Η Aλίκη στη Xώρα Των Θαυμάτων! (ή, μήπως , της....Κρεμάστρας????)

         Πριν από ένα περίπου μήνα ξεκίνησε η προ(σ)κληση στη φαντασία και στη δημιουργικότητά μας δια χειρός Ρένας. Αφού λοιπόν, κάναμε ανω-κάτω τις ντουλάπες μας και τα πατάρια, ψάχνοντας ν΄ανακαλύψουμε ό,τι παρέπεμπε σε συρμάτινη κρεμάστρα.......

και καταλήξαμε...λίγο έως πολύ, κάπως έτσι..... 

   

   

καταφέραμε να δοκιμάσουμε τις...αντοχές της Ρένας μας, με αποτελέσματα τουλάχιστον αξιοθαύμαστα....έως μαγευτικά!!!!!

     Σήμερα, τελευταία μέρα του διαγωνισμού, σας παρουσιάζω τις μεταμορφώσεις 2 ακόμα κρεμαστρών, που είχαν την...τύχη - ή την ατυχία! - να πέσουν στα χέρια μου.

     Θυμάστε την ιστορία της Aλίκης από την Xώρα των Θαυμάτων? Ένα κορίτσι που, μετά την πτώση της σε μια λαγότρυπα - έχοντας ακολουθήσει έναν Λευκό Λαγό - περιπλανιέται σ΄έναν φανταστικό κόσμο? Λοιπόν, όλα ξεκίνησαν μάλλον έτσι: Μία συρμάτινη κρεμάστρα, η οποία τυλίχθηκε με αρκετό κορδόνι, για να μη γλυστράει....

.....και ντύθηκε με καμβά κεντήματος. Κυρίες μου και κύριοι ....σας παρουσιαζω την Aλίκη!!!

                   

 

                   

 

Όσο για τον φίλο της τον Λαγό? Μία ακόμα συρμάτινη κρεμάστρα, διπλωμένη στη μέση, πλαστική σίτα και.....

        ιδού ο Λαγός - επιτραπέζιο φωτιστικό:

        

             

 

           

 

                              

 

       Και το παραμύθι μου τελειώνει...κάπου εδώ. Σας διαβεβαιώνω πως το διασκέδασα όσο τίποτ΄ άλλο! Δεν φαίνεται, άλλωστε??? Ρένα μου πολλά-πολλά ευχαριστώ!!!!!!!!!!

Μάγισσα των αστεριών.

           (Για τον δημιουργικό διαγωνισμό του μήνα της apinkdreamer, με θέμα τη μαγεία!)

                                            Περδικόστηθη τσιγγάνα
                                            ω, μαγεύτρα που μιλείς ,
                                            τα μεσάνυχτα προς τ’ άστρα
                                            γλώσσα προσταγής.

                                            Που μιλώντας γιγαντεύεις
                                            και τους κόσμους ξεπερνάς,
                                            και τ’ αστέρια σου φοράνε ,
                                            μια κορώνα ξωτικιάς.

                                            Μάθε με όλα να διαβάζω
                                            τα υπερκόσμια μυστικά,
                                            στο σχολειό της αγκαλιά σου
                                            μέσα στα φιλιά.

                                            Πώς να φέρνω αναστημένους
                                            σε καθρέφτες μαγικούς,
                                            τις πεντάμορφες του κόσμου
                                            κι’ όλους τους καιρούς.

                                            Μάθε με πώς να κατέχω τα γραφτά
                                            θνητών και εθνών,
                                            πως τ΄ απόκρυφα των κύκλων
                                            και των ουρανών.

                                            Σφίξε γύρω μου τη ζώνη
                                            των αντρίκειων σου χεριών,
                                            είμαι ο μάγος της αγάπης
                                            μάγισσα των αστεριών.

                                            Στα μεστά τα νικηφόρα
                                            στήθια σου ηύρα μοναχά,
                                            της γυναίκας την απάτη
                                            και της σάρκας τη σκλαβια.

                                                                                                 Κωστής Παλαμάς.

