Θέλω να μου χαρίσεις κάτι.

- Θέλω να μου χαρίσεις κάτι.
- Ό,τι θες!
- Ό,τι θέλω? Τ΄ορκίζεσαι?
- Στ΄ορκίζομαι.
- Είναι δύσκολο...
- Δεν πειράζει.
- Είναι ακριβό...
- Δεν με νοιάζει.
- Είναι σπάνιο...

- Τόσο το καλύτερο.
- Είναι επικίνδυνο...
- Δεν φοβάμαι.
- Μπορεί να καείς άμα το πιάσεις...
- Θα γίνω νερό να σβήσω τη φωτιά.
- Μπορεί να σου γλιστρήσει απ΄τα χέρια και να φύγει...
- Θα το ξαναπιάσω.
- Μπορεί να χαθεί στον ουρανό...
- Θα γίνω πουλί να το ψάξω.
- Μπορεί να βυθιστεί στη θάλασσα...
- Θα γίνω αγκίστρι να το πιάσω.
- Μπορεί να πνιγεί στο σκοτάδι...
- Θα περιμένω τα χαράματα.

- Μα μπορεί να διαλυθεί ως τότε...
- Θα φέρω τ΄άστρα να φωτίσουν πιο νωρίς.
- Είναι τόσο μικρά, δεν θα μπορέσεις να το πιάσεις.
- Θα ζητήσω σ΄ένα μυρμήγκι να με βοηθήσει.
- Κι αν είναι μεγάλο σαν σπίτι?
- Θα φέρω γερανό.
- Κι αν είναι μεγάλο σαν βουνό?
- Θα φέρω ένα γερανό πιο μεγάλο από βουνό.
- Υπάρχει?
- Θα τον φτιάξω.
- Που ξέρεις να φτιάχνεις γερανούς?
- Δεν ξέρω.
- Τότε..?
- Τότε θα μάθω.
- Από που?
- Από τα βιβλία.
- Κι αν δεν λένε τα βιβλία?
- Θα βρω τον γέροντα που φτιάχνει γερανούς.
- Κι αν έχει πεθάνει?
- θα βρω τον άλλο γέροντα.
- Ποιον άλλο γέροντα?
- Εκείνον που ξέρει όλα τα βότανα.
- Όλα τα βότανα...?
- Όλα τα χόρτα και τα μικρά άνθη του αγρού. Ξέρει τι μάγια κρύβουν.
- Και πως θα φέρει εκείνος το βουνό?
- Όχι εκείνος, εγώ. Θα μου δώσει βότανα να πιω, να γίνω τόσο δυνατός, που θα μπορέσω να το σηκώσω το βουνό.
- Εμένα θα μπορείς να με πάρεις αγκαλιά?
- Πάντα!
- Τώρα.
- Τώρα. Έλα, τι θέλεις?
- Θέλω να μου χαρίσεις κάτι.
- Ό,τι θέλεις.
- Ό,τι,  ό,τι θέλω, τ΄ορκίζεσαι?
- Στ΄ορκίζομαι.
- Θέλω...θέλω κάτι που δεν υπάρχει πουθενά.

- Να το φτιάξουμε.
- Με τι?
- Με τι θέλεις?
- Δεν ξέρω.
- Να το φτιάξουμε με ξύλο καρυδιάς και χρυσά καρφιά.
- Όχι, όχι δεν είναι έτσι!
- Να το φτιάξουμε με πούπουλα και ψίχουλα, με σταγόνες και γαργαλήματα και να του βάλουμε ένα κλειδί να το κουρδίζεις.
- Όχι, όχι, δεν θέλω κλειδί!
- Γιατί?
- Μπορεί να το χάσω.
- Θα στο κρεμάσω στο λαιμό.
- Μπορεί να χαθώ κι εγώ.
- Θα σε βρω.
- Κι αν δεν μπορείς να με βρεις?
- Θα μπορέσω.
- Κι αν είναι σκοτάδι?
- Θ΄ανάψω κερί.
- Κι αν λιώσει το κερί?
- Ως τότε θα σ΄έχω βρει.
- Κι αν όχι?
- Θα ψάχνω, ώσπου να σε βρω.
- Πόσο θα ψάχνεις?
- ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ...
- Τι θα πει "για πάντα"?
- Ότι, Σ΄ΑΓΑΠΩ.
- Κι εγώ τι θα κάνω, ώσπου να με βρεις?
- Μπορείς να κοιμηθείς.
- Που?
- Κάτω από μία μυρσινιά?
- Που έχει μυρσινιές?
- Παντού.
- Έχει και λιοντάρια παντού?
- Όχι.
- Που έχει λιοντάρια?
- Στην ζούγκλα.
- Είναι κοντά η ζούγκλα?
- Πολύ μακρυά. στην άλλη άκρη του κόσμου...
- Δεν μπορούν να έρθουν εδώ ποτέ?
- Ποτέ.
- Τ΄ορκίζεσαι?
- Στ΄ορκίζομαι.
- Ξέχασα τι θα πει "για πάντα"...
- Θα πει, ότι σ΄αγαπώ.

- Πόσο?
- Ως τον ουρανό.
- Ναι, ναι! Να κοιμηθώ τώρα?
- Ναι.
- Θα με πάρεις αγκαλιά?
- Ναι.
- Θέλω να μου χαρίσεις κάτι...
- Ό,τι θέλεις.
- Ό,τι,  ό,τι θέλω, τ΄ορκίζεσαι?
- Ναι.

                                               Ανθή Δοξιάδη-Τριπ & Αλέξης Κυριτσόπουλος - εκδόσεις ΑΓΡΑ.

      Για κάθε Μαμά που είναι πάντα εκεί να ακούει, να αγαπάει, να καταλαβαίνει, να νοιώθει, χωρίς να χρειάζεται να μιλήσεις... Χρόνια πολλά!