Με μια Φλόγα και Πίστη στην καρδιά.

     Το τέταρτό μου σχήμα.

     Είμαι η Αναστασία, 9 χρονών και πηγαίνω Τετάρτη Δημοτικού. Μόλις έχω τελειώσει το τέταρτό μου σχήμα, το οποίο προσπάθησα να φανταστώ, να ονειρευτώ με το μυαλό μου. Φαντάστηκα, λοιπόν, έναν ήλιο που κρατάει διάφορα πράγματα, για να είναι πιο όμορφος. Τα αντικείμενα αυτά τα κρατάει για τον εαυτό του. Το παγωτό θα το φάει μόνος του. Τον χυμό θα τον πιει μόνος του, την τσάντα την κρατάει για να είναι πιο όμορφος και έτοιμος να πάει με την γυναίκα του βόλτα και να της προσφέρει ένα λουλούδι. Το λουλούδι το θέλει για να το προσφέρει σε μένα και τη Λουλού. Όσο για το πουλάκι με το κλαδί της ελιάς, το κρατάει για να φέρει ειρήνη και υγεία σε όλο τον κόσμο.

     Έτσι φαντάστηκα λοιπόν, το τέταρτό μου σχήμα, το οποίο με βοηθάει να τελειώσω γρήγορα τη θεραπεία μου και να γίνω καλά.
                                                                                            ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΒΙΝΝΗ - 9 ετών.

     Ένας ξεχωριστός αγώνας ποδοσφαίρου.

     Μια φορά κι έναν καιρό ήταν η ομάδα αιμοπεταλίων και η ομάδα των λευκών αιμοσφαιρίων. Τα λευκά και τα αιμοπετάλια ήταν 0-0, στον αγώνα που μόλις ξεκίνησε. Γρήγορα άλλαξε το σκορ και πήγε ο αγώνας 1800-1800. Αποφασίσανε να πάνε στα πέναλτι. Ο διαιτητής Χάρος είπε ότι ο αγώνας αυτός δεν θα τελειώσει ΠΟΤΕ. Η ΝΙΚΗ ανήκει και στις δύο ομάδες. Τους έδωσε λοιπόν από ένα μετάλλιο και τους ζήτησε να το έχουν πάντα μαζί τους. Τους πρότεινε να σηκώσουν και οι δύο μαζί το κύπελο.
     Από τότε τα ΛΕΥΚΑ ΑΙΜΟΣΦΑΙΡΙΑ και τα ΑΙΜΟΠΕΤΑΛΙΑ ήταν ΑΝΕΒΑΣΜΕΝΑ και ΠΡΩΤΑ στην κατηγορία τους.
                                                                                        ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΦΡΑΓΚΟΣ - 8 ετών.

     Ο Συναγωνισμός με τα Κακά Φανταράκια.

     Μια φορά κι έναν καιρό ήταν η Λουλού και αρρώστησε από μια αρρώστια που λεγόταν Λευχαιμία. Την πήγαν λοιπόν στο νοσοκομείο "ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ" και την ίδια Παρασκευή της έβαλαν ένα σωληνάκι που λεγόταν "ΚΥΡΙΟΣ ΧΙΚΜΑΝ". Ο "ΚΥΡΙΟΣ ΧΙΚΜΑΝ" τη βοηθούσε ώστε να μην την τρυπάνε συνέχεια για να της βάζουν φάρμακα. Τα φάρμακα τα έβαζαν για να γίνει καλά η Λουλού.
     Μια μέρα όμως ο γιατρός είπε στη Λουλού να μην τρώει αλάτι, ζάχαρη και τηγανητά φαγητά. Της είπε μάλιστα, ότι θα πρέπει να κάνει και μερικές ενεσούλες για να βλέπουν οι γιατροί εάν η θεραπεία πάει καλά. Τη μία ενεσούλα τη λένε "νωτιαίος μυελός" και την άλλη "ενδορραχιαία". Της έβαζαν και ένα φάρμακο που λεγόταν κορτιζόνη και κάποια άλλα, τα έλεγαν χημειοθεραπείες. Της είπε ότι μετά από ένα μήνα θα πήγαινε στον ξενώνα "ΕΛΠΙΔΑ" ή "ΦΛΟΓΑ". Η Λουλού χάρηκε πολύ που θα πήγαινε στον ξενώνα, αλλά δεν χάρηκε που θα έκανε τις ενέσεις. 
     Πέρασε όμως ο ένας μήνας και έφθασε η ώρα να πάει η Λουλού στον ξενώνα. Τώρα είχε δυνάμεις και θα έπαιζε χαρούμενη, αλλά θα πήγαινε κάθε 15 ή 20 μέρες για ενεσούλες.
     Ξέρετε τι κάνουν οι ενεσούλες? Οι ενεσούλες σκοτώνουν τα κακά φανταράκια και τα φανταράκια τα καλά, κατεβαίνουν από το λαιμό, πηγαίνουν στο έντερο και βγαίνουν στην τουαλέτα. Έτσι η Λουλού είναι τώρα στον ξενώνα και παίζει. 
                                                                                  ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΓΚΑΣΔΡΟΓΚΑ - 8 ετών.

     "Δώστε στα παιδιά χαρά, γιατί είναι αγνά, όπως οι άγγελοι! Ζουν για να μας δίνουν ευτυχία και αγαλλίαση και να μας εξαγνίζουν!! Αλίμονο σ΄εκείνον που πληγώνει ένα παιδί."
                                                                                       Φιοντόρ Μιχαήλοβιτς Ντοστογιέφσκι.

    15 Φεβρουαρίου: Παγκόσμια ημέρα για τον καρκίνο της παιδικής ηλικίας. Ο "εχθρός" δεν είναι ανίκητος!!

     Στηρίζοντας και επικροτώντας την πρό(σ)κληση της Άσπας μας και με αφορμή τη σημερινή ημέρα, 3 μάσκες ετοιμάστηκαν σαν αρχή, με πολλή αγάπη, για να ταξιδέψουν στην όμορφη Ναύπακτο και να στηρίξουν τη Φλόγα.

                     

    

     Υ.Γ. Οι ιστορίες των παιδιών περιλαμβάνονται στο περιοδικό "Ώρα για παραμύθια ΤΑΟΥΛΗ!", το οποίο συντάσσεται από τα παιδιά του Τ.Α.Ο. (Τμήμα Παιδιατρικής Αιματολογίας Ογκολογίας) και εκδίδεται από το Σύλλογο Γονέων Και Κηδεμόνων Παιδιών με Νεοπλασματικές Παθήσεις "Πίστη".