17 Μαΐου 2015

Ακροστιχίδα...


                     Θ αύματα πως γίνονται εγώ δεν πιστεύω...
                     Α λλά εσύ με διαψεύδεις και σαν νέος άπιστος Θωμάς φαντάζω...


                     Σ την πιο σκοτεινή άκρη της ψυχής μου ανάβεις ένα φως...
                     Ε ρχεσαι πάντα την κατάλληλη στιγμή για να νικήσεις τους δαίμονες μου...

                     Α κάλεστη, πανέμορφη, μυστηριώδης και επικίνδυνη...


                     Γ ια να με κάνεις να αναθεωρήσω και να πιστέψω ...
                     Α νακατεύεις τις σκέψεις και τα πιο κρυφά μου συναισθήματα....
                     Π αίρνεις το χέρι μου και με οδηγείς σε αυτό το ασφαλές μέρος...
                     Η ρεμείς την ταραγμένη μου ψυχή με ένα σου χάδι, ένα σου φιλί...

 

                     Σ υνωμοσία ερωτική και εγώ χαρούμενος που είμαι το θύμα της...
                     Ω ρα σωστή να αφεθώ... Ώρα σωστή να κάνω αυτό που λέει η ακροστιχίδα μου...

                                                                                                                        Ιανός.

Υ.Γ. Η μεταμόρφωση μιας σανίδας σε νεράιδα του παραμυθιού, σαν εκείνη που ο αγαπημένος μου Ιανός συχνά αναφέρετε στα γραπτά του...

10 Μαΐου 2015

Μάνα - μητέρα - μαμά....


"Αν είχα το παιδί μου να μεγαλώσω ξανά από την αρχή....

Θα ζωγράφιζα με τα δάχτυλα περισσότερο,
και θα έδειχνα με το δάχτυλο λιγότερο.
Θα διόρθωνα λιγότερο,
και θα συνδεόμουν περισσότερο.
Θα σταματούσα να έχω τα μάτια στο ρολόι μου,
και θα άρχιζα να βλέπω με τα μάτια μου.
Θα νοιαζόμουν να ξέρω λιγότερα,
και θα ήξερα να νοιάζομαι περισσότερο.
Θα έκανα περισσότερες πεζοπορίες,
και θα πετούσα περισσότερους χαρταετούς.
Θα σταματούσα να το παίζω σοβαρή,
και θα έπαιζα στα σοβαρά.
Θα διέσχιζα τρέχοντας περισσότερα λιβάδια,
και θα κοίταζα περισσότερα αστέρια.
Θα αγκάλιαζα περισσότερο,
και θα τραβολογούσα λιγότερο.
Θα ήμουν άκαμπτη λιγότερο συχνά,
και θα επιβεβαίωνα πολύ περισσότερο.
Θα έχτιζα πρώτα αυτο-εκτίμηση,
και αργότερα το σπίτι.
Θα δίδασκα λιγότερο για την αγάπη της δύναμης,
και περισσότερο για τη δύναμη της αγάπης.

... Δεν έχει σημασία αν το παιδί μου είναι μεγάλο ή μικρό, από σήμερα και στο εξής θα τα εκτιμώ όλα περισσότερο".       

                  Gustav Klimt - Mother and child (1905)
         
     Κι εδώ το αυθεντικό ποίημα.....

" If I had my child to raise over again,
I'd finger paint more, and point the finger less.
I'd do less correcting, and more connecting.
I'd take my eyes off my watch, and watch with my eyes.
I'd care to know less, and know to care more.
I'd take more hikes and fly more kites.
I'd stop playing serious, and seriously play.
I'd run through more fields, and gaze at more stars.
I'd do more hugging, and less tugging.
I'd be firm less often, and affirm much more.
I'd build self-esteem first, and the house later.
I'd teach less about the love of power,
and more about the power of love.
It matters not whether my child is big or small,
from this day forth, I'll cherish it all. "

                                                                                    Diana Loomans

                Χρόνια πολλά στις μανούλες όλου του κόσμου που σήμερα γιορτάζουν.

                                            τριαντάφυλλο από αλουμινένιο κουτάκι αναψυκτικού