Ένας κανούριος χρόνος.

Το 2019 φεύγει σε λίγες ώρες...

     Σε αυτό το χρόνο κέρδισα, έχασα, μεγάλωσα, έκλαψα από χαρά, μα κι από λύπη, γέλασα... Έχασα κάποιους φίλους, αλλά βρήκα κάποιους άλλους... Ονειρεύτηκα, αγάπησα, μίσησα... Νόμιζα δεν θα τα καταφέρω κι όμως, σε πείσμα όλων, τα κατάφερα.
Εγώ τα έφτιαξα, εγώ τα χάλασα. Συνειδητοποίησα πως, δεν μπορώ να κάνω πάντα αυτό που θέλω. Έχω, όμως, επιλογή. Κι έτσι, δεν κάνω ποτέ αυτό που δε θέλω. Συνειδητοποίησα πως, πολλές φορές, δεν μπορώ να αλλάξω τις καταστάσεις, όσο κι αν προσπαθώ. Τότε είναι, που μπορώ να αλλάξω τον εαυτό μου και να γίνω μια καλύτερη εκδοχή του.
Και κατάλαβα ότι... οι καλύτεροι είναι αυτοί που μένουν. Κι αυτό δεν μπορείς να το αγοράσεις με όλα τα χρήματα του κόσμου!
Δεν εύχομαι καλύτερη χρονιά.
Εύχομαι να γίνω καλύτερη ως άνθρωπος...

     Χρόνια πολλά, κόσμε, με ποιότητα ζωής, αισιόδοξα, γεμάτα ελπίδα. Χρόνια, χωρίς καμιά απώλεια, γεμάτα καλοσύνη, με ανθρωπιά, με κατανόηση. Χρόνια καλά, φίλοι μου, με χαμόγελο και καλύτερες μέρες... με όνειρα κι ευτυχισμένες στιγμές... με μαγεία και δημιουργικότητα!