28 Δεκεμβρίου 2011

ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΑΚΙ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΑΓΓΙΞΕΙ ΕΝΑ ΑΣΤΕΡΑΚΙ....!!


      Ένα τρυφερό παραμύθι, για να μας  υπενθυμίσει πως κανένα όνειρο ΔΕΝ είναι άπιαστο, όταν πιστεύουμε πολύ σ΄αυτό.... Με αφορμή τον καινούριο χρόνο που πλησιάζει και τα όνειρα  που περιμένουν να εκπληρωθούν.

                               

24 Δεκεμβρίου 2011

Λάμπουν σαν δάκρυα τα Χριστούγεννα....

                                      "ένας μικρός Χριστός γεννιέται πάλι αύριο,                                         
                                       μόνος στον κόσμο,

                                       ένας μικρός Χριστός που ζωγραφίζει
                                       θαμπά στο τζάμι
                                       δέντρα για τα παιδιά,
                                       καράβια για τα όνειρα,
                                       ένα παραμύθι της αγάπης για τους απελπισμένους....

                                       Παραμονή
                                       και τα χιλιάδες φώτα της πλατείας
                                       στα μάτια του λάμπουν σαν δάκρυα...."

                                          Τόλης Νικηφόρου [συλλογή: "Γαλάζιο βαθύ σαν αντίο", 1999].



    Υ.Γ. Η Γέννησή Του ας σημάνει την αρχή για μια καλύτερη ζωή με αλήθεια και φως.... Σας εύχομαι το φως των Χριστουγέννων να σκορπά μέσα σας και να ζεσταίνει τις καρδιές σας με το μόνο φως.....εκείνο της αγάπης. Η καρτούλα είναι μια κατασκευή-δωράκι για τα bloggoσπιτάκια σας, μαζί με την αγάπη μου και τις καλύτερες ευχές μου, γι΄ αυτές τις γιορτινές μέρες....

22 Δεκεμβρίου 2011

Με Αγάπη....

      Σ΄ ένα καταπληκτικό βιβλίο του, με τίτλο " Η αγάπη" , ο  Λέο Μπουσκάλια εξετάζει το φαινόμενο της αγάπης σε σχέση με την καθημερινή ανθρώπινη ζωή. Ο ίδιος επιμένει, ότι η αγάπη δεν είναι απλά ένας δρόμος ή μια φιλοσοφία, αλλά η ίδια η συμμετοχή στην καθημερινή ροή της ζωής. Κι αν τον ακούσουμε προσεκτικότερα, θα μας πει:
  • "Η αγάπη είναι σαν τον καθρέφτη. Όταν αγαπάς κάποιον γίνεσαι ο δικός του καθρέφτης κι αυτός γίνεται ο δικός σου".


  • "Η πραγματική αγάπη πάντοτε δημιουργεί, ποτέ δεν καταστρέφει".

  • "Η αγάπη έχει πάντοτε ανοιχτή την αγκαλιά της. Αν κλείσεις την αγκαλιά σου γύρω από την αγάπη, θ΄ανακαλύψεις ότι σου έμεινε να αγκαλιάζεις μόνο τον εαυτό σου".  


  • "Όταν αγαπάς, παύεις να βρίσκεσαι στο έλεος ανεξέλεγκτων δυνάμεων, γίνεσαι εσύ ο ίδιος μια πανίσχυρη δύναμη".


  • "Η αγάπη απονέμεται πάντα σαν δώρο, ελεύθερα, πρόθυμα, απροσδόκητα. Προσφέρεται ακόμα και όταν οι άλλοι δεν την αναγνωρίζουν και δεν την εκτιμούν. Δεν αγαπάμε για να μας αγαπήσουν, αγαπάμε γιατί έτσι νιώθουμε...".
       Η Ρένα, η Μαρία και η Κική σε μια τρυφερή σκέψη γενναιοδωρίας στη εορταστική ατμόσφαιρα των ημερών, ήρθαν να πρωτοτυπήσουν για άλλη μια φορά και να μας παρακινήσουν για μία ανταλλαγή δώρων. Ένα δαχτυλίδι από αλπακά και κορνεόλη - μια ποικιλία Χαλκηδόνιου (χαλαζία), χαρακτηριζόμενη και ως "Πέτρα του πάθους" , η οποία ενεργοποιεί το φυσικό, το συναισθηματικό και  νοητικό εαυτό μας και δίνει καλή αυτοσυγκέντρωση, ανοίγει την καρδιά μας, φέρνει χαρά, κοινωνικότητα και ζεστασιά - και ένα ζευγάρι κρίκοι για τις πετσέτες του γιορτινού τραπεζιού είναι τα δικά μου δώρα, φτιαγμένα με πολύ αγάπη....

