22 Δεκεμβρίου 2019

Να φοβάσαι την απόσταση που δεν μετριέται με χιλιόμετρα


                                                          Συντροφικότητα
                                                    Πηγή: Leonid Afremov

     Τέτοια εποχή, για κάποιους το "εδώ" και το "μαζί" με τον άνθρωπό τους θεωρείται δεδομένο. Μα, για άλλους, η μοναξιά πονάει σαν πληγή αβάσταχτη. Πόσα βράδια βουβά και ξένα βυθίζονται στο σκοτάδι της σιωπής? Πόσα συναισθήματα μένουν ερμητικά εγκλωβισμένα σε ανοιχτές πληγές? Πόσοι δεν μισούμε αυτή τη λέξη! Πόσους δεν μας φοβίζει? Το βάρος της μας τρομοκρατεί. Μας στερεί τη συντροφικότητα που αποζητάμε ως κοινωνικά όντα. Όταν χάνεται εκείνο το «εμείς», όταν παγώνει το μέσα σου, εκείνη η συναισθηματική απόσταση που τελικά νικάει είναι εκκωφαντική. 

     Ο Σοπενχάουερ είπε κάποτε, σχετικά με το “σχετίζεσθε”:

“Όταν ο χειμώνας είναι παγερός, οι σκαντζόχοιροι ψάχνουν για λίγη ζεστασιά ακουμπώντας ο ένας πάνω στον άλλο. Μα του ενός τ’ αγκάθια τρυπούν τις σάρκες του άλλου και τις ξεσκίζουν. Τότε οι σκαντζόχοιροι απομακρύνονται ο ένας από τον άλλο, αλλά το κρύο και η μοναξιά τους πεθαίνει. Σιγά-σιγά όμως, με το πλησίασμα και την απομάκρυνση, την απομάκρυνση και το πλησίασμα, κατορθώνουν να βρουν τρόπο να μην παγώσουν, κάτι σαν μια συμβιβαστική λύση ανάμεσα στον πόνο και την ανάγκη για ζεστασιά”…


     Φώτα πολλά, λαμπερά στολίδια, έντονα χρώματα, γλυκές μυρωδιές. Τα Χριστούγεννα είναι εδώ! Το εορταστικό κλίμα είναι πλέον διάχυτο στην ατμόσφαιρα και ο χρόνος μετρά αντίστροφα για να περάσουμε στιγμές γεμάτες αγάπη και ευτυχία παρέα με τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Η πιο λαμπερή και «χαρούμενη» στιγμή του χρόνου για πολλούς. Όμως, υπάρχουν άνθρωποι μέσα σ’ αυτό τον καταιγισμό χαράς και φαινομενικής, ίσως, ευτυχίας που αισθάνονται διαφορετικά από το αναμενόμενο. Χωρίς φίλους, χωρίς οικογένεια, χωρίς σύντροφο.

     Κι εδώ είναι που περιμένω να σε δω, φίλε μου! Μην αγαπάς τον άλλον στα εύκολα, στα δύσκολα σε θέλω! Στα λάθη του... Στα πάθη του... Στις αδυναμίες... Στα σκοτάδια του... Στις ανασφάλειές του... Στις σιωπές του... Στους φόβους του... Στον ξεπεσμό του... Στις "μαύρες" του... Μπορείς?
 Γιατί, αν δεν αγαπήσεις ειλικρινά και άδολα, αν δεν αγαπηθείς, αν δεν συμπορευτείς, αν δεν στηρίξεις και δεν στηριχθείς, αν δεν μοιραστείς, τότε, πες μου...  τι ήρθες να κάνεις σε τούτον εδώ τον κόσμο, ρε άνθρωπε
? Κι έτσι, υπάρχουν φορές που κάποια χέρια δεν αγγίζουν μόνο σώματα, μα και ψυχές. Τις ακουμπούν απαλά σαν να είναι από μετάξι, τις νανουρίζουν σαν μωρά και όταν κλαίνε... όταν σπάνε, τις φροντίζουν. Κι αυτές ηρεμούν, ησυχάζουν! Ακόμα κι αν τα χέρια φύγουν από τα σώματα, οι ψυχές δεν ξεχνάνε.

     Μέσα στη μαγική λάμψη των γιορτών, λοιπόν, στους χαρούμενους ήχους και στις μουσικές, σε γέλια και σε βιτρίνες ολόφωτες, βρες λίγο χρόνο και μην προσπερνάς όποιον έχει ανάγκη ένα ζεστό λόγο, ή την παρουσία σου. Δεν φτιάχτηκε ο κόσμος για να είμαστε μόνοι, μάτια μου... Να φοβάσαι την απόσταση που δεν μετριέται με χιλιόμετρα.