• H  Φρικουέλα Mάτζικα!!!!!! (...μάγισσα των αστεριών, ύψους 30cm.)  Πρόσωπο από πηλό-fimo air basic.

     Υ.Γ.  Η νεραϊδομαγισσούλα apinkdreamer  μου έκανε την τιμή πριν 2 μέρες, να με βραβεύσει με το μαγικό-τυχερό νεραϊδένιο bloggoβραβείο της, το οποίο λάτρεψα! Σ΄ευχαριστώ πάρα πολύ, παραμυθένια μάγισσα, που με επέλεξες στ΄ αγαπημένα σου blog!! Φυσικά και καμαρώνω από υπερηφάνεια....

Kρεμάστρας....έργα!!

    Ένας πανέξυπνος διαγωνισμός πρό(σ)κληση δια χειρός Ρένας και το μικρόβιο της...κρεμαστρίτιδας κατέκλυσε επικίνδυνα την bloggoγειτονιά, παίρνοντας διαστάσεις επιδημίας!! Αποτέλεσμα?? Ανίατες....περιπτώσεις υπέροχων δημιουργιών και αν δεν με πιστεύεται, ρίξτε μερικές ματιές (επειδή μόνο μία, ποτέ ΔΕΝ είναι αρκετή σε τέτοιες περιπτώσεις), εδώ !!!!!
     Όσο κι αν προσπάθησα -ματαίως- να προφυλαχτώ, η κρεμαστρίτιδα έπληξε και τον Onirokosmo με...ανεπανόρθωτες βλάβες! Και...δια του λόγου το αληθές, ιδού -σε πρώτη φάση!- τα αποτελέσματα:
1 συρμάτινη κρεμάστρα, 3-4 πλαστικές σακκούλες και...........

• Σας παρουσιάζω τη σκυλίτσα μου τη...Milly ( ύψος 20 cm)!!!

           

 

            

 

          

 

Έπεται και συνέχεια.....!!! Καλό βράδυ και...φιλάκια...φιλάκια...πολλά-πολλά φιλάκια!!!!!

Ax, γιατί να είμαι γάτα!!!!!

- Γάτα μου αγαπημένη, γιατί είσαι μουτρωμένη?                     
- Δεν μ΄αρέσει η ουρά μου ούτε το νιαούρισμά μου! Μοιάζω με χοντροπατάτα. Αχ, γιατί να είμαι γάτα!

- Να σε κάνω παπαγάλο? Λέγε γρήγορα Μαγδάλω! Αν δεν ήσουν αυτό που είσαι, τι θα ήθελες να είσαι?
- Κάτι καλύτερο από γατί! Μόνο που, μάγε μου, δεν ξέρω τι!

- Άμπρα Κατάμπρα και λάδι και ξύδι...πλοίαρχος γίνε και φύγε ταξίδι!
- Φοβάμαι τον ωκεανό! Κάνε με κάτι στεριανό!

- Καλά. Άμπρα Κατάμπρα , πιλάφι και πουρές...γίνε μαϊμού, Μαγδάλω και κάνε μου χαρές!
- Μπρος γκρεμός και ζούγκλα πίσω. Όχι! Δεν μπορώ να ζήσω μες στης μπανανιάς τα φύλλα και να παντρευτώ γορίλα!

- Άμπρα Κατάμπρα και σκόρδα πλεξούδα...γίνε ή μέλισσα, ή πεταλούδα!
- Το πρόβλημά μου πάλι δεν το έλυσα. Καθόλου δεν μ΄αρέσει να ΄μαι μέλισσα. Πετάω στον αέρα και ζαλίζομαι, μυρίζω τα λουλούδια και φταρνίζομαι!

- Άμπρα Κατάμπρα, πάλι και μήλο και αχλάδι....γίνε λαγός και πήδα συνέχεια στο λιβάδι!
- Πώς σου ήρθε? Πρώτα πρώτα, δεν μ΄αρέσουν τα καρότα!

- Άμπρα Κατάμπρα, τότε και δυο αυγά μελάτα....γίνε ξανά, Μαγδάλω, η όμορφή μου γάτα!
- Ζήτω! Ξανάγινα γάτα! Να με πειράζεις σταμάτα!

- Γάτα μου, αγαπημένη, είσαι ευχαριστημένη?
- Πάρα πολύ! Το αλάτι δώς΄μου κι άσε με να΄ μαι ο εαυτός μου. Δεν θέλω να΄ μαι τίποτ΄άλλο,
  παρά η γάτα η Μαγδάλω!

                                                                                                    Μαριανίνα Κριεζή.

Υ.Γ1. Η δική μου....Μαγδάλω - ένα κομμάτι ξύλο κομμένο στο ανάλογο σχήμα, περασμένο με βερνίκι ξύλου και ζωγραφισμένες λεπτομέρειες με χρώματα λαδιού - ύψους 35 cm.

                                                     Γέρνει ο ήλιος και μαζί του όλο το φως
                                                     κι όλα τα χρώματα με μιας γίνονται ένα ,
                                                     να΄ταν και να΄μπαινα στο πέπλο τους αυτό
                                                     και το πρωί να πω στο κόσμο...."καλημέρα".

                                                     Καλημέρα, καλημέρα και πάντα καλημέρα!!!!

Υ.Γ2.  Το ποιηματάκι της Μαγδάλως θα μου επιτρέψετε να το αφιερώσω στο bloggoγειτονάκι μου Maya  και τα γατοπαρεάκια της....

Καταιγισμός βραβείων!!!!!

     Το αγαπημένο μου γειτονάκι  Χαρά - γνωστό και μη εξαιρετέο στην ευρύτερη bloggoγειτονιά!! - ή...Γκρινιάρης, ή...χαδούληθ, ή....παραπονιάρης, ή...παλιοχαρακτήρας, μου έκανε την ΤΙΜΗ να με κεράσει ποτάκι (μήπως μεθυσμένη, λέει, την πάρω στα σοβαρά...)!!!! Χαρουλίνι μου καλό, οφείλω  να σε ενημερώσω πως σε έχω πάρει πολύ στα σοβαρά εξ αρχής.... Να σου υπενθυμίσω, επίσης, πως σου εκμυστηρεύτηκα - έως..προειδοποίησα, θα έλεγα - στην αρχή της γνωριμίας μας, πως είμαι μεγάάάάλο πειραχτήρι όταν συμπαθήσω, πόσο μάλλον όταν αγαπήσω κάποιο άτομο και νοιώσω άνετα μαζί του. Θυμάσαι??????? Σ΄ευχαριστώ πάάάάρα πολύ, ωστόσο, για την επιλογή και την αγάπη σου.

      Για  να μη μακρυγορώ, όμως, περισσότερο περνάω στο...δια ταύτα! Και ιδού το βραβειάκι μου...

      Aν στη "μαύρη" Αμερική χρωστάμε την τζαζ, στην "άσπρη" οφείλουμε το Martini.  Θυμηθείτε τον Ντέιβιντ Νίβεν σε ρόλο maitre d' (αρχισερβιτόρου), να κρυφοπίνει από ένα ποτήρι του ασημένιου δίσκου. Ή τον Τζέιμς Μποντ. Που, μάλλον, το εκτελούσε ανορθόδοξα: το Martini δεν χτυπιέται σε shaker, απλώς αναδεύεται....Κι αυτό πολύ είναι.
      Γεννήθηκε στη δεκαετία του '30 κι αναγνωρίστηκε ως το απόλυτο - "τέλειο σαν σονέτο"! - το cocktail σύμβολο της ξεγνοιασιάς, μιας εύπορης και ανέμελης κοινωνίας που ξοδεύει τον καιρό της στην ανάλαφρη κοσμικότητα. Μερικά χρόνια αργότερα - γύρω στα 1980 - με την οικονομική έκρηξη , οι γιάπις στρέφονται στο Chardonnay (Σαρντονέ). Το κρασί μεθάει λιγότερο. Και οι εκπρόσωποι της νέας τάξης γευματίζουν ελαφρά, ξυπνούν νωρίς, εργάζονται σκληρά και πρέπει να διατηρούν νηφαλιότητα. Out τα σκληρά και τα μεθυστικά cