24 Ιουνίου 2016

Καλοκαιρινός μαραθώνιος δημιουργικότητας - Εβδομάδα 2η.


     Ένα μικρό ψαροκάικο είναι η ζωή μου. Ένα μικρό φθαρμένο ψαροκάικο που έχει σμαραγδιά φεγγάρια στο κατάρτι του κι ένα ξεσκούφωτο ήλιο αληταρά για τιμονιέρη. Ένα ψαροκάικο δίχως ρότα.

- Που πάμε καπετάνιο; με ρωτάει ο τιμονιέρης και μου κλείνει το μάτι.

- Όπου πάνε τα κύματα, λέω επίσημα εγώ.

   


     Και τα σμαραγδιά φεγγάρια που είναι στο κατάρτι σκάνε σαν ρόδια στην κουβέρτα. Κι ο ξεσκούφωτος ήλιος ο αληταράς παρατάει το τιμόνι του και χορεύει. Και η νύχτα γεμίζει χιλιάδες ήλιους αληταράδες. Και η ψυχή μου γεμίζει νύχτες πολύχρωμες. Γεμίζει σμαραγδιά φεγγάρια και θαλασσινά πουλιά. Που να χωρέσουν μέσα μου όλα αυτά; Που να στριμωχτούν π΄ ανάθεμα τα;

   

     Αν βρισκόταν τώρα κάποιος δίπλα μου να μου ζεστάνει τα χέρια… να μου πει ψιθυριστά: "Εντάξει. Μη φοβάσαι μωρό μου". Κι εγώ να σύρω τα δάχτυλα μου στο πρόσωπο του και να πιάσω το σχήμα του χαμόγελου του. Να πιάσω το σχήμα του κόσμου. Και να γλυκαθώ. Κάτι τέτοιες νύχτες είναι που έχω κάνει όλες τις αγοραπωλησίες της ψυχής μου με τον πρώτο έμπορα που θα μου παρουσιαστεί.


     Πουλάω τα πάντα, έτσι για έναν παρά...

                                                                            Σκισμένο ψαθάκι - Αλκυόνη Παπαδάκη

     Η δεύτερη αποστολή του Καλοκαιρινού μαραθώνιου δημιουργικότητας ολοκληρώθηκε με μεγάλη επιτυχία από το ντουλαπάκι μας. Η αποστολή σχετικά απλή: ταξιδεύοντας με το μυαλό όπου εμείς θέλουμε, μας ζητήθηκε από την Άννα μια οποιαδήποτε κατασκευή με ένα ιδιαίτερο υλικό! Τον χάρτη.

     Έφτιαξα, λοιπόν, ένα  κοχύλι - μενταγιόν χρησιμοποιώντας το χάρτη της Σάμου (που ανακάλυψα πρόσφορο σ΄ένα ταξιδιωτικό περιοδικό), σήκωσα και την άγκυρα της λιλιπούτειας χάρτινης βαρκούλας μου και ξεκίνησα ένα μαγικό ταξίδι στις απαράμιλλες ομορφιές του Αιγαίου! Κι επειδή ένα ταξίδι δεν είναι ποτέ αρκετό, σειρά πήρε ένα ακόμη κοχύλι που, αυτή τη φορά, έγινε δαχτυλίδι.

     Επειδή, πάνω και πέρα απ΄όλα... "Φτάνει που ονειρευόμαστε. Φτάνει που ενώ τρύπησε το τσεπάκι της ψυχής μας, δεν χάσαμε τα ναύλα του ονείρου."

6 Ιουνίου 2016

Τα φεγγάρια του έρωτα - Παίζοντας με τις λέξεις #8.


     Στέκονται εδώ. Ολόγιομα. Να φυλάνε τις άγρυπνες νύχτες της καρδιάς, να νανουρίζουν τα "αχ" της, να ξεγελάνε την έλλειψή της, τους φόβους της, να της κάνουν παρέα. Κόβουν βόλτες στον ουρανό και χαμογελάνε μόρτικα φλερτάροντας με τ΄αστέρια, που όλο προσεύχονται για τα πάθη των ανθρώπων κοιτάζοντας την πόλη από ψηλά.

     Γράφουν ποιήματα, αραδιάζουν λέξεις μαγικές, όμορφες λάγνες λέξεις - κι ας είναι παλάτια χτισμένα πάνω στην άμμο, που ο αέρας όταν έρθει θα σκορπίσει τη σκόνη τους - λέξεις που θέλουν ν΄ακουστούν χιλιόμετρα μακρυά, λέξεις... κατακτιάρικες που - μεταξύ άλλων - θέλουν να κερδίσουν την επιβεβαίωση της ανθρώπινης ύπαρξης, λέξεις πλάνες - κιμωλίες χαράς. Βρίσκουν ανοιχτά παράθυρα και απρόσκλητα τρυπώνουν μέσα, σίγουρα για τη φιλοξενία του ιδιοκτήτη που θα υποκύψει στη γοητεία τους.


     Άλλοτε μελαγχολικά και άλλοτε ευτυχισμένα, μιλάνε για το ιερό παίδεμα, το γλυκό βάσανο, την αγωνία του "θέλω" που στην προσπάθειά του να εκφραστεί γίνεται έκρηξη, βομβιστική επίθεση μέσα στο σκοτάδι κι εκείνα οι μόνοι συνένοχοι στο έγκλημα. Έχουν τη γλυκιά υπομονή του φίλου που ακούει χωρίς να κουράζεται, συμβουλεύει, λέει τα δικά του και στο τέλος καταλήγει πως... "κανείς δεν μπορεί να πει περισσότερα για την αγάπη, από την αγάπη"!

     Και φεύγουν. Λίγο πριν το ξημέρωμα. Μια νύχτα ακόμα. Τα φεγγάρια του έρωτα δεν κοιμούνται ποτέ.

                                              

     Παίζοντας με τις λέξεις #8 μια μοναδική εμπειρία απόλαυσης! Ένα συναγωνισμός με ποιότητα και ομορφιά. Μια υπέροχη οικοδέσποινα, μια συγκλονιστική νικήτρια και 21 διαμαντάκια που αξίζει να αφιερώσετε το χρόνο σας απολαμβάνοντάς τα! Καλή ανάγνωση, σε όσους τώρα ξεκινούν.

4 Ιουνίου 2016

Φως - 25 λέξεις # 8.


                                       Οι όμορφες μέρες δεν έχουν ανάγκη τον ήλιο
                                                           να λάμψουν.
                                           Μιας χαραμάδας φως και δες τριγύρω,
                                                        όλα αστράφτουν.
                                                    Θα βρεις το δρόμο σου.


     Μόλις διαβάσατε τη συμμετοχή μου στο δρώμενο των 25 λέξεων. Ευχαριστώ πολύ, για μια ακόμη φορά, τη Μαρία μας για την άψογη και ζεστή φιλοξενία της, όπως, επίσης, ολόκληρη την παρέα για το μοίρασμα, το αγκάλιασμα, το ταξίδεμα... Συγχαρητήρια κι ένα μεγάλο "ευχαριστώ" σε όλους!