5 Ιουνίου 2017

Άσπρο πουκάμισο φορώ.


     Που λες, εγώ συνέχισα να απλώνω τα πουκάμισα με τον ίδιο τρόπο. Τα έπλενα τακτικά, διότι ο αγαπημένος μου ήταν πεντακάθαρος και δεν φορούσε ρούχο για δεύτερη φορά. Μετά το πλύσιμο, λοιπόν, δεν άπλωνα τα πουκάμισα του στο σύρμα του απλώματος ρούχων, αλλά τα έβαζα σε κρεμάστρα, κούμπωνα τα πρώτα πάνω δύο κουμπιά και κρεμούσα την κρεμάστρα στον ήλιο.


     Το ενδιαφέρον σε αυτό το είδος απλώματος, ήταν το παιχνίδι με τον άνεμο. Με το φύσημα του ανέμου το πουκάμισο όχι μόνο έπαιρνε όγκο σαν να το φορούσε κάποιος, αλλά κουνιόταν, έτσι που αυτό το αέρινο σώμα έπαιρνε διάφορες στάσεις, με πλησίαζε, έσκυβε, αποτραβιόταν, ξανασίμωνε, άπλωνε τα χέρια, υποκλινόταν, έφευγε με απαρέσκεια. Έτσι που το χάζευα να ζει με την αέρινη σάρκα του, έβλεπα τον ποιητή μου να κινείται, όπως τότε που ζούσε και μου χάριζε για καλημέρα ένα καινούργιο ποίημα.

     Βέβαια, τώρα δεν τολμάω να του πω “Σήμερα δεν μου είπες καλημέρα”, διότι το αέρινο σώμα του δεν θα μάθει ποτέ να γράφει ποιήματα...
                                                                                                                                                                       Γιώργος Δουατζής
     Αποτελούσε, αποτελεί και θα αποτελεί το καλύτερο εμφανισιακά ένδυμα αντιπροσωπευτικό της ανδρικής γκαρνταρόμπας. Από την πιο απλή περίσταση (να το φοράς ως αγγαρεία στη δουλειά) μέχρι την απονομή των Όσκαρ, ένα καλό πουκάμισο βοηθάει πάντα τη γενική εικόνα, προσθέτοντας αναμφισβήτητα κύρος και στυλ. Παρουσιάζει, δε, έντονο σημειολογικό ενδιαφέρον, γιατί αντανακλά την προσωπικότητα εκείνου που το φορά και διαχρονικά, οι επιλογές του εκφράζουν την κουλτούρα και την αισθητική του.

     Οι ρίζες του εντοπίζονται στο Καλαζίρι των Ασσυρίων και των Βαβυλωνίων, στον Κάνδυ των Περσών, στον Χιτώνα των Ελλήνων και τέλος, στην Τουνίκα των Ετρούσκων και Ρωμαίων, που αποτέλεσαν τον προπομπό του σημερινού πουκαμίσου.
     Το παλαιότερο συντηρημένο ένδυμα του κόσμου, το οποίο ανακάλυψε ο Flinders Petrie, είναι ένα "εξαιρετικά σοφιστικέ" πουκάμισο από έναν αιγυπτιακό τάφο της πρώτης δυναστείας στο Tarkhan, το 3000 π.Χ.. Στους ώμους και τα μανίκια υπάρχουν πιέτες που δίνουν τη δυνατότητα της άψογης εφαρμογής σε συνδιασμό με την κομψότητα, ενώ επιτρέπουν την άνεση των κινήσεων στο χρήστη. Το μικρό περίγραμμα που σχηματίζεται στη διάρκεια της ύφανσης, κατά μήκος της μιας άκρης του υφάσματος έχει τοποθετηθεί από τον σχεδιαστή για να διακοσμήσει το άνοιγμα του λαιμού και την πλευρική ραφή.

                                                                                        The Tarkhan Dress

     Ο όρος Camisas στα τέλη του 17ου αιώνα, σηματοδοτεί την αρχή της νεότερης ιστορίας του πουκαμίσου. Κατά τη διάρκεια των ετών, εκλεκτά υφάσματα, γιακάδες και μανσέτες, αντικατοπτρίζουν την επαγγελματική ταυτότητα και την οικονομική ισχύ.
Μέχρι τον εικοστό αιώνα, το πουκάμισο ήταν ένα στοιχείο μόνο των ανδρικών εσωρούχων. Αν και έμοιαζε πολύ με το ένδυμα της γυναίκας που ονομαζόταν chemise (ένα μονοκόμματο βαμβακερό εσωτερικό ένδυμα που κρεμόταν από τους ώμους, ιδιαίτερα δημοφιλή στα 1920, που φοριόταν κατάσαρκα έτσι ώστε να προστατεύει τον υπόλοιπο ρουχισμό από τον ιδρώτα και τα φυσικά έλαια του σώματος), είναι το αντίστοιχο ανδρικό ένδυμα αυτό που, στη σημερινή του μορφή, γνωρίζουμε ως πουκάμισο.

