Σιγή...

Ενός λεπτού σιγή...

Για τον ουρανό που χρωματίσαμε με χαμόγελα 

Για τις νύχτες που παίξαμε παιχνίδια αγάπης 

Για την ευτυχία που ζωγράφισε χαμόγελα στις ανάσες μας 

Για τις αισθήσεις που ξαγρύπνησαν ακοίμητες 

Για τα χείλη που ψιθύρισαν τ΄ανείπωτα

Για τα φιλιά που έχασαν το δρόμο τους
Και για τ΄ άλλα, εκείνα που ασπαστήκαμε ευλαβικά
Για τις κομμένες ανάσες που αναστήσαμε

Για τους χτύπους της καρδιάς που μετρήσαμε τον χρόνο

Για την αιωνιότητα των στιγμών

Για τις νύχτες που τ΄αστέρια κατέβηκαν τόσο χαμηλά, που σχεδόν τ΄αγγίξαμε

Για το φεγγάρι που έλιωσε κι αυτό και νότισε τις ψυχές μας

Για τις κραυγές που ξέπνοα άφηναν την καρδιά να ψιθυρίσει

Για τα "ποιήματα" που ζήσαμε και τις στιγμές που "ζωγραφίσαμε" 

Για τα γέλια, τις ματιές, τ΄αγγίγματα

Για τα πρωινά που μας έβρισκαν να κοιτάμε μαζί την ανατολή του ηλίου 

Για τις δικές μας ανατολές και δύσεις, όποτε είχε συννεφιά

Για το "κάτι" που ζέστανε τις καρδιές μας

Για το χάος που νιώσαμε την πρώτη φορά, όταν διασταυρώθηκαν οι ματιές μας

Για τα όνειρα που αρμενίσαμε με σκαρί την ψυχή μας

Για τις Νεράιδες και τους Πρίγκιπες των παραμυθιών

Για όλα τα "σ΄αγαπώ" που χαράχτηκαν επάνω μας

Για όλα τα "θέλω" που ντύσαμε με λέξεις και μουσική

Για την ασφάλεια εκείνης της μοναδικής αγκαλιάς
Για το μυαλό που γονάτισε προσκυνώντας την επιθυμία
Για τα δάκρυα που κύλισαν στις πληγές μας

Για όσους ήξεραν να διαβάζουν τις σιωπές μας

Για τις ανοχές, τις αντοχές, τα ζόρια μας

Για τις σκέψεις, τη λαχτάρα και τους διακαείς πόθους

Για τις αφορμές που έγιναν η αιτία

Για εκείνη τη σιωπή... πριν το τέλος.

     Μια συμμετοχή μου στην "Ερωτική υμνωδία", που φιλοξενεί η αγαπημένη Lysippe. Περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με το δρώμενο, μπορείτε να διαβάσετε στο blog της On the up and up.

     Καλό μήνα σε όλους, με χαμόγελα!