Να ονειρεύεσαι.

   
     "Να ονειρεύεσαι...", μου ΄λεγε ένας φίλος που μ αγαπούσε και με ήξερε καλά. 
Τα όνειρα, συνήθως, προδίνουν. 
Παραπλανούν. 
Καμιά φορά και σκοτώνουν. 
Όμως, δεν γίνεται να ζεις χωρίς να ονειρεύεσαι.... 
Δεν έχει νόημα. 
Δεν έχει ουσία. 
Να ονειρεύεσαι!
Κοίτα, μόνο, να έχεις σταμπάρει την έξοδο κινδύνου από τα όνειρά σου. 
Τότε σώζεσαι.... 

     Και ποια είναι η έξοδος κινδύνου? 
Τίποτα δεν είναι στην ζωή το παν! 
Έχει και παρακάτω...?
Έχει κι άλλο. 
Προχώρα, λοιπόν, ξεκόλλα! 
Αυτή είναι η έξοδος κινδύνου! 

     Όταν ένας άνθρωπος έχει ενδώσει εντελώς στο πάθος του, είναι μάταιο να προσπαθείς να του αλλάξεις τακτική. Είναι όπως ακριβώς ο τζόγος. Όσο χάνεις, τόσο κολλάς.
Έχει μια περίεργη γλύκα η αυτοκαταστροφή. Ανήκει στα σκληρά ναρκωτικά. Αν εθιστείς, μάλλον τελείωσες. 
Εκτός αν πετύχεις στις καλές του το Θεό. Συμβαίνει... 
Εγώ τα είχα βρει μια χαρά με την ζωή. Γίναμε κολλητάρια και τα περνούσαμε περίφημα. 
Πήγαινα ως εκεί που μ΄έπαιρνε. Για να χαίρομαι. 
Κι αν είχα κέφι, προχωρούσα ως εκεί που δεν μ΄έπαιρνε. Για να μαθαίνω".

     "Καθένας έχει διαλέξει μόνος του το σταυρό του, άσχετα αν δεν το παραδέχεται, ή αν δεν το συνειδητοποιεί πολλές φορές....
Εγώ την τρέλα μου την φοράω καπέλο, μεγάλε. Δεν την αφήνω να μου γίνει θηλιά. Κι όσο για την παράγκα μου, μόλις δω πως πιάνει κοριούς, ανάβω ένα σπίρτο και την καίω. Δεν το ΄χω για τίποτα!

"Πόσο κάνει?", λέω στη μοίρα μου. "Τι χρωστάω?".
"Τόσο...", μου λέει. 
"Πάρ΄τα και δίνε του. Έχω ένα ραντεβουδάκι με την επόμενη μέρα...".

                                                                    Αλκυόνη Παπαδάκη - Βαρκάρισσα της Χίμαιρας

     Υ.Γ. Ονειρευτείτε....Ευχηθείτε....Πιστέψτε. Μακάρι, όλα σας τα όνειρα να βγουν αληθινά. Ευτυχισμένος και δημιουργικός ο καινούργιος χρόνος, με πολλή αγάπη, πάθος και στόχους...