30 Ιουλίου 2012

...ήταν ένας κόσμος μαγικός.

       Στα βάθη ενός παραμυθένιου ωκεανού γεννιέται μια πεντάμορφη γοργόνα, η Χρυσομελένια. Φορώντας πάντα ένα μαγικό κοχύλι στο λαιμό, δώρο της μαμάς της, η μικρή γοργόνα, που βιάζεται πολύ να μεγαλώσει και να δοκιμάσει εμπειρίες για τις οποίες δεν είναι έτοιμη ακόμα, μας παρασύρει με τραγούδια και χορούς πέρα από τις χιλιόχρωμες σπηλιές, σ' ένα περιπετειώδες φανταστικό ταξίδι γεμάτο αγωνία αλλά και ευχάριστες εκπλήξεις! Έτσι, η ιστορία της παύει να είναι απλά ένα μιούζικαλ για όσους αγαπούν τα μυθικά πλάσματα του βυθού. Γίνεται πλέον ένα μιούζικαλ τόσο για εκείνους που ξέρουν να συγχωρούν λάθη και μπορούν να κατανοούν τις απερισκεψίες των δικών τους, όσο και για εκείνους που δεν περιμένουν μαγικές λύσεις. Ξέρουν μόνο να αγωνίζονται διαρκώς με τις δικές τους δυνάμεις, υπερνικώντας σταθερά τις όποιες αδυναμίες τους!!.....

       Η παραπάνω εισαγωγή αναφέρεται στο βιβλίο της Μαριλένας Καββαδά, "Το μαγικό ταξίδι της γοργόνας", ένα μουσικό παραμύθι από τις εκδόσεις Διάπλαση. Επηρεασμένη, λοιπόν, από το εν λόγω παραμύθι και έχοντας στο μυαλό μου τον επετειακό διαγωνισμό για τον ένα χρόνο Free your Inspiration της νεραϊδομαγισσούλας a pink dreamer, έφτιαξα το...μαγικό μενταγιόν-κοχύλι της Χρυσομελένιας, έτσι όπως εγώ το φαντάστηκα..


       Και μιας και αναφέρθηκα στη μαγεία, ας πούμε κι αυτό: Μια φορά, ένας μεγάλος Μάγος έτυχε να συναντήσει την ίδια την ζωή. Γεμάτος απορία τη ρώτησε ποιο είναι το μυστικό της.... Η ζωή πλημμυρισμένη από την ομορφιά και το φως της, τον κοίταξε με ένα βλέμμα γεμάτο απλότητα και του απάντησε: "Δεν χρειάζεται, Μάγε, να κάνεις μαγικά στην ζωή των άλλων ή τη δική σου, αλλά να ζεις εσύ ο ίδιος μαγικά την κάθε σου στιγμή..."

29 Ιουλίου 2012

Ένα κοχύλι απ΄το Αιγαίο.


                                           "Πάρε ένα κοχύλι απ΄το Αιγαίο
                                            να 'χεις στο ταξίδι συντροφιά...."



Μολύβι σε καρτολίνο 27x37cm, η συμμετοχή μου στον καλοκαιρινό διαγωνισμό της Βασιλικής. 

                            

28 Ιουλίου 2012

Θάλασσα πλατιά...

                                      
                                       "Θάλασσα πλατιά
                                        σ' αγαπώ γιατί μου μοιάζεις,
                                        θάλασσα βαθιά
                                        μια στιγμή δεν ησυχάζεις,


                                                       θαλάσσια ανεμώνη

                                        λες κι έχεις καρδιά
                                        την καρδιά μου, τη μικρούλα τη φτωχιά.


                                                       Ανατολή στο Αιγαίο

                                        Όνειρα τρελά
                                        που πετούν στο κύμα πάνω,
                                        φτάνουν στην καρδιά
                                        και τα νιάτα μας ξυπνάνε,



                                        όνειρα τρελά
                                        και οι πόθοι φτερουγίζουν σαν πουλιά...."


                                                                         (μουσική: Μ. Χατζηδάκης - στίχοι: Γ. Ρούσσος).


     (Η ανάρτηση είναι αφιερωμένη στο Δελφινάκι και τον καλοκαιρινό διαγωνισμό του. Οι εικόνες είναι επιλεγμένες από το διαδίκτυο).

20 Ιουλίου 2012

Εδώ... Δρ. Δρακατόρ!

                                             
                                             "Πώς μ' αρέσει η ιστιοπλοΐα
                                              όταν έχει δώδεκα μποφόρ"...
                                             
Με μια βάρκα που χοροπηδάει
                                              το κύμα καβαλάει, ο δόκτωρ Δρακατόρ!