     Υ.Γ.  Και επειδή τα Χριστούγεννα είναι η - κατ΄ εξοχήν - γιορτή της αγάπης, ας μην ξεχνάμε:  " Η αγάπη μακροθυμεί, αγαθοποιεί. Η αγάπη δεν φθονεί. Η αγάπη δεν αυθαδιάζει, δεν επαίρεται, δεν ασχημονεί, δεν ζητεί τα εαυτής, δεν παροξύνεται, δεν διαλογίζεται το κακόν. Δεν χαίρει εις την αδικίαν συγχαίρει, δε, εις την αλήθειαν (.....). Πάντα ανέχεται, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομονεύει. Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει...."

                                                              Προς Κορινθίους Α΄ Επιστολή (κεφ. 13, παρ. 4-13).

17 Δεκεμβρίου 2011

Φύλακας Άγγελος....

      Είναι πάντα μαζί μας.... Περπατούν ανάμεσά μας... Μας προστατεύουν με τις τεράστιες φτερούγες τους, χωρίς να τους αντιλαμβανόμαστε.... Βαδίζουν πλάι μας κάθε στιγμή της ζωής μας...! Κάνουν...βόλτες στον ουρανό και χαμογελάνε, φλερτάροντας με τ΄αστέρια κι όλο προσεύχονται για τα πάθη των ανθρώπων που βλέπουν από ψηλά.... Άλλοτε μελαγχολικά κι άλλοτε ευτυχισμένα, παρακολουθούν το ιερό παίδεμα, το γλυκό βάσανο της ζωής, την αγωνία του "θέλω"  που θέλει να εκφραστεί... Έχουν τη γλυκειά υπομονή του φίλου που ακούει χωρίς να κουράζεται, "συμβουλεύει",  αγαπάει, δεν θυμώνει.... Άγγελοι-προστάτες....
  • Γούρι ή καρφιτσούλα, ή στολιδάκι Χριστουγεννιάτικου δέντρου....ο φύλακας-άγγελος μας είναι εδώ, για να συντροφεύει τις μέρες και τις νύχτες μας....(ύψος 5.5 cm, με γυάλινες και πλαστικές χαντρούλες -αστεράκι από αιματίτη- και μεταλλικά στοιχεία).


    


     Άλλη μία δημιουργία-συμμετοχή για τον Χριστουγεννιάτικο διαγωνισμό της Ανεράιδα  και το μηνιαίο διαγωνισμό της νεραϊδομαγισσούλας apinkdreamer. Αφιερωμένη σε αγαπημένα μας πρόσωπα, που πλέον δεν βρίσκονται ανάμεσά μας, αλλά γίνονται οι φύλακες-άγγελοί μας και μας προσέχουν από τον ουρανό.......

      Υ.Γ. 8  ημέρες μέχρι τα Χριστούγεννα, όσοι και οι τάρανδοι στο έλκηθρο του Άϊ Βασίλη!  Ντάσερ και Ντάνσερ, Πράσνερ και Βίξεν, Κόμετ και Κιούμπιτ, Ντόνερ και Μπλίτζεν.....

11 Δεκεμβρίου 2011

Άγιος Βασίλης έρχεται....

       Ένα γυάλινο μπουκάλι νερού, σπάγγος σε κόκκινο και υπόλευκο χρώμα, χρωματιστές κλωστές, λίγη τσόχα,  ατλακόλ, βαμβάκι και μία - ίσως και δύο...- δόσεις φαντασίας! Ο Άγιος Βασίλης έρχεται και εκπληρώνει κάθε σας ευχή και επιθυμία....

