Ιβίσκος.

"Κόκκινη και απλωτή, περήφανη, ορθωμένη,

άνθισε της Υπάρξεως η πληρότητα.

Ζωή του Ιβίσκου, του κάλλους, της υπερηφάνειας,

σύντομη ζωή μιας μέρας, γέννημα μιας νύχτας..."

     Το μπαλκόνι ή ο κήπος σου είναι άδεια αν δεν έχεις τουλάχιστον έναν. Ο κόκκινος σινικός Ιβίσκος είναι από το ομορφότερα καλλωπιστικά φυτά που συναντά κανείς στη χώρα μας, ιδιαίτερα στη νότια Ελλάδα.
   
     Ένας φλογερός ιβίσκος, λοιπόν, που κρύβει μέσα του το καλοκαίρι ολόκληρο, αλλά και την αύρα της Αστυπάλαιας, με άρωμα σχεδόν κυκλαδίτικο, αέρα αιγαιοπελαγίτικο και χαρακτήρα μοναδικό, με μάγεψε από την πρώτη στιγμή που κράτησα τη φωτογραφία του στα χέρια μου. Ίσως να φταίει το όνομα του νησιού, που ακούγεται τόσο όμορφο και ταυτόχρονα τόσο μακρινό... Ίσως το ότι η Αστυπάλαια έχει ονομαστεί -και όχι άδικα, λόγω του σχήματός της- "πεταλούδα του Αιγαίου" και στ΄αλήθεια μοιάζει με πεταλούδα, που με ανοιγμένα τα φτερά της είναι έτοιμη να πετάξει προς τις Κυκλάδες. Ίσως, επειδή όπως και η πεταλούδα, ο Ιβίσκος ζει μόνο μία μέρα

     Μα πέρα και πάνω απ΄όλα αυτά, ίσως επειδή το εμπνευσμένο αυτό δώρο-έκπληξη, προέρχεται από ένα αγαπημένο και ξεχωριστό για μένα πρόσωπο, που θαυμάζω αφάνταστα πολύ! (Μπρίκι, αγόρι μου, μη χαλιέσαι!! Εσένα να δεις πόσο πολύ σ΄αγαπάω και είμαι σίγουρη πως κάπου μέσα σε όλα αυτά έβαλες κι εσύ τη... μουσούδα σου!)

     Η Μαρία, όπως καταλάβατε, από το mytripssonblog ήταν το δικό μου μυστικό ταίρι στην ανταλλαγή καρτ-ποστάλ, που διοργάνωσε η έτερη Μαρία του Μια ματιά στον ήλιο με γιορτινά. Εκτός από την υπέροχη κάρτα της, όμως, και την αγάπη που περικλείει στο εσωτερικό της, φρόντισε να συμπεριλάβει στο πακέτο της κι άλλα δωράκια και λογής καλούδια απλόχερα δοσμένα, πλούσια σε συναισθήματα, που πραγματικά με συγκίνησαν....

     Αγαπημένα κοχύλια, ένα βιβλίο που μου κίνησε ήδη το ενδιαφέρον και δεν βλέπω την ώρα να ξεκινήσω να διαβάζω και αρωματικό τσάι του βουνού από την ορεινή Ευρυτανία, που τίμησα ευθύς και... με το παραπάνω. 

     Μαρίες μου, ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ και στις δυο σας!