                                             "Πώς μ' αρέσουν τα τραγούδια,
                                              πώς μ' αρέσει το φολκλόρ"...
                                              Με τσαρούχια γκλίτσα και φλογέρα
                                              πηδάει στον αέρα, ο δόκτωρ Δρακατόρ!


                                             "Πώς μ' αρέσει η ιππασία,
                                              πώς μ' αρέσουνε τα σπορ"...
                                              Με βροχή με χιόνι με χαλάζι,
                                              ατρόμητος καλπάζει ο δόκτωρ Δρακατόρ!


                                             "Τρέχα-τρέχα μαύρο μου γαϊδούρι,
                                              σπάσε-σπάσε το παγκόσμιο ρεκόρ
                                              κι αν με ρίξεις κάτω δεν πειράζει"...
                                              Ατρόμητος καλπάζει ο Δρ. Δρακατόρ!
                                                                                                      
                                                                                 στίχοι: Μαριανίνα Κριεζή.



      Υ.Γ. Μη μου πείτε πως ακόμα δεν καταλάβατε....περί τίνος πρόκειται?! Ένα άδειο πλαστικό μπουκάλι νερού έγινε η αφορμή γι΄αυτόν τον κουμπαρά. Με την ευχή να είναι πάντα γεμάτος από τον παραλήπτη του -αν και λίγο...έως αρκετά δύσκολο, στους καιρούς που διανύουμε- και πολύ τυχερός, αποτελεί και την πρώτη μου συμμετοχή στην πρόσκληση της Ρένας και της Δράσης Ελληνίδων blogger. Ακόμα περισσότερους και μοναδικούς κουμπαράδες, τόσο στην ευρηματικότητα όσο και στην ομορφιά, μπορείτε να θαυμάσετε εδώ.

13 Ιουλίου 2012

"Κάν΄τη"...παίζοντας!

   
      Τα κορίτσια μας ήταν...σαφέστατα! Ένας διαγωνισμός, 3 εκδοχές:...candy...Candy-Candy...ή, απλώς, "κάν΄τη" και...όπως το πάρει κανείς!!  Κι εγώ, δράττοντας της ευκαιρίας, φυσικά και την "έκανα"!!...Σε μέρη εξωτικά, κάτω από φοίνικες, παρέα με ηλιοβασιλέματα και γαλαζοπράσινα νερά....
      Στις αποσκευές μου...ένα μικρό κοπίδι, ένα φύλλο φελλού, χαρτόνι, χρώματα κι ένα κομμάτι τζάμι:
      

     




                        

      Και το πινακάκι μου είναι έτοιμο, με την προσθήκη του τζαμιού (σ.σ: το τζάμι βάφτηκε στο εσωτερικό του με μαύρο και λευκό ακρυλικό, με τη βοήθεια χαρτοταινίας...). Δεν έχω καταλήξει ακόμα στη κατάλληλη κορνίζα, όμως ελπίζω σύντομα να βρω κάτι που θα του ταιριάζει:


      Με αυτή τη..."φευγάτη" κατασκευή, παίρνω μέρος στο διαγωνισμό των sofan, ο οποίος ολοκληρώνεται την Κυριακή, 15 Ιουλίου.

      Δεν τελειώσαμε, όμως, εδώ....
      Μία πρόσκληση για ένα ακόμη παιχνίδι ερωτήσεων, έχει φτάσει στον Onirokosmo εδώ και αρκετές ημέρες από τη φίλη μου wild rose, την οποία θα ήθελα να ευχαριστήσω πολύ που με τίμησε με την επιλογή της και να ζητήσω συγγνώμη που καθυστέρησα λίγο να την αποδεχτώ. Το παιχνίδι περιλαμβάνει 11 ερωτήσεις και ξεκινάω αμέσως, μιας και είμαι ήδη....αργοπορημένη!


1.  Ποια είναι η αγαπημένη σου φράση? Μία από τις αγαπημένες μου φράσεις είναι και αυτή: "Ζωή δεν είναι οι μέρες που πέρασες, αλλά οι στιγμές που θυμάσαι...."

2.  Αγαπημένο χρώμα: Μαύρο

3.  Τι βιβλία σου αρέσει να διαβάζεις? Διαβάζω σχεδόν τα πάντα...από Λογοτεχνία μέχρι Ιστορία Τέχνης. Διασκεδάζω, ωστόσο, αφάνταστα και ξεκουράζεται το μυαλό μου με...παραμύθια...κόμικς (λατρεύω Αρκά και Isnogood)...αστυνομικά και φανταστικά μυθιστορήματα.