 

 

 

     Με τη δημιουργία αυτή, συμμετέχω στο Χριστουγεννιάτικο διαγωνισμό της  Ανεράιδα  και του stars and icicles. Στέλνω σε όλες/ους σας την καλησπέρα μου κι εύχομαι να έχουμε μια μαγευτική και γιορτινή εβδομάδα!!!!

10 Δεκεμβρίου 2011

Η χαρά της προσμονής και η έκπληξη!

    "....Μετά μίλησε ένας πλούσιος και είπε: Μίλησε μας για το Δόσιμο. Κι εκείνος απάντησε: Δίνετε αλλά λίγο, όταν δίνετε από τ΄αποχτήματά σας. Μόνο όταν δίνετε από τον εαυτό σας, δίνετε πραγματικά..


.......Υπάρχουν εκείνοι που δίνουν λίγα από τα πολλά που έχουν και τα δίνουν για αναγνώριση, και αυτή η κρυφή τους επιθυμία κάνει τα δώρα τους μισερά! Και υπάρχουν κι εκείνοι που έχουν λίγα και τα δίνουν όλα. Αυτοί είναι εκείνοι που πιστεύουν στην ζωή και στην αφθονία της ζωής και το σεντούκι τους δεν αδειάζει ποτέ. Υπάρχουν εκείνοι που δίνουν με χαρά και η χαρά αυτή είναι η ανταμοιβή τους.....


...... Είναι καλό να δίνεις όταν σου το ζητούν, αλλά είναι καλύτερο να δίνεις χωρίς να στο ζητήσουν από κατανόηση.
     Και για τον απλόχερο άνθρωπο, η αναζήτηση εκείνου που θα δεχτεί, είναι χαρά μεγαλύτερη από το δόσιμο.


       Και υπάρχει, τάχα, κάτι που θα έπρεπε να κρατήσεις? Όλα όσα έχεις, κάποια μέρα θα δωθούν.....


...... Πολλές φορές θα λες: "Θα ΄θελα να δώσω, αλλά μόνο σε αυτούς που αξίζουν". Τα δέντρα του περιβολιού σου δεν μιλούν έτσι, ούτε τα κοπάδια στο λιβάδι σου....Σίγουρα, αυτός που είναι άξιος να δέχεται τις μέρες και τις νύχτες του, είναι άξιος και για κάθετι άλλο από 'σένα. Και αυτός που αξιώθηκε να πιει από τον ωκεανό τη ζωής, αξίζει να γεμίσει την κούπα του από το μικρό ρυάκι σου..   
     Δες, πρώτα, αν εσύ ο ίδιος είσαι άξιος να γίνεις δότης και όργανο του δοσίματος. Γιατί, στην πραγματικότητα, είναι η ζωή που δίνει στην ζωή - ενώ εσύ, που ονομάζεις τον εαυτό σου δότη, δεν είσαι παρά ένας μάρτυρας......Και ΄σεις αποδέχτες καλύτερα να ανυψώνεστε μαζί με το δότη πάνω στα δώρα του, ωσάν να ήταν φτερά...."
                                                 Χαλίλ Γκιμπράν: "Ο Προφήτης - Ο Κήπος του Προφήτη".          



      Υ.Γ. Όπως διαπιστώσατε, τα δωράκια της Ρένας μας κατέφθασαν χθες το πρωί και ναι!!....Είμαι μία από τις 6, επιπλέον τυχερές, που κερδίζουν το extra  δωράκι! Οι καρτούλες της είναι φανταστικά ομορφότερες από κοντά, κάτι που σίγουρα δεν περιμένατε από 'μένα να επιβεβαιώσω, μιας και όσα γειτονάκια τις έχουν παραλάβει συνηγορούν...κατηγορηματικά σ' αυτό!! Θεωρώ ιδιαίτερα συγκινητικό το ότι, ο αριθμός αυτών των υπέροχων δημιουργιών αντιστοιχεί στον αριθμό των έργων-συμμετοχών μας στην πρό(σ)κλησή της! Γεγονός, που έκανε τη δουλειά της Ρένας ιδιαίτερα χρονοβόρα και επίπονη! Ωστόσο, είναι διάχυτα στο αποτέλεσμα, η αγάπη της και η θέλησή της να μας προσφέρει κάτι όμορφο και ξεχωριστό.....Ρένα, σ΄ευχαριστώ πάρα πολύ από καρδιάς...