                                                           Chemise 1910 - The Metropolitan Museum of Art

     Στον Μεσαίωνα, ήταν ένα απλό ένδυμα που φοριόταν κατάσαρκα. Στα μεσαιωνικά έργα τέχνης, μπορούμε να παρατηρήσουμε ότι το πουκάμισο είναι ορατό (ακάλυπτο) μόνο σε άτομα κατώτερης φύσης ή τάξης, όπως οι βοσκοί, οι φυλακισμένοι και οι μετανοούντες, που είχαν υποπέσει σε κάποιο αμάρτημα. 


La penitente by Pietro Rotari

Από τον 17ο αιώνα επετράπη στα πουκάμισα των ανδρών να... δείχνονται. Στο 18ο αιώνα, οι άνδρες στηρίχθηκε στις μεγάλες ουρές των πουκαμίσων τις οποίες χρησιμοποίησαν... σε αντικατάσταση των εσωρούχων τους. Ο ιστορικός κουστουμιών του 18ου αιώνα Joseph Strutt πίστευε, ότι οι άνδρες που δεν φορούν πουκαμίσες για τον ύπνο ήταν άσεμνοι. 

                                                          Metropolitan Museum of Art - Πουκαμίσα ύπνου

     Μέχρι και το 1879 ένα σκέτο πουκάμισο, χωρίς να συνοδεύεται με κάτι άλλο από πάνω, εθεωρείτο ακατάλληλο! Το 16ο αιώνα, τα ανδρικά πουκάμισα συχνά έφεραν κεντήματα και μερικές φορές διακοσμητικά στοιχεία ή δαντέλα στο λαιμό και στις μανσέτες. 

                                                                  Smock | Museum of London 16th century

     Τα πρώτα χρωματιστά πουκάμισα άρχισαν να εμφανίζονται στις αρχές του 19ου αιώνα. Θεωρήθηκαν casual ρούχα και μόνο για τους εργάτες, μέχρι και τον εικοστό αιώνα. 


Για έναν κύριο ήταν αδιανόητο να φορέσει ένα γαλάζιο πουκάμισο το 1860, κάτι που ήταν απόλυτα φυσιολογικό το 1920, ενώ από το 1980 αποτελεί την πιο συνηθισμένη επιλογή.


     Το 1827 η Hannah Montague, μια νοικοκυρά από την περιοχή της Νέας Υόρκης, ανακαλύπτει το αποσπώμενο κολάρο. Κουρασμένη να πλένει συνεχώς ολόκληρο το πουκάμισο του συζύγου της όταν χρειαζόταν μόνο το γιακά, έκοψε τα περιλαίμιο του κι επινόησε έναν τρόπο να το επανασυνδέει με τη λαιμόκοψη μετά το πλύσιμο. Γύρω στα 1930 τα στηρίγματα των κολάρων έγιναν πολύ δημοφιλή, αν και αυτά τα πρώιμα αξεσουάρ έμοιαζαν περισσότερο με κλιπς γραβάτας, παρά με τα μικρά ενισχυτικά κολάρων που είναι διαθέσιμα σήμερα.

  
      Τα ενισχυτικά κολάρων είναι λείες, άκαμπτες ταινίες από μέταλλο (όπως ορείχαλκος, ανοξείδωτο ατσάλι ή ασήμι), κεράτινα, από μπαλένα, φίλντισι, ή πλαστικό, στρογγυλεμένα στο ένα άκρο και μυτερά στο άλλο, τα οποία τοποθετούνται σε ειδικά διαμορφωμένες θήκες κάτω από το κολάρο του πουκαμίσου, για να σταθεροποιήσουν τα άκρα του γιακά. Μ΄αυτό τον τρόπο, εξασφαλίζεται η σωστή εφαρμογή του κολάρου πάνω στη λαιμόκοψη, παραμένοντας άψογα φορμαρισμένο στη σωστή θέση. 

     Όσον αφορά τις γυναίκες, οι Ευρωπαίες και οι Αμερικανίδες άρχισαν να φορούν πουκάμισα γύρω στα 1860, όταν το πουκάμισο Garibaldi, ένα κόκκινο πουκάμισο που φορούσε οι μαχητές της ελευθερίας υπό τον Giuseppe Garibaldi, διαδόθηκε από την αυτοκράτειρα Eugénie της Γαλλίας. 