4.  Πότε έχεις γενέθλια? 13 Νοεμβρίου

5.  Ποια ήταν η πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής σου μέχρι τώρα? Έχουν υπάρξει αρκετές και δεν θα ήθελα...να αδικήσω τις υπόλοιπες, ξεχωρίζοντας κάποια από αυτές.

6.  Τι σημαίνει αγάπη για σένα? "Αγάπη...δεν είναι συμπόνια μήτε καλοσύνη. Στη συμπόνια είναι δύο...αυτός που πονάει και αυτός που συμπονάει. Στην καλοσύνη είναι δύο...αυτός που δίνει και αυτός που δέχεται. Στην αγάπη είναι ένας...σμίγουν οι δύο και γίνονται ένα, δεν ξεχωρίζουν....το εγώ και το εσύ αφανίζονται. ΑΓΑΠΩ θα πει ΧΑΝΟΜΑΙ..." - Ν. Καζαντζάκης.

7.  Ποιο είναι το πιο δυνατό σημείο της προσωπικότητάς σου: Της...εσωτερικής, ή, της...εξωτερικής?? χαχα...πλάκα κάνω!! Το πείσμα μου, μάλλον. Βέβαια, το καλύτερο σε τέτοιες ερωτήσεις είναι να απαντούν...οι άλλοι για ΄μας. Εκείνοι μας κρίνουν πιο αντικειμενικά.

8.  Και το πιο αδύναμο? Οι ευαισθησίες μου...?

9.  Τι ήθελες να γίνεις όταν μεγαλώσεις? Στρατιωτικός γιατρός ή κτηνίατρος. Τελικά, την Ιατρική κατά κάποιο τρόπο την ακολούθησα, όχι όμως σ΄αυτές τις ειδικότητες.

10. Περιέγραψε που θα ήθελες να είσαι στα 55 σου: Όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια, ο Θεός γελάει! Δεν ξέρω...ειλικρινά, δεν το έχω σκεφτεί. Ίσως, επειδή μου φαίνεται μακρινό ακόμα...ίσως, επειδή δεν μου αρέσει να κάνω μακροπρόθεσμα σχέδια. Το μόνο σίγουρο είναι, πως θα ήθελα να έχω κοντά μου όλα τα αγαπημένα μου πρόσωπα....

11. Τι σημαίνει Ελλάδα για ΄σένα? Τι θα μπορούσες να κάνεις γι΄αυτήν? Επίκαιρη ερώτηση (και μάλιστα, διπλή!), πολύπλοκη απάντηση...

     Ας ξεκινήσω, όμως: Ελλάδα, για μένα σημαίνει:...υπερηφάνεια....φτωχή χώρα γεμάτη από ανθρώπους με μεγάλες καρδιές....γενέτειρα της Δημοκρατίας....λίκνο των Επιστημών και του πολιτισμού....αρχαία τραγωδία....Σωκράτης, Πλάτωνας κι Αριστοτέλης....να μη ντρεπόμαστε όταν κλαίμε....να χορεύουμε όταν είμαστε λυπημένοι....ο γαλανόλευκος ουρανός και το βαθύ απέραντο γαλάζιο των θαλασσών μας....οι μυρωδιές του τόπου....η σημαία μας....ο Εθνικός μας Ύμνος και το ρίγος που μας προκαλεί....ο όρκος που δόθηκε από τους προγόνους μας, "Ελευθερία ή Θάνατος"....το ότι "δεν μασάμε", ούτε δυσκολευόμαστε με οποιαδήποτε μορφή χιούμορ....οι Ολυμπιακοί Αγώνες και το αθλητικό ιδεώδες, καταστάλαγμα 2 μόνο λέξεων: "ευ αγωνίζεσθαι"....το 97% των αστεριών που έχουν ελληνικά ονόματα....η διαφορά μεταξύ έρωτα (eros) και αγάπης (love) και ο τρόπος που τα βιώνουμε....ο Ζορμπάς και το συρτάκι....το "δέσιμο" της ελληνικής οικογένειας...λέξεις-έννοιες-συναισθήματα όπως "φιλότιμο", ή "καψούρα", που δεν μπορούν ν΄αποδοθούν και να εξηγηθούν σ΄έναν ξένο....η ελληνική φιλοξενία....οι αμέτρητοι Έλληνες σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, που αυτοαποκαλούνται "αδέλφια" μεταξύ τους, όταν συναντηθούν οι δρόμοι τους....
     Ελλάδα σημαίνει, η φράση του Ουίνστον Τσόρτσιλ: "Οι Έλληνες δεν μάχονται σαν ήρωες, αλλά οι ήρωες μάχονται σαν Έλληνες"....