1 Δεκεμβρίου 2011

Μικρό...σπιτάκι, χαρά γεμάτο!

     
     Αγαπημένα γειτονάκια, καλό μήνα! Εύχομαι ο Δεκέμβρης να είναι για όλους μας ένας μήνας παραμυθένιος! Κι αν οι εποχές που διανύουμε είναι δύσκολες και μας ρίχνουν ηθικά και ψυχολογικά, ας προσπαθήσουμε -τουλάχιστον- να κάνουμε αξέχαστες τις γιορτινές μέρες που πλησιάζουν, τόσο για ΄μας όσο και γι΄αυτούς που αγαπάμε.

      Ένα βραβείο για μικρά σπιτάκια- με λιγότερο από 200 αναγνώστες -έφτασε και στο δικό μου. Ηθικός...αυτουργός και αποστολέας-δωρητής, η καλή μου Nάσια !! Τι πιο γλυκό "δωράκι" για να ξεκινήσει ευχάριστα ο μήνας μου!


       Νασουλίνι μου, με τιμάει η σκέψη σου και μου δίνουν χαρά κάθε φορά,  οι επισκέψεις και τα σχόλιά σου! Όσο για τα υπόλοιπα συναισθήματα, νομίζω πως έχεις καταλάβει ότι είναι αμοιβαία.
Με πολύ-πολύ...μα πάρα πολύ, αγάπη (σαν να...κολλήσαμε στα μέλια, μου φαίνεται!! Αλλά είπαμε: αγαπησιάρικος μήνας ο Δεκέμβρης...!!), το χαρίζω με τη σειρά μου κι ελπίζω να φέρει γούρι, στα παρακάτω 5 σπιτάκια:

1.  Στην Aigli: http://artpapersandcolours.blogspot.com/
2.  Στην Πεταλουδίτσα: http://artbutterfly3.blogspot.com/
3.  Στη Σοφία: http://pyroessa.blogspot.com/
4.  Στη Χρυσούλα: http://bixlibidonia.blogspot.com/
5.  Στην Πριγκήπισσα: http://princesskon.blogspot.com/

       Καλό μήνα, λοιπόν κι ας αφήσουμε τη γιορτινή χρυσόσκονη να πασπαλίσει για λίγο μαγικά, τις μικρές καθημερινές μας στιγμές....


     Υ.Γ.  Το ίδιο βραβειάκι μόλις κατέφθασε και από τη Nena μας!!!! Ααα... κορίτσια, με κακομαθαίνετε και... μου αρέσει ΠΟΛΥ αυτό!!!!!  Νένα, σ΄ευχαριστώ τόόόόσο πολύύύ!!!!

30 Νοεμβρίου 2011

Η Aλίκη στη Xώρα Των Θαυμάτων! (ή, μήπως , της....Κρεμάστρας????)

         Πριν από ένα περίπου μήνα ξεκίνησε η προ(σ)κληση στη φαντασία και στη δημιουργικότητά μας δια χειρός Ρένας. Αφού λοιπόν, κάναμε ανω-κάτω τις ντουλάπες μας και τα πατάρια, ψάχνοντας ν΄ανακαλύψουμε ό,τι παρέπεμπε σε συρμάτινη κρεμάστρα.......


και καταλήξαμε...λίγο έως πολύ, κάπως έτσι..... 
   
   

καταφέραμε να δοκιμάσουμε τις...αντοχές της Ρένας μας, με αποτελέσματα τουλάχιστον αξιοθαύμαστα....έως μαγευτικά!!!!!
     Σήμερα, τελευταία μέρα του διαγωνισμού, σας παρουσιάζω τις μεταμορφώσεις 2 ακόμα κρεμαστρών, που είχαν την...τύχη - ή την ατυχία! - να πέσουν στα χέρια μου.
     Θυμάστε την ιστορία της Aλίκης από την Xώρα των Θαυμάτων? Ένα κορίτσι που, μετά την πτώση της σε μια λαγότρυπα - έχοντας ακολουθήσει έναν Λευκό Λαγό - περιπλανιέται σ΄έναν φανταστικό κόσμο? Λοιπόν, όλα ξεκίνησαν μάλλον έτσι: Μία συρμάτινη κρεμάστρα, η οποία τυλίχθηκε με αρκετό κορδόνι, για να μη γλυστράει....


.....και ντύθηκε με καμβά κεντήματος. Κυρίες μου και κύριοι ....σας παρουσιαζω την Aλίκη!!!

 
 

Όσο για τον φίλο της τον Λαγό? Μία ακόμα συρμάτινη κρεμάστρα, διπλωμένη στη μέση, πλαστική σίτα και.....

        ιδού ο Λαγός - επιτραπέζιο φωτιστικό:








 

 

 

       Και το παραμύθι μου τελειώνει...κάπου εδώ. Σας διαβεβαιώνω πως το διασκέδασα όσο τίποτ΄ άλλο! Δεν φαίνεται, άλλωστε??? Ρένα μου πολλά-πολλά ευχαριστώ!!!!!!!!!!

29 Νοεμβρίου 2011

Μάγισσα των αστεριών.

           (Για τον δημιουργικό διαγωνισμό του μήνα της apinkdreamer, με θέμα τη μαγεία!)

                                            Περδικόστηθη τσιγγάνα
                                            ω, μαγεύτρα που μιλείς ,
                                            τα μεσάνυχτα προς τ’ άστρα
                                            γλώσσα προσταγής.

                                            Που μιλώντας γιγαντεύεις
                                            και τους κόσμους ξεπερνάς,
                                            και τ’ αστέρια σου φοράνε ,
                                            μια κορώνα ξωτικιάς.


                                            Μάθε με όλα να διαβάζω
                                            τα υπερκόσμια μυστικά,
                                            στο σχολειό της αγκαλιά σου
                                            μέσα στα φιλιά.

                                            Πώς να φέρνω αναστημένους
                                            σε καθρέφτες μαγικούς,
                                            τις πεντάμορφες του κόσμου
                                            κι’ όλους τους καιρούς.


                                            Μάθε με πώς να κατέχω τα γραφτά
                                            θνητών και εθνών,
                                            πως τ΄ απόκρυφα των κύκλων
                                            και των ουρανών.

                                            Σφίξε γύρω μου τη ζώνη
                                            των αντρίκειων σου χεριών,
                                            είμαι ο μάγος της αγάπης
                                            μάγισσα των αστεριών.

                                            Στα μεστά τα νικηφόρα
                                            στήθια σου ηύρα μοναχά,
                                            της γυναίκας την απάτη
                                            και της σάρκας τη σκλαβια.

                                                                                                 Κωστής Παλαμάς.

  • Φρικουέλα Mάτζικα!!!!!! (...μάγισσα των αστεριών, ύψους 30cm.)  Πρόσωπο από πηλό-fimo air basic.

     Υ.Γ.  Η νεραϊδομαγισσούλα apinkdreamer  μου έκανε την τιμή πριν 2 μέρες, να με βραβεύσει με το μαγικό-τυχερό νεραϊδένιο bloggoβραβείο της, το οποίο λάτρεψα! Σ΄ευχαριστώ πάρα πολύ, παραμυθένια μάγισσα, που με επέλεξες στ΄ αγαπημένα σου blog!! Φυσικά και καμαρώνω από υπερηφάνεια....


20 Νοεμβρίου 2011

Kρεμάστρας....έργα!!

    Ένας πανέξυπνος διαγωνισμός πρό(σ)κληση δια χειρός Ρένας και το μικρόβιο της...κρεμαστρίτιδας κατέκλυσε επικίνδυνα την bloggoγειτονιά, παίρνοντας διαστάσεις επιδημίας!! Αποτέλεσμα?? Ανίατες....περιπτώσεις υπέροχων δημιουργιών και αν δεν με πιστεύεται, ρίξτε μερικές ματιές (επειδή μόνο μία, ποτέ ΔΕΝ είναι αρκετή σε τέτοιες περιπτώσεις), εδώ !!!!!
     Όσο κι αν προσπάθησα -ματαίως- να προφυλαχτώ, η κρεμαστρίτιδα έπληξε και τον Onirokosmo με...ανεπανόρθωτες βλάβες! Και...δια του λόγου το αληθές, ιδού -σε πρώτη φάση!- τα αποτελέσματα:
1 συρμάτινη κρεμάστρα, 3-4 πλαστικές σακκούλες και...........
  • Σας παρουσιάζω τη σκυλίτσα μου τη...Milly ( ύψος 20 cm)!!!

