο συνεχίζεται για μια γυναίκα τόσο δυστυχισμένη στη στην πραγματική της ζωή !! Ας το μάθουν οι διοργανωτές , άλλωστε υπάρχουν τόσα νούμερα για καρναβάλι στις μέρες μας !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νικόλ μου, δεν γνώριζα ούτε εγώ το εν λόγω "έθιμο", μέχρι που έπεσα τυχαία στο παραπάνω άρθρο, το οποίο και αναδημοσίευσα αυτούσιο. Θεωρώ άκρως σοκαριστικό να διακωμωδείτε με τέτοιο τρόπο η δυστυχία του άλλου, για την οποία εσύ ο ίδιος, μάλιστα, είσαι ηθικός αυτουργός της. Πόσο πολύ, αλήθεια, πρέπει να "καμαρώνεις" ως άτομο και ως κοινωνία για το επίτευγμά σου, ώστε να το αναπαράγεις, να το αναβιώνεις σε βάθος χρόνου για να γνωρίζουν και οι νεώτεροι, αναρωτιέμαι?!

      Διαγραφή
  2. Χαίρομαι που το κοινοποίησες κι εσύ Μαριάννα μου. Δεν είχα ιδέα γι αυτό το έθιμο και το διάβασα προχτές, ομολογώ πως σοκαρίστηκα με τη σκληράδα των ανθρώπων αυτών. Το σχόλιο της Νικόλ, με καλύπτει απόλυτα. Τόσα νούμερα έχουμε σήμερα...
    Την καλησπέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου, Μαρία μου! "Τόσα νούμερα έχουμε σήμερα..."!!

      Διαγραφή
  3. Πρώτη φορά ακούω αυτήν την ιστορία....! μια ιστορία πραγματικά ντροπής από εκείνο το "μπούλινγκ" όπως λες εκείνων των εποχών. Ένα μπούλινγκ Μαριάννα που ξέρω απ το πετσί μου. Ήταν από τα άσχημα σημάδια εκείνων των εποχών.
    Χαίρομαι ιδιαίτερα που το κοινοποίησες για να το μάθουμε, για να κατέβει πλέον σαν "πλάκα" και σαν "διασκέδαση" γιατί κρύβει ένα πραγματικό δράμα.
    Σε τιμάει αυτή σου η ενέργεια και ειλικρινά με συγκίνησες.
    Να είσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φαντάζομαι, Γιάννη, θα υπάρχουν κι άλλα "έθιμα" σαν αυτό ανά την επικράτεια, των οποίων την ύπαρξη ή την ιστορία πίσω από αυτά αγνοούμε. Και μέσα από αυτή μας την άγνοια επικροτούμε άθελά μας τη σκληρότητα τέτοιων γεγονότων.
      Να είσαι καλά, φίλε μου!

      Διαγραφή
  4. Δυστυχώς όταν βλέπουν κάποιον αφελή οι "έξυπνοι" του σκαρώνουν φάρσες για να διασκεδάσουν και δεν ξέρουν πόση πίκρα δίνουν. Άπειρα τα παραδείγματα.
    Να είσαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν πιστεύω, Ελένη μου, ότι ο "έξυπνος" που διασκεδάζει με τις φάρσες εις βάρος του "αφελή" δεν γνωρίζει πόση πίκρα δίνει. Όχι απλά γνωρίζει, αλλά είναι τόσο σαδιστικό να θεωρεί διασκεδαστικό τον πόνο του άλλου και να τον αναπαράγει βλέποντάς τον να μεγαλώνει. Αν, μόνο μια στιγμή, μπορούσε ο θύτης να βρεθεί στη θέση του θύματος, αναρωτιέμαι...