     Τι θα μπορούσα να κάνω γι΄αυτήν? Θα παραθέσω και πάλι, λόγια του μεγάλου Ν. Καζαντζάκη: "Το πρώτο χρέος σου, εκτελώντας τη θητεία σου στη ράτσα, είναι να νοιώσεις μέσα σου όλους τους προγόνους. Το δεύτερο, να φωτίσεις την ορμή τους και να συνεχίσεις το έργο τους. Το τρίτο σου χρέος είναι να δώσεις στο γιο σου τη μεγάλη εντολή να σε ξεπεράσει..."

      Τελειώνοντας εδώ, προσκαλώ με τη σειρά μου να πάρουν μέρος στο παιχνίδι τα εξής blogs:
     Ένα -όσο το δυνατόν- δροσερότερο και διασκεδαστικό απόγευμα σας εύχομαι!

9 Ιουλίου 2012

Διάφανες Αυλαίες...

                                       
                                         Είναι τα βλέφαρά μου διάφανες αυλαίες.


                                                             Πάρος
                         
                                    Όταν τ΄ ανοίγω βλέπω εμπρός μου ό, τι κι αν τύχει...



                                                        Αργοσαρωνικός

                                                         Όταν τα κλείνω,

                                                       Πλάκα-Νάξος

                                                                                            Αλυκές-Νάξος

βλέπω εμπρός μου ό,τι ποθώ... 
                                                                                                                           Ανδρέας Εμπειρίκος.

                                                       Πειραϊκή-Πειραιάς

                                     

7 Ιουλίου 2012

Giveaway...και οι τυχεροί είναι....


       Μετά από 68 σχόλια, εκ των οποίων το ένα αφαιρέθηκε καθ΄ότι διευκρινιστικό και τα άλλα τρία ως διπλές συμμετοχές, έχουμε 64 (!!!!!!!!!) συμμετοχές στο πρώτο μου Giveaway! Να διευκρινίσω κάπου εδώ, πως αυτές προέκυψαν από τα σχόλιά σας στην αντίστοιχη ανάρτηση, όπως αρχικά είχε ζητηθεί και όχι σε κάποια από τις επόμενες που ακολούθησαν.
       Πριν σας ενημερώσω για τα αποτελέσματα της κλήρωσης (παρατείνοντας λίγο -ίσως- την αγωνία σας), θα ήθελα να σας ευχαριστήσω όλες και όλους σας μέσα από την καρδιά μου, για την αγάπη σας και τα πολύ γλυκά σχόλιά σας! Μακάρι να μπορούσα και στις 64 συμμετοχές να προσφέρω από ένα δωράκι! Ωστόσο, τον επόμενο μήνα με αφορμή τα πρώτα γενέθλια του blog, η διαδικασία αυτή υπόσχομαι να επαναληφθεί με περισσότερες δημιουργικές εκπλήξεις....

        Για να ξαναγυρίσω, όμως, στις συμμετοχές σας, αυτές είναι:


         Η κλήρωση έγινε μέσω του random.org κι επειδή δεν έχω καταφέρει ακόμα να καταλάβω πως μπορώ να ενσωματώσω στην ανάρτηση τα αποτελέσματα...τα φωτογράφησα!! (...μην ακούω γελάκια!!!! Αυτό σκέφτηκα..αυτό και έπραξα :0) ). Για τους τυχερούς, όμως, της κλήρωσης φρόντισα να καλέσω έναν επαγγελματία φωτογράφο για να απαθανατήσει την εορταστική στιγμή! Τι λέτε?...Έτοιμοι?

                                                     ο φωτογράφος μας:


                     και τ΄αποτελέσματα της κλήρωσης: Για τη Φλόρα....το Νο 39-ΝέΜεΣις
     

                     και για τον Ορφέα....το Νο 26-Fan (Fan, όπως λέμε sofan!).


         Κορίτσια, συγχαρητήρια! Ελπίζω να σας αρέσουν οι...καινούργιοι σας φίλοι και να σας κρατήσουν μια όμορφη παρέα. Περιμένω-όποτε μπορέσετε-τα στοιχεία σας για την αποστολή τους. Για όλους τους υπόλοιπους παραπονεμένους....ένα τόόόόόσοδα μικρό δωράκι, με την αγάπη μου: