16 Μαΐου 2017

Ένα έγκλημα καταστρέφει την Αττική! - ΕΝΙΑΙΑ ΚΙΝΗΣΗ BLOGGERS


     Στεκόμαστε στο πλευρό των κατοίκων του Δήμου Μαραθώνα και υπερασπιζόμαστε το δικαίωμά τους να προστατεύσουν τη ΒΑ Αττική και όχι μόνο, από την καταστροφή που θα επιφέρει ο ΧΥΤΥ Μαραθώνα.


     ΔΕΝ ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΙΩΠΗΛΟΙ σε μια σειρά παράλογων και παράνομων ενεργειών που γίνονται, με πρώτο το σημείο που κατασκευάζεται. Βρίσκεται σε βουνό, το οποίο εξαφανίστηκε σταδιακά για τη δημιουργία του, μια ανάσα απ’ τη θάλασσα. Στο σημείο βρίσκονται πηγές και ρέματα, τα οποία καταλήγουν στις κοντινές παραλίες στον Ευβοϊκό (Μαραθώνα, Σχοινιά, Ν. Μάκρη, Σέσι) και ήδη με μια μικρή μπόρα κατεβαίνει λάσπη σε όλη την ακτογραμμή. Φανταστείτε να κατεβαίνουν τοξικά υπολείμματα. Με τη λειτουργία του θα μολυνθεί όχι μόνο η ακτογραμμή αλλά και η θάλασσα, θέτοντας σε κίνδυνο την αλιεία και το κολύμπι. Παίρνουμε θέση και ψηφίζουμε εδώ


     ΔΕΝ ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΙΩΠΗΛΟΙ ΟΤΑΝ θα επηρεαστεί άμεσα ο υδροφόρος ορίζοντας, όπως συμβαίνει στη Φυλή, σύμφωνα με την έκθεση του καθ. Γεωλογίας & Περιβάλλοντος στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, κ. Λέκκα, η οποία δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Τα Νέα". Μεταξύ άλλων, ο κ. Λέκκας αναφέρει: "το... μαύρο υγρό των αποστραγγισμάτων των σκουπιδιών - τα επικίνδυνα δηλαδή "κατακάθια" των απορριμμάτων - εξαπλώνεται με εντυπωσιακό τρόπο. Από την Ελευσίνα και τον Ασπρόπυργο ως τις παρυφές της Φυλής και των Αχαρνών, όλες οι μετρήσεις σε βάθος 20, 50, 70 και 100 μέτρων ανίχνευσαν κάδμιο, αρσενικό, κυάνιο, μόλυβδο και ψευδάργυρο". Το υπέδαφος μιας ολόκληρης περιοχής θεωρείται πλήρως κατεστραμμένο. Σε όλη αυτή την έκταση δεν μπορεί να γίνει καμία γεώτρηση, ενώ δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί η επιφάνεια για καλλιέργειες. Όσο πιο κοντινές στη χωματερή ήταν οι περιοχές από όπου είχαν ληφθεί τα δείγματα, τόσο οι ρύποι ανιχνεύονταν ακόμα και σε μηδενικό βάθος, στην επιφάνεια του εδάφους".


     Στα παραπάνω, προστίθεται και το ενεργό σεισμικό ρήγμα του Ωρωπού που βρίσκεται στο σημείο, καθώς η μικρή απόσταση από τη λίμνη του Μαραθώνα, η οποία χρησιμοποιείται για πότισμα στις καλλιέργειες της περιοχής, η καταστροφή του δάσους που αποτελεί ένα από τους λίγους πνεύμονες που έμειναν στην Αττική, η ατμοσφαιρική ρύπανση. Και αναρωτιόμαστε, πώς γίνεται η Πολιτεία να απαγορεύει σε ακτίνα αρκετών χιλιομέτρων από τη λίμνη την οικοδόμηση κατοικιών και να επιτρέπει την οικοδόμηση ΧΥΤΥ!!!


     Γι’ αυτούς τους λόγους και όχι μόνο, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει απεντάξει διαπαντός το έργο από τη χρηματοδότηση ως περιβαλλοντικά επιζήμιο (αφού δεν πληροί τις προϋποθέσεις) και κρατά την υπόθεση ανοιχτή σε ό,τι αφορά τη διερεύνηση παράνομων ενεργειών που έγιναν.