     Αυτή είναι η συμμετοχή μου στη Φωτο-Συγγραφική Σκυτάλη #4, που διοργανώνει η Μαίρη με τη Γήινη Ματιά της. Ευχαριστώ πολύ πολύ τη Joanna με τον ονειρικό της πίνακα, που έγινε η αφορμή για τις σκέψεις που διαβάσατε.
Παραδίδω, με τη σειρά μου τη σκυτάλη, στην Christi από το blog
 Andromeda - My Galaxy, με τη λέξη απεραντοσύνη και την εικόνα που ακολουθεί. Καλή επιτυχία, Christi μου κι ελπίζω να μη σε δυσκολέψει η επιλογή μου!


16 σχόλια :

  1. Μαριάννα μου καλημέρα κι από εδώ και χρόνια πολλά! Έθιξες με έναν ωραίο τρόπο το πώς πρέπει να είμαστε, το πως δίνουμε αξία στη ζωή μας, στις στιγμές μας, στις σχέσεις μας! Σ' ευχαριστώ για την όμορφη συμμετοχή σου για μια ακόμα φορά! Σειρά της Χριστίνας λοιπόν! Καλά Χριστούγεννα και καλή συνέχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα! Τι όμορφος πίνακας! Και τι όμορφο νόημα του έδωσες. Στα δύσκολα, εκεί φαινόμαστε οι άνθρωποι.
    Καλές γιορτές, Μαριάννα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μαριάννα μου
    έχω νιώσει πολλές φορές αυτό το δίλημμα του σκαντζόχοιρου, πολύ κοντά / αγκάθια, μακριά / κρύο.
    Κατέληξα στο πολύ κοντά με τον άνθρωπο μου, και άφησα τις όποιες δυσκολίες στην άκρη.
    Με συγκινούν οι άνθρωποι που χρειάζονται την βοήθεια μου!
    Ο καθένας μας έχει τον τρόπο του όταν θέλει, να προσφέρει. Ακόμη κι η παρουσία μας μπορεί να κάνει τη διαφορά σε ανθρώπους που το έχουν ανάγκη ειδικά τέτοιες μέρες που όλα γύρω μας φωνάζουν χαρά, γιορτή, λάμψη.
    Με άγγιξε το κείμενο σου δεν το κρύβω.

    Εύχομαι καλά χριστούγεννα
    να έχεις αγάπη στη ζωή σου

    καλημέρα!
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τις φοβάμαι αυτές τις "αποστάσεις". Και φοβάμαι ότι όσο πάνε και μεγαλώνουν (χιλιομετρικά και συναισθηματικά). Και μου άρεσε το μήνυμα που πέρασες μέσα απ' την ιστορία σου, Μαριάννα μου. Ας υπενθυμίζουμε στους εαυτούς μας τα αυτονόητα, που στη δίνη της καθημερινότητας, φαντάζουν δυσθεώρητα.
    Πολύ καλές γιορτές να περάσεις και ό,τι καλύτερο στην οικογένειά σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μοναδική η συμμετοχή σου γεμάτη αλήθειες και γι αυτό πονάει. Μια θύμηση που πρέπει πάντα να υπάρχει ώστε να μη ξεχνάμε τους ανθρώπους γύρω μας... Ώστε να είμαστε περισσότερο ανθρωποι. Καλές γιορτές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μαριάννα μου είναι αλήθεια ότι αυτές τις γιορτινές μέρες οι αποστάσεις πονάνε τόσο οι χιλιομετρικές, όσο και οι συναισθηματικές- αυτές βέβαια ακόμα πιο πολύ-.
    Καλά Χριστούγεννα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Οι μέρες το καλούν για περισυλλογή και σκέψη. Όσοι δηλαδή ακόμα έχουν την συναίσθηση να το κάνουν και δεν είναι για αυτούς οι γιορτές ένα ψεύτικο φτιασιδωμένο επίχρισμα γεμάτο κατανάλωση και ευδαιμονισμό.
    Μια εξαίρετα όμορφη ζωγραφική εικόνα, κληροδότημα από την Τζοάννα, σου δίνει την ευκαιρία Μαριάννα να ανοίξεις την καρδιά σου και να μοιραστείς ανησυχίες, απόψεις και σκέψεις.
    Από αυτές που σε πάνε μπροστά και ζεσταίνουν την καρδιά χρονιάρες μέρες.
    Να είσαι καλά καλή μου φίλη. Σου εύχομαι έτσι όμορφα να απολαύσεις αυτές τις μέρες.

    Η εικόνα σου για την Χριστίνα ιδιαίτερη και της εύχομαι καλή επιτυχία στη δική της έμπνευση.

    Μαριάννα, καλά Χριστούγεννα με όλες μου τις ευχές.

    Φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Όμορφο και δυνατό κείμενο, Μαριάννα μου, για την απομάκρυνση, τη μοναξιά. Ας χαρίσουμε αυτά τα Χριστούγεννα έναν γλυκό λόγο, ένα χάδι, ένα χαμόγελο σε όποιον έχει ανάγκη. Έτσι ο κόσμος μας θα γίνει καλύτερος. Καλά Χριστούγεννα, φίλη μου. Εύχομαι υγεία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Πάλι συντονιζόμαστε στην σκυτάλη όπως και πέρυσι, αν είναι δυνατόν. Και μάλιστα την πρώτη φορά σου έδινα εγώ σκυτάλη και τώρα το ανάποδο. Δυνατή συμμετοχή, φιλοσοφημένη και μου άρεσε που δεν ήταν απλώς μια αφήγηση. Τώρα η λέξη που διάλεξες αχ και να ξερες πόσο σημαδιακή είναι για μένα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Πόσο αισθαντική η συμμετοχή σου Μαριάννα! Πόσο συνειδητοποιημένα τα λόγια σου! Μακάρι έτσι να είναι και τα Χριστούγεννα. Συνειδητοποιημένα! Γεμάτα στιγμές φουλ από αγάπη, ανθρώπους που μας γεμίζουν και συντροφικότητα. Χωρίς καθόλου μοναξιά και παγωνιά... στην ψυχή!
    Καλά Χριστούγεννα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Πόσο αναγκη την εχουμε την συτροφικότητα όλοι μας Μαριαννα μου!!!και ποσο ομορφα καταφερες να αποδωσεις το νοημα αυτο ακριβως..!! η μοναξια φοβηζει και τον πιο δυνατο ανθρωπο..και προπαντως μερες που ειναι ..ας δωσουμε στους γυρω μας την συντροφια μαζι με την αγαπη μας οχι μονο στις γιορτες αλλα και τις αλλες μερες του χρονου..γινομαστε εμεις καλυτεροι ανθρωποι ετσι..πολύ ωραια η συμμετοχη σου..
    Καλα Χριστούγεννα να περασεις και χαρουμενες γιορτες..με οσους αγαπας κοντα σου..
    Χρονια πολλα!!!🎄✨

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η εικονα που δινεις στην Χριστινα ειναι πολύ ομορφη και η λεξη επίσης εχει πολλες ερμηνείες..🎁

      Διαγραφή
  12. Η απόσταση που δεν μετριέται με χιλιόμετρα είναι η πιο μεγάλη.
    Αν καταφέρουμε να την μηδενισουμε, σίγουρα θα είμαστε πιο ευτυχισμένοι.
    Καλή χρονιά με υγεία και αγάπη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ένα χαμογελαστό βλέμμα, μια φιλική χειραψία, και η μοναξιά παραχωρεί τη θέση της στην ελπίδα για συντροφικότητα. Ένα κείμενο άμεσο και δυνατό όπως το δικό σου, μια προτροπή να αφουγκραστούμε τα συναισθήματα εκείνων που συνηθίζουμε να προσπερνάμε βιαστικά στον δρόμο.
    Χαίρομαι για το πώς η φωτογραφία που επέλεξα μεταμορφώθηκε σε κείμενο που μας υπενθυμίζει το πραγματικό νόημα των γιορτών. Ως πρωτάκι στην Φ.Σ. σκυτάλη, είχα μια αγωνιά
    Καλή χρονιά, Τζοάννα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Η ατομική μοναξιά πολλαπλασιάζεται μέσα από το καλειδοσκόπιο της ευτυχίας των πολλών.
    Είναι μια σκληρή αλήθεια που μπορεί όμως να αλλάξει αν το θέλουμε. Μακάρι ο νέος χρόνος να δώσει την ευκαιρία σε πολλούς μοναχούς ανθρώπους να βρουν τη συντροφιά, την υποστήριξη και την ανθρώπινη παρουσία που ονειρεύονται, δίπλα τους.
    Ας μην ξεχνάμε πως όλοι μας μπορεί να βρεθούμε μοναχοί, κάποια περίοδο της ζωής μας.
    Καλή Χρονιά με υγεία και όλα τα καλά Μαριάννα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Η απόσταση ουσιαστικά των ανθρώπων είναι όσο ένας χτύπος καρδιάς ...
    Στα φώτα στις γιορτές και στα λαμπιόνια οι περισσότεροι λίγο χρόνο βρίσκουν γιατί .. μα γιατί είναι και αυτή η ενοχή της ευτυχίας...
    Μετά? αφού σβήσουν τι φώτα? εκεί σε θέλω άντε μέσα στα προσωπικά σκοτάδια της ρουτίνας να βρεις, να ακούσεις ...
    Με έπιασε και γράφω τα δικά μου και εγώ ... και αυτό σημαίνει πως κάτι κατάλαβα από την συμμετοχή σου :)
    Καλή συνέχεια καλή χρονιά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η φαντασία δεν έχει ηλικία. Και τα όνειρα είναι για πάντα. Εάν μπορείς να τ΄ονειρευτείς, μπορείς και να το κάνεις.