Έπεται και συνέχεια.....!!! Καλό βράδυ και...φιλάκια...φιλάκια...πολλά-πολλά φιλάκια!!!!!

10 Νοεμβρίου 2011

Ax, γιατί να είμαι γάτα!!!!!

- Γάτα μου αγαπημένη, γιατί είσαι μουτρωμένη?                     
- Δεν μ΄αρέσει η ουρά μου ούτε το νιαούρισμά μου! Μοιάζω με χοντροπατάτα. Αχ, γιατί να είμαι γάτα!

- Να σε κάνω παπαγάλο? Λέγε γρήγορα Μαγδάλω! Αν δεν ήσουν αυτό που είσαι, τι θα ήθελες να είσαι?
- Κάτι καλύτερο από γατί! Μόνο που, μάγε μου, δεν ξέρω τι!


- Άμπρα Κατάμπρα και λάδι και ξύδι...πλοίαρχος γίνε και φύγε ταξίδι!
- Φοβάμαι τον ωκεανό! Κάνε με κάτι στεριανό!

- Καλά. Άμπρα Κατάμπρα , πιλάφι και πουρές...γίνε μαϊμού, Μαγδάλω και κάνε μου χαρές!
- Μπρος γκρεμός και ζούγκλα πίσω. Όχι! Δεν μπορώ να ζήσω μες στης μπανανιάς τα φύλλα και να παντρευτώ γορίλα!


- Άμπρα Κατάμπρα και σκόρδα πλεξούδα...γίνε ή μέλισσα, ή πεταλούδα!
- Το πρόβλημά μου πάλι δεν το έλυσα. Καθόλου δεν μ΄αρέσει να ΄μαι μέλισσα. Πετάω στον αέρα και ζαλίζομαι, μυρίζω τα λουλούδια και φταρνίζομαι!

- Άμπρα Κατάμπρα, πάλι και μήλο και αχλάδι....γίνε λαγός και πήδα συνέχεια στο λιβάδι!
- Πώς σου ήρθε? Πρώτα πρώτα, δεν μ΄αρέσουν τα καρότα!


- Άμπρα Κατάμπρα, τότε και δυο αυγά μελάτα....γίνε ξανά, Μαγδάλω, η όμορφή μου γάτα!
- Ζήτω! Ξανάγινα γάτα! Να με πειράζεις σταμάτα!

- Γάτα μου, αγαπημένη, είσαι ευχαριστημένη?
- Πάρα πολύ! Το αλάτι δώς΄μου κι άσε με να΄ μαι ο εαυτός μου. Δεν θέλω να΄ μαι τίποτ΄άλλο,
  παρά η γάτα η Μαγδάλω!
                                                                                                    Μαριανίνα Κριεζή.

Υ.Γ1. Η δική μου....Μαγδάλω - ένα κομμάτι ξύλο κομμένο στο ανάλογο σχήμα, περασμένο με βερνίκι ξύλου και ζωγραφισμένες λεπτομέρειες με χρώματα λαδιού - ύψους 35 cm.


                                                     Γέρνει ο ήλιος και μαζί του όλο το φως
                                                     κι όλα τα χρώματα με μιας γίνονται ένα ,
                                                     να΄ταν και να΄μπαινα στο πέπλο τους αυτό
                                                     και το πρωί να πω στο κόσμο...."καλημέρα".


                                                     Καλημέρα, καλημέρα και πάντα καλημέρα!!!!

Υ.Γ2.  Το ποιηματάκι της Μαγδάλως θα μου επιτρέψετε να το αφιερώσω στο bloggoγειτονάκι μου Maya  και τα γατοπαρεάκια της....