     Το επιχείρημα πως ο ΧΥΤΥ Μαραθώνα, θα δέχεται μόνο υπολείμματα είναι ακόμα χειρότερο αφού σ’ αυτά περιλαμβάνονται τα πιο τοξικά και επικίνδυνα για την υγεία, υλικά που δεν ανακυκλώνονται οπότε η μόλυνση θα είναι μόνιμη και μη αναστρέψιμη!     Παίρνουμε θέση και ψηφίζουμε εδώ

     Οι bloggers ενώνουμε τη φωνή μας με την φωνή των κατοίκων για να αποτρέψουμε αυτή την οικολογική βόμβα να εκραγεί!

Γιατί ο τόπος που ζούμε ανήκει στα παιδιά μας και στις επόμενες γενιές.

Έχουμε χρέος να τον προστατεύσουμε!!

Ο ΧΥΤΥ ΜΑΡΑΘΩΝΑ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙ!

ΔΕΝ ΣΙΩΠΟΥΜΕ – ΔΙΑΔΙΔΟΥΜΕ - ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ


14 Μαΐου 2017

Α ρε Μάνα!



Ήταν χειμώνας, έξω έκανε κρύο, ήταν η στιγμή που γεννήθηκα και που γεννήθηκες κι εσύ. Πιο μπροστά ήσουν κοριτσάκι... όταν με γέννησες έγινες Μάνα...

Μέχρι τα πέντε μου χρονιά κρεμόμουν από πάνω σου σε κάθε ευκαιρία, καθόσουν δίπλα μου και μου ζωγράφιζες ήλιους και λουλούδια και ουράνια τόξα, μ΄ έπαιρνες αγκαλιά και με κανάκευες.

Από εκείνη την ηλικία και μετά, έγινα αχάριστος. Μου ήταν όλα δεδομένα, γιατί δεν ένιωθα την ανάγκη να σου πω ευχαριστώ κάθε μέρα που έβρισκα φαγητό μετά το σχολείο.

Δεν σκέφτηκα να σε ευχαριστήσω ποτέ για τα σιδερωμένα μπλουζάκια, ούτε για τα όμορφα μπαλώματα που έκανες στα παντελόνια μου κι ας σου έβγαιναν τα μάτια, κι ας τρυπούσες τα δάκτυλα σου, να ήμουν καθαρός και περιποιημένος σ' ένοιαζε. Το μόνο που ήξερα ήταν να γκρινιάζω που έκανες πάλι ρεβίθια που δεν μ' άρεσαν, που ανακάτευες τα μακαρόνια με την σάλτσα, που δεν βρήκα σιδερωμένο το μπλουζάκι που ήθελα.... θύμωνα που κατέβαζες το πόστερ με την Ζωή Λάσκαρη μ΄ εκείνο το μπικίνι και ήμουν έξω φρένων που έψαχνες τι κρύβω κάτω απ' τα βιβλία του σχολείου... στο λέω τώρα, Μικι Μάους... ούτε μου έκανε εντύπωση ότι το δωμάτιο μου ήταν πάντα καθαρό. Ακατάστατο, αλλά καθαρό.... α ρε Μάνα....

Το μόνο σου παράπονο ήταν η αχαριστία μου και που δεν σου είπα ούτε ένα ευχαριστώ.... Τα δικά μου παράπονα ότι δεν μου ικανοποιούσες τις 5.248 επιθυμίες μου και δεν με κατάλαβες ποτέ.......


                                        Πικάσο - Μητέρα και παιδί 1902

Με κτυπούσαν τ΄άλλα παιδάκια και πονούσες πιο πολύ εσύ... μ΄ έπαιρνες αγκαλιά και με προστάτευες... Όταν μεγαλώνοντας γυρνούσα αργά τα βράδια, σ΄ έβρισκα σκυμμένη στα σκοτεινά να με προσμένεις βουβή, ξάγρυπνη και χλωμή. . . α ρε Μάνα . . .

Μεγάλωσα, ρε Μάνα και θυμάμαι το ρολό κιμά με το αυγό στην μέση, το ξεμάτιασμά σου κάθε φορά που με πονούσε το κεφάλι, τα σεμεδάκια που έκανες και μου΄λεγες ότι, όταν αποφασίσω να νοικοκυρευτώ, είναι για την προίκα μου.... Μεγάλωσα, ρε Μάνα και κατάλαβα ότι είχες ξεχάσει τους πόνους του τοκετού και μου΄λεγες ότι ποτέ δεν ξέχασες το πρώτο κλάμα του μωρού σου, το δικό μου κλάμα . . .