     

                                                Garibaldi Guards                                Woman in White, με πουκάμισο Garibaldi

     Στα μέσα του 20ού αιώνα, το πουκάμισο ήταν ευρέως διαδεδομένο σε όλες τις κοινωνικές τάξεις, από τη μικρή έως τη μεγάλη αστική τάξη. Όμως, όχι μόνο έγινε μέρος της ιστορίας της μόδας, αλλά επιπλέον χαρακτήρισε την πολιτική άποψη των καιρών: από τον Εθνικισμό με τα μπλε πουκάμισα, στον φασισμό με τα μαύρα, μέχρι τα καφετιά πουκάμισα στον Εθνικό Σοσιαλισμό του Χίτλερ. Παρ΄όλα αυτά, το πουκάμισο δεν έπαψε ποτέ να είναι ο μεγάλος πρωταγωνιστής στο πέρασμα των αιώνων, το οποίο μέσα από διάφορες μορφές και υφάσματα χαρακτήρισε κοινωνικές τάξεις κι επαγγέλματα, αποκτώντας μια αδιαμφισβήτητη αξία. 

                                           
                                             100 years of fashion in 100 seconds 

     Ο γιακάς αποτελεί την πολύτιμη λεπτομέρεια του πουκαμίσου που καθορίζει το προσωπικό στυλ και μπορεί να τονίσει ή να αμβλύνει τις γραμμές του προσώπου. Οι μανσέτες, δε, πρέπει να αγκαλιάζουν σωστά το χέρι και να επιτρέπουν ταυτόχρονα την ελευθερία της κίνησης. Όταν συνδυάζονται με κοστούμι, πρέπει να εξέχουν τουλάχιστον 1.5cm κάτω από το μανίκι του σακακιού. Υπάρχουν δύο βασικοί τύποι μανσέτας: η Απλή με κουμπί και η Διπλή, που κλείνει με μανικετόκουμπα.

     Παρόλα αυτά, υπάρχουν αρκετά λάθη που κάνουμε όταν φοράμε ένα πουκάμισο. Ακολουθούν κάποια από από τα πιο συνηθισμένα:

ΠΟΤΕ δεν σηκώνουμε το γιακά. Ο Κόμης Δράκουλας και η μόδα του πρέπει να παραμείνουν στα Καρπάθια Όρη. Το ίδιο οφείλετε να κάνετε και με μπλούζες τύπου πόλο. 

- Μη βάλετε γραβάτα με κοντομάνικο πουκάμισο.  Γενικότερα δίνει τόνο χαμηλότερης κατηγορίας.  Η γραβάτα αποπνέει επαγγελματισμό και αυτοπεποίθηση, κάτι που καταστρέφεται με κοντομάνικο πουκάμισο.  Αν δεν δουλεύεις σε φαστφουντάδικο -όπου η στολή τύπου rock 'n roll είναι υποχρεωτική- απόφυγε να φορέσεις σε κάθε περίπτωση κοντομάνικο πουκάμισο με γραβάτα. Ποτέ μην τολμήσεις αυτό το συνδυασμό σε επαγγελματικό ραντεβού, ακόμα και αν έξω έχει καύσωνα.

- Όταν σηκώνετε τα μανίκια προσέξτε! Σε κανέναν δεν αρέσει να μοιάζει με το Βασίλη Αυλωνίτη. Διπλώστε τα προσεκτικά, γυρνώντας τα προς τα πάνω. Δώστε προσοχή στο να φτάνουν στο ίδιο μήκος τα δύο μανίκια. 

- Εάν θέλετε να φορέσετε κάτι μέσα από το πουκάμισο, προτιμήστε φανέλα του ίδιου χρώματος και οπωσδήποτε με ανοιχτό “v”. Δεν χρειάζεται να δείχνετε και στους άλλους πως φοράτε δεύτερη μπλούζα.

- Ανάλογα με τη γραμμή φορέστε το πουκάμισο μέσα ή έξω από το παντελόνι.

- Σιδερωμένα ρούχα.


    "Πες μου μια λέξη" ζήτησε η Αλεξάνδρα μας - κυριολεκτώντας, μάλιστα - μιας και η λέξη, το αγαπημένο σε όλους μας πουκάμισο ήταν η επιλογή της κι εκείνη το μυστικό μου ταίρι. Από τη δική μου πλευρά, οι μελωδοί μου έγιναν η αιτία για μια πολύ μελωδική ανάρτηση από μια μοναδική στο είδος της μαγισσούλα.

     Σας φιλώ κι εύχομαι σε όλους σας μια υπέροχη, δημιουργική συνέχεια!

