Τα ποντικάκια της χαράς είναι μια παρεΐστικη κοινότητα, που πλέκει... για όλο τον κόσμο. Στην κυριολεξία!
Όπως αναφέρουν και στο καλωσόρισμά τους "είναι μια ομάδα που προσφέρει πανέμορφα πλεκτά και ζεστά χαμόγελα. Πλέκουμε κάθε φορά για συγκεκριμένα ιδρύματα. Διαλέγουμε κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα από ένα, ή και δύο ιδρύματα και πλέκουμε με αγάπη... Συνήθως υπάρχουν οδηγίες για την γραμμή που ακολουθούμε σε κάθε ίδρυμα. Αν πλέξουμε για μεγάλα ιδρύματα με παιδιά, φροντίζουμε να υπάρχει κάποια ομοιομορφία. Αν ο αριθμός είναι πιο μικρός, τότε υπάρχει η ελευθερία στο τι δημιουργούμε και χαρίζουμε με την ψυχή μας, σε αυτά τα παιδιά ή και μεγάλους ανθρώπους. Τα πλεκτά στέλνονται στο ίδρυμα και μετά πηγαίνουν οι ομάδες συσκευασίας, να τα βάλουν στις σακουλίτσες με τις κορδελίτσες τους, τις καρτούλες τους και την τρυφεράδα μας... Οι σακούλες και οι κορδέλες συνήθως δωρίζονται από χορηγούς της ομάδας. Δεκτές και οι προσφορές νημάτων, μιας και έχουμε άτομα που, ενώ θέλουν να βοηθήσουν, απλά δεν μπορούν, επειδή δεν υπάρχει η οικονομική δυνατότητα. Όλοι μαζί μπορούμε, στα σίγουρα... Η αγάπη, η καλοσύνη και τα χαμόγελα, ακόμη είναι δωρεάν κι ακόμη ευτυχώς υπάρχουν..."
Ανακάλυψα Τα ποντικάκια της χαράς σχετικά πρόσφατα και δεν σας κρύβω ότι είμαι πολύ χαρούμενη που είχα την ευκαιρία, με αφορμή τις γιορτινές ημέρες, να ετοιμάσω δωράκια για δυο μικρά αγγελούδια. Τα δέματα ήδη ταξιδεύουν (αν δεν έχουν φτάσει κιόλας στον προορισμό τους).
Πρώτη αποστολή, το Αναρρωτήριο (ΠΙΚΠΑ) Πεντέλης, από την ονομαστική λίστα του οποίου επέλεξα ένα αβάπτιστο αγοράκι 5 μηνών. Ζακετάκια, μπλουζίτσες, κουβερτούλες, πιπίλες, καλτσάκια κ.λ.π., ανοιξιάτικα και χαρούμενα θα ήταν ιδανικά, όπως πληροφορηθήκαμε, για τα μωράκια στο ΠΙΚΠΑ. Προσωπικά, επέλεξα, να πλέξω μια...
κουκουβάγια κουδουνίστρα (που θα μπορούσε, όμως, να είναι παράλληλα και κούκλα αγκαλιάς, μιας και το ύψος της είναι περίπου 20εκ.) και να τη συνοδέψω με μια ανοιξιάτικη κουβερτούλα...
και άλλα μωρουδιακά δωράκια.
"Ο κόσμος του παιδιού δεν είναι καμωμένος από λάσπη ν’ αντέχει, είναι από σύννεφο, δροσερό αεράκι.... Αν δεν μπορούμε να αλλάξουμε την πραγματικότητα, ας αλλάξουμε τα μάτια που τη βλέπουν. Αυτό έκανα όταν ήμουν παιδί, αυτό κάνω και τώρα".
Νίκος Καζαντζάκης.
Πολλά μπράβο Μαριάννα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά!
Γεια σου, Melaxrinaki μου!
ΔιαγραφήΤι να πω!!!Τα είδα και στο FB και τα λάτρεψα, είσαι φοβερή.Η Κλώντη πάντως τιμάει καθημερινά τα δωράκια σου, χθες σε βόλτα με ρώτησε μία κυρία από που το πήρα εκείνο με τη καρδούλα που το έχει καταχαρεί!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια έναν τόσο όμορφο σκοπό, ήθελα το καλύτερο που μπορούσα στο λίγο χρονικό διάστημα που είχα στη διάθεσή μου, Αχτίδα μου.
ΔιαγραφήΤην καμαρώνω την Κλώντη σου και χαίρομαι γι΄αυτήν!!
Είναι μια ομάδα που προσφέρει και χαίρομαι που είμαι και εγώ μέλος της μια που είχα φτιάξει αρκετά για τα Χριστούγεννα.
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλάκια ...
Είχα δει και θαυμάσει δημιουργίες σου στο παρελθόν για Τα ποντικάκια της χαράς. Μπράβο, Μαρία Έλενα!!
ΔιαγραφήΜπράβο βρε Μαριάννα μου! Τι όμορφη ιδέα! Και τι προσφορά αγάπης!! Μπράβο μέσα από την καρδιά μου. Μακάρι να ήξερα να πλέκω και θα συμμετείχα ευχαρίστως
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα δωράκια σου υπέροχα. Να τα χαρούν τα πιο όμορφα πλάσματα της Γης
Καλή συνέχεια
Τα παιδιά αξίζουν τα πάντα, Άννα μου!
ΔιαγραφήΣε πληροφορώ ότι ούτε εγώ ήξερα να πλέκω. Το youtube με έχει βοηθήσει αφάνταστα στο να μάθω και να το αποτέλεσμα. Ψάξ΄το και θα με θυμηθείς!
Πολλά φιλιά!
Πολύ ωραία τα δώρα σου Μαριάννα μου.Δεν γνώριζα αυτή την ομάδα. Θα παρακολουθώ κι ελπίζω να μπορέσω κι εγώ να συνεισφέρω κάποια στιγμή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή συνέχεια.
Χρυσοχέρα Ρένα μου, ειδικά εσύ είμαι σίγουρη ότι θα τα καταφέρεις!! Χαίρομαι πολύ που εξαιτίας αυτής της ανάρτησης γνώρισες Τα ποντικάκια! Σε φιλώ!
ΔιαγραφήΌμορφα δώρα για ψυχούλες που αξίζουν τα δώρα όλου του κόσμου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο, Μαριάννα μου!
Έτσι όπως τα λες είναι Αλεξάνδρα μου. Σ΄ευχαριστώ πάρα πολύ!
ΔιαγραφήΤι υπέροχη πρωτοβουλία! Είστε φοβεροί. Όσα ετοίμασες είναι πανέμορφα και φτιαγμένα με αγάπη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια μια ακόμη φορά (κι ίσως αυτή τη φορά πιο πολύ από όλες τις άλλες) μετανιώνω που δεν κάθισα ποτέ να μάθω να πλέκω... :(
Φιλιά!
Έλλη μου, κάτι μου λέει ότι ήρθε ο καιρός να μάθεις και να πλέκεις!!! χαχαχαχα! Ποτέ δεν είναι αργά, αν το θέλεις πραγματικά.
ΔιαγραφήΦιλιά!
Αξιέπαινες δημιουργίες. Γεμάτες ανθρωπιά. Μπράβο Μαριάννα. Πάντα τέτοια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ΄ευχαριστώ, Γιάννη. Να είσαι καλά!
Διαγραφή