Δεν σε ρώτησα ποτέ, γιατί τα χέρια σου ήταν ροζιασμένα και γιατί είχες μαύρους κύκλους κάτω απ τα μάτια σου, εσύ καταλάβαινες ότι δεν έλεγα . . . α ρε Μάνα . . .

Μεγάλωσα και δεν σου είπα ποτέ ότι σε αγαπώ . . .

Σε ευχαριστώ, γιατί έκανες όλη την παιδική μου ηλικία να μυρίζει γαζία και αγιόκλημα... Σε ευχαριστώ, γιατί μέσα στα μάτια σου αντίκρισα το πρώτο δάκρυ της χαράς σου για μένα... Σ ευχαριστώ, παρότι δεν είχες πλούτη υλικά να μου δώσεις, μου 'δωσες όμως τα πλουσιότερα δώρα που πήρα στην ζωή μου, το φιλί και την αγκαλιά της Μάνας!!

Είμαι σίγουρος ότι, εκεί ψηλά που είσαι, μυρίζει παντού γαζίες και αγιοκλήματα . . .

Σε αγαπώ, σ΄ ευχαριστώ και συγγνώμη ρε Μάνα . . .


                                                                      Αφιερωμένο σε όλες τις Μάνες του κόσμου!!!
                                                                                        Χάρης Ανεμούδης
                                          

10 Μαΐου 2017

Το άλλο φίλτρο - Παίζοντας με τις λέξεις #11.


     Στο τζάμι η βροχή χτυπάει ρυθμικά. Ρυάκια νερού, ενίοτε και ποτάμια. διασχίζουν το δρόμο, ξεπλένουν τις στέγες, τις αυλές, τις τέντες, χορεύουν πάνω στ΄ αυτοκίνητα, θολώνουν τα τζάμια. Υγρές κλωστές κατεβαίνουν διαρκώς και υφαίνουν το διάφανο σώμα τους, ακολουθώντας το ταξίδι του νερού. Τριγύρω πλημμυρισμένα όλα, φανάρια που δεν λειτουργούν, λάσπες παντού. Ντυμένος την αχλή του ξημερώματος οδηγώ κάμποση ώρα βυθισμένος στις σκέψεις μου...

     Νευρικός σαν γατάκι ανεβαίνω την τριζάτη ξύλινη σκάλα, ψάχνοντας ένα-ένα τα κουδούνια, για ν΄ανακαλύψω γραμμένο αμυδρά το όνομα που ψάχνω σε μια από τις πόρτες. Χτυπάω διστακτικά. "Περάστε!", μου γνέφει ένας γέρος άντρας μ΄ένα χαμόγελο αθανασίας. Παίρνω βαθιά ανάσα. Δεν ξέρω αν με πνίγει η ατμόσφαιρα ή η αγωνία. Ένα μαύρο πιάνο σαν φέρετρο κλεισμένο, ένας μεγάλος καθρέφτης γεμάτος σκόνες και ραγισματιές, ένα πανάρχαιο σκαλιστό τραπέζι με δυο καρέκλες, μια ξεκοιλιασμένη πολυθρόνα, ράφια στους τοίχους με συρματόσχοινα και στις γωνίες ολόγυρα αδιόρατες σκιές.

"Καθίστε, κύριε! Χαίρομαι για τη γνωριμία!"
"Είναι αλήθεια, λοιπόν, όσα μου περιγράψατε γι΄αυτό το μείγμα με τα.. ας πούμε.. ασυνήθιστα αποτελέσματα?"
"Ακούστε, αγαπητέ μου! Δεν πουλάω τίποτα από τα συνηθισμένα παυσίπονα ή άλλα γιατρικά. Ούτε το στοκ μου είναι πολύ μεγάλο, εντούτοις είναι αποτελεσματικό. Αυτό εδώ, λόγου χάρη, είναι ένα υγρό διάφανο σαν το νερό, άοσμο και άγευστο. Απαιτείται μόλις μια ελάχιστη ποσότητα και δεν ανιχνεύεται στη νεκροψία."
"Δηλαδή, δηλητήριο!!??? Μα όχι! Όχι, σε καμία περίπτωση..."
"Πείτε το "υγρό καθαρισμού" αν σας ηχεί καλύτερα", με διέκοψε αδιάφορα. Ενίοτε οι ζωές μας χρήζουν καθαρίσματος. Ένα κουταλάκι από αυτό,  φανταστείτε ότι κοστίζει 6.000 και λύνει όλα σας τα προβλήματα!".


"Όχι, όχι! Δεν με ενδιαφέρει αυτό! Το ίδιο ακριβά είναι και τα ερωτικά σας φίλτρα?"
"Φυσικά και όχι. Βλέπετε, όσοι νεαροί σαν εσάς χρειάζονται ερωτικά φίλτρα δεν έχουν τόσα πολλά χρήματα, αλλιώς δεν θα τα χρειάζονταν."
"Ώστε, πράγματι, πουλάτε ερωτικά φίλτρα! Και τ΄αποτελέσματα είναι... σίγουρα?"
"Αν δεν πουλούσα ερωτικά φίλτρα δεν θα σας έκανα λόγο για το προηγούμενο", είπε τείνοντας να πιάσει ένα άλλο, μάλλον βρώμικο μπουκαλάκι. "Τ΄αποτελέσματά τους είναι μόνιμα, αιώνια, επίμονα. Αντικαθιστούν με αφοσίωση την αδιαφορία, την περιφρόνηση με λατρεία. Θα είστε το μοναδικό ενδιαφέρον στην ζωή της..."
"Αλήθεια? Αυτό είναι έρωτας!"
"Θα φοβάται τα όμορφα κορίτσια που μπορεί να συναντήσετε..."
"Θα φοβάται? Στ΄ αλήθεια? Εμένα??".
"Θα ζηλεύει πολύ. Θα θέλει να είναι το παν για σας..."
"Μα είναι! Το ξέρει και δεν τη νοιάζει..."
"Και αν ποτέ θελήσετε αργότερα να... μπερμπαντέψετε, μη στεναχωριέστε! Εκείνη πάντα θα σας συγχωρεί ό,τι κι αν κάνετε! Η αγάπη της βράχος!"
"Αυτό δεν θα συμβεί ΠΟΤΕ!"
"Και ούτε λόγος να σας δώσει διαζύγιο!"
"Πόσο κοστίζει αυτό το θαυματουργό μείγμα? Το ερωτικό φίλτρο, εννοώ!"
"Αυτό δεν είναι σαν το άλλο ακριβό (μην το ξεχάσετε: 6.000, λεπτό παρακάτω!!). Κοστίζει μόνο 1 λίρα."

"Ω!! Σας ευχαριστώ πάρα πολύ, σας είμαι ευγνώμων! Αντίο!"
"Εις το επανιδείν, φίλε μου!"



     Ένα ακόμη "Παίζοντας  με τις λέξεις" έφτασε στο τέλος του. 17 μοναδικά εμπνευσμένες συμμετοχές - συν μία η δική μου, που μόλις διαβάσατε - όλες ξεχωριστές και πολύ διαφορετικές μεταξύ τους (αυτή, άλλωστε, είναι και η μαγεία του παιχνιδιού), φιλοξενήθηκαν άψογα από την αγαπημένη μας Μαρία(mytripsonblog)

     Συγχαρητήρια στον Γιάννη(idipoton) και στη Μαρία(toapagio), των οποίων οι δυνατές τους συμμετοχές ξεχώρισαν! 

1 Μαΐου 2017

Πρωτομαγιά.


Πιάνω την άνοιξη με προσοχή και την ανοίγω:
Με χτυπάει μια ζέστη αραχνοΰφαντη


ένα μπλε που μυρίζει ανάσα πεταλούδας
οι αστερισμοί της μαργαρίτας όλοι αλλά


και μαζί πολλά σερνόμενα ή πετούμενα
ζουζούνια, φίδια, σαύρες, κάμπιες και άλλα


τέρατα παρδαλά με κεραίες συρμάτινες
λέπια χρυσά λαμέ και πούλιες κόκκινες...

                                                                                                                       Οδυσσέας Ελύτης.


                Καλό μήνα με χρώματα κι αρώματα, δημιουργικό, αισιόδοξο, λαμπερό!