                                                                                                                                             Πηγές:

                                                                                                                                                                                     - Wikipedia
                                                                                                                                                                                     - Kamiceria
                                                                                                                                        - Flow Magazine

17 σχόλια :

  1. Αγαπώ τα πουκάμισα και ιδίως τα λευκά. Και συμφωνώ μαζί σου: Κοντομάνικο πουκάμισο με γραβάτα απαγορεύεται!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ένα λευκό πουκάμισο είναι αυτό που λέμε all time classic κομμάτι της γυναικείας ή ανδρικής γκαρνταρόμπας, επειδή συνδυάζεται πανεύκολα και είναι ιδανικό για πολλές περιστάσεις. Γι΄αυτό το λόγο, θα το βρεις σε κάθε ντουλάπα, Mia μου.
      Όσο αφορά το κοντομάνικο με τη γραβάτα, είναι εξίσου απαγορευτικό όσο το κοντομάνικο πουκάμισο με σακάκι. Ωστόσο, συχνά γίνονται και τέτοια λάθη.

      Διαγραφή
  2. Καλημέρα γλυκιά μου! Πάντα ξέρεις δηλώνω ότι όσο ζω ...μαθαίνω.Σήμερα διάβασα με απίστευτο ενδιαφέρον όσα έκανες το κόπο να μας γράψεις και έτσι γλυκιά μου θα κάνω την "έξυπνη" σε κάποια συζήτηση!!!!!! Η αλήθεια είναι ότι έχω πολλά πουκάμισα μα σπάνια τα φοράω ( όπως χθες στη βάπτιση) γιατί με ενοχλεί ο...γιακάς, είναι ,λες και με πια΄νουν από το σβέρκο.όμως αντίθετα τα φοράω συχνά σαν ζακετάκι τις ανοιξιάτικες εποχές και φθινοπωρινές επάνω από ένα μπλουζάκι ή φόρεμα.Έχω ένα κοντομάνικο τζιν που με συντροφεύει όλο το..καλοκαίρι μάλιστα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπημένη μου Αχτίδα, χαίρομαι που βρήκες τόσο ενδιαφέρουσα και καθόλου κουραστική την, ομολογουμένως, μακροσκελή ανάρτησή μου.
      Θα μπορούσα να γράψω τόσα πολλά ακόμη, μιας και το θέμα είναι ανεξάντλητο και για πολλούς αγαπημένο, αλλά φοβόμουν ότι τότε πραγματικά θα κούραζε όλο αυτό!
      Υπάρχουν και πουκάμισα χωρίς γιακά, το γνωστό και ως "Μάο" (επειδή κυκλοφόρησε στην Κίνα επί εποχής Μάο Τσε Τουνγκ, με σκοπό να ντύσει το ένα δις των προλετάριων. Το ότι δεν διέθετε γιακά μόνο τυχαίο δεν ήταν, αφού ο σκοπός ήταν η οικονομία στο ύφασμα. Γλιτώνοντας το γιακά από κάθε πουκάμισο, έφτιαχναν ένα ακόμη για κάθε 50. Αποτέλεσμα? Στα 500 εκατομμύρια πουκάμισα, άλλα 10 εκατομμύρια δώρο).
      Προσωπικά τα λατρεύω και τα προτιμώ από τα κλασσικά. Ίσως να τ΄αγαπήσεις το ίδιο κι εσύ, αν μπεις στη διαδικασία να τα γνωρίσεις. Πολλά αχτιδένια φιλιά!!

      Διαγραφή
  3. Απίστευτα ενδιαφέρουσες πληροφορίες για τα πουκάμισα εις τους αιώνας με αφορμή τη μια λέξη !!
    Λατρεύω τα πουκάμισα και μάλιστα τα λευκά η και υπόλευκα !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Nikol μου, να είσαι καλά! Κι εγώ αγαπώ τα πουκάμισα, ιδιαίτερα τα γαλάζια.