      Διαγραφή
  5. Πω πω δεν το ήξερα καθόλου! Και πόσες ακόμη δυστυχίες κρύβονται πίσω από παρόμοια έθιμα...Μα τι ντροπή για τους τάχα μου έξυπνους της εποχής! Μα τι νόμιζαν; Ότι εξευτελιζόταν μια γυναίκα αφελής; Οι ίδιοι εξευτελίζονταν.
    Καλά έκανες και κοινοποίησες μια τέτοια ιστορία. Σ'ευχαριστώ που μου τη γνώρισες.Εύχομαι να σταματήσει από τους ίδιους τους διοργανωτές μια ΄τετοια αναπαράσταση.
    Καλή σου εβδομάδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι είναι όπως τα λες, Άννα μου. Παρ΄όλα αυτά, φαίνεται πως μια κοινωνία ολόκληρη χωρίς αιδώ αγκαλιάζει κι αναβιώνει ένα τόσο ντροπιαστικό έθιμο, σε βάθος τόσων χρόνων.
      Σ΄ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σου!

      Διαγραφή
  6. Δεν είχα ιδέα και χαίρομαι που το ανάρτησες.
    Είδες πόσα πράγματα κρύβονται πίσω από κάποια άλλα, που εμείς ούτε καν φανταζόμαστε?
    Μπράβο για την γνωστοποίηση Μαριάννα!
    Φιλιά πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μελαχρινάκι μου, όπως έγραψα και στη Νικολ νωρίτερα, έπεσα πάνω στο άρθρο εντελώς τυχαία ψάχνοντας για κάτι άλλο. Το αναδημοσίευσα, λοιπόν, όπως ακριβώς το βρήκα (αν πατήσεις, μάλιστα, πάνω στο όνομα του αρθρογράφου θα σε πάει κατευθείαν στη δική του δημοσίευση). Με συγκλόνισε, κυριολεκτικά και ήταν το λιγότερο που μπορούσα να κάνω για να μαθευτεί η ιστορία πίσω από το "έθιμο", που αναβιώνει ακόμα και στις μέρες μας.
      Αυτό, άλλωστε, είναι και το ζητούμενο του συγγραφέα, στον οποίο δικαιωματικά ανήκει το μπράβο για τη γνωστοποίησή του!
      Φιλιά κι από μένα!!

      Διαγραφή
  7. Α ναι, κι εγώ τυγχάνει να την διαβάζω για δεύτερη φορά την ιστορία...
    Ευτυχώς που αναρτήθηκε, για να μαθαίνουμε τις φρικτές αλήθειες.. Φιλιά!✿

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όπως το γράφεις, Πετράδι μου: "Φριχτές αλήθειες"!!
      Να είσαι καλά!

      Διαγραφή
  8. Δεν είχα ιδέα! Και θύμωσα... Καλά έκανες και το ανάρτησες αυτό.
    (και μετά φταίω εγώ που δεν μου αρέσουν καθόλου οι Απόκριες και οι "διασκεδάσεις" τους)...
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Και εγω δεν είχα ιδεα για την ιστορία της Γιαννουλας Μαριαννα μου και όλο αυτό που γινοταν σε βαρος της ..θυμωνω και εγω οπως η Ελλη απο πανω με κατι τέτοια... να είσαι καλά που το δημοσιευσες στο μπλοκ σου..για οσους δεν εχουν φέης μπουκ καλες αποκριες..να περασεις φιλακιαααα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σμαράγδι μου, σκέφτομαι πως όποιος ισορροπημένος άνθρωπος δεν γνωρίζει την ιστορία και τη διαβάσει είναι λογικό να θυμώσει (τουλάχιστον!). Στην Πάτρα που το έχουν ως "έθιμο" και το γνωρίζουν, πως είναι δυνατόν, άραγε, να διασκεδάζουν μ΄αυτό, αναρωτιέμαι...
      Να περάσεις ένα υπέροχο 3ήμερο, σου εύχομαι!

      Διαγραφή
  10. Νοιώθω απέραντα απογοητευμένη από τους ανθρώπους όταν διαβάζω τέτοιες ιστορίες ειδικά όταν ξέρω ότι είναι πραγματικότητα.Δεν το διάβασα στο fb,προτιμώ τη μπλοκογειτονιά μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ το ίδιο απογοητεύομαι, Αχτίδα μου.
      Δεν ήμουν εγώ που το κοινοποίησε στο fb, χαίρομαι όμως που κοινοποιήθηκε, όποιοι κι αν το έκαναν. Σαφώς και η bloggoγειτονιά μας έχει.. άλλη χάρη!!
      Φιλιά σε όλους σας κι ένα παραπάνω στο Κλωντίνι!

      Διαγραφή
  11. Ναι φίλη μου είναι αλήθεια όσα γράφεις γιαυτή την φτωχή γυναίκα και όντως το έθιμο βασίζεται στη δύστυχη ζωή της και κάθε χρόνο στη οδό Γερμανού γίνεται η αναπράσταση. Δεν ξέρω αν έγινε φέτος ,έχω πάρα πολλά χρόνια να πάω .Λένε πως μέχρι να πεθάνει φορούσε το νυφικό της και γυρνούσε στους δρόμους παραμιλώντας .Αυτά είχα μάθει απο τις θείες μου που ζούσαν στην Πάτρα.Πίσω απο κάθε έθιμο κρύβεται μια ιστορία.Η Γιανούλα η κουλουρού άλλη μια γυναίκα θύμα της τότε μικρης κοινωνίας.Και αν ήθελες να κοροιδέψεις λέει κάποια γυναίκα γιατι δεν ήταν καλά ντυμένη της έλεγαν είσαι σαν τη Κουλουρού!!Αυτά απο την Καρναβαλική πολή της Πάτρας .Να είσαι Καλά Καλές Απόκριες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όσο περισσότερα μαθαίνω, τόσο περισσότερο θλίβομαι.
      Σ΄ευχαριστώ πολύ για την κατάθεσή σου, Μεταξία μου!

      Διαγραφή
  12. Πωπω! Δάκρυσα με την ιστορία σου Μαριάννα μου.
    Φοβερό να διασκεδάζουν με τον πόνο των άλλων.
    Να είσαι καλά που το κοινοποίησες.
    Καλό τριήμερο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. είναι ντροπή να προσπαθεί κάποιος να γελάσει εις βάρος ανθρώπων διαφορετικών... είναι πολύ λυπηρό και απάνθρωπο και εξευτελίζει τον "άνθρωπο" που κάνει την "φάρσα" ειναι για λύπηση αυτοί, οχι η Γιαννούλα, ούτε η κάθε Γιαννούλα, για κάποια χρόνια ειχα αναλάβει την φροντίδα της θείας μου που ηταν άτομο με χαμηλό IQ σαν ενα 8 χρόνο παιδάκι αν κ κάποιες φορές μας πουλούσε όλους κ μας αγόραζε κ ξέρω απο πρώτο χερι πως αντιμετωπιζονται ειδικα στην επαρχία αυτοι οι άνθρωποι, θυμάμαι κάτι βρωμοπαιδα που μια φορά πέταξαν πέτρες στη θεία μου κ αυτη με φώναζε για να τους διωξω,εννοείται πως τους πήρε και τους σηκωσε ομως αυτό δεν μπόρεσα να το ξεχασω... Το ποιος είναι ο πολιτισμένος, ο ωραιος, ο νορμάλ και ποιος ο βλακας κ ο ξεφτιλισμενος δεν χωράει καμία συζήτηση!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Έτσι είναι, Μάγια μου, όπως τα λες. Και δυστυχώς άνθρωποι που έχουν βιώσει την απανθρωπιά των υπολοίπων, το γνωρίζουν καλύτερα απ΄όλους. Πόσο πιο ανθρώπινος θα ήταν ο κόσμος μας αν οποιοσδήποτε σεβόταν τη διαφορετικότητα του διπλανού του, αντί να τη χλευάζει, να την εκμεταλλεύεται, να την καταστρατηγεί.
    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η φαντασία δεν έχει ηλικία. Και τα όνειρα είναι για πάντα. Εάν μπορείς να τ΄ονειρευτείς, μπορείς και να το κάνεις.