      Διαγραφή
  4. Μαριάννα, είσαι απίστευτη! Έμαθα τόσα για τη λέξη μου χωρίς να κουραστώ ή να βαρεθώ. Πολύ ωραίο αφιέρωμα!
    Μου αρέσουν πολύ τα πουκάμισα και τα φοράω όλες τις εποχές, περισσότερο όμως τα χαίρομαι την Άνοιξη.
    Είναι πολύ ενδιαφέρον το πώς εξελίχθηκαν το πουκάμισο και τα... πρέπει του.
    Μου άρεσε πάρα πολύ και το βιντεάκι.
    Σε ευχαριστώ πάρα πολύ που πήρες μέρος και που αφιέρωσες τόσο χρόνο στη λέξη μου! 😙 Καλό καλοκαίρι! 😊🍉🐳

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αλεξάνδρα μου, όπως έγραψα και στην Αχτίδα μας πιο πάνω, το θέμα "πουκάμισο" είναι ανεξάντλητο.
      Χάρη στην δική σου λέξη μπήκα στη διαδικασία της έρευνας και ανακάλυψα τόσες πληροφορίες που ούτε η ίδια γνώριζα και ίσως, δεν θα μάθαινα ποτέ, αν δεν έπαιζα σ΄αυτό το ανοιξιάτικο παιχνίδι σου. Ήταν μεγάλη μου χαρά που τα μοιράστηκα μαζί σας και ειλικρινά εγώ σ΄ευχαριστώ για τη χαρά της συμμετοχής!
      Καλό καλοκαίρι, το ίδιο... παιχνιδιάρικο!

      Διαγραφή
  5. Εξαιρετική, πληρέστατη και άκρως ενδιαφέρουσα ανάρτηση-συμμετοχή στο Ανοιξιάτικο παιχνίδι της Αλεξάνδρας!
    Και είσαι και τυχερή γιατί η Αλεξάνδρα είναι και το μυστικό σου ταίρι!
    Για μένα ειδικά το άσπρο πουκάμισο καλοσιδερωμένο είναι το τοπ μιας εμφάνισης και φοριέται σε όλες τις περιστάσεις!
    Το μικρό σου video, πολύ κατατοπιστικό και χαρωπό!
    ΑΦιλάκια πολλά πολλά απ΄το δικό σου μυστικό ταίρι!!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και να σκεφτείς, μαγισσούλα, ότι η Αλεξάνδρα ευχόταν να της πέσει η δική μου λέξη, που τελικά έτυχε σε σένα! Το ταίριασμα μας έγινε, βέβαια, παίρνοντας εγώ τη δική της :)! Το λες και... καρμικό? χαχαχαχα!!
      Σ΄ευχαριστώ πάρα πολύ για τη.. μαγική επίσκεψή σου, μυστικό μου ταίρι. Πολλά φιλιά!!

      Διαγραφή
  6. Πόσα πράγματα έμαθα σήμερα που δεν ήξερα! Απόλαυσα την ανάρτησή σου (και να σκεφτείς ότι δε συμπαθώ καθόλου τα πουκάμισα, τα θεωρώ εξαιρετικά άβολα ρούχα).
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έλλη μου, νομίζω είναι καιρός να αναθεωρήσεις για τα πουκάμισα.
      Πολλά φιλιά, μαϊμουδάκι!

      Διαγραφή
  7. Τι να πω; Πόσα δεν ήξερα!! Ενδιαφέρουσα η ανάρτηση με μια μόνο λέξη έναυσμα!! Σ'ευχαριστούμε για τις πληροφορίες
    Και εγώ δεν τα συμπαθώ τα πουκάμισα στην γκαρνταρόμπα μου όπως και η Έλλη αλλά στους άντρες μ'αρέσουν και φυσικά όχι γραβάτα με κοντομάνικο ναι ναι απαίσιο είναι.
    Καλή σου μέρα όλη μέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άννα μου, η αλήθεια είναι ότι στο πουκάμισο δεν υπάρχουν ημίμετρα: είτε τ΄αγαπάς, είτε όχι. Βέβαια για τους άντρες, τ΄αγαπούν ή όχι είναι... αναγκαίο κακό! χαχαχαχα.
      Πολλά φιλιά!!

      Διαγραφή
  8. Φοβερή η ιστορική σου αναδρομή!
    Μαριάννα μου, απίστευτη!
    Μπράβο σου!
    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ωωωω, Πριγκιπέσσα μου, ευχαριστώ πολύ-πολύ!!!! Η Αλεξάνδρα φταίει γι΄αυτό, όμως! χαχαχαχαχα
      Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  9. Τώρα βλέπω αυτή σου την ανάρτηση Μαριάννα μου.
    Πόσες πληροφορίες για ένα κλασικό κομμάτι!
    Τίποτε αι όλα αυτά δεν ήξερα.
    Τα πουκάμισα με τον για να Μάο, τα προτιμώ. Ήξερα ότι προέρχεται απ την Κίνα η ονομασία τους,αλλά ότι έγιναν
    για λόγους οικονομίας, ούτε που το φανταζόμουν!
    Καλή συνέχεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η φαντασία δεν έχει ηλικία. Και τα όνειρα είναι για πάντα. Εάν μπορείς να τ΄ονειρευτείς, μπορείς και να το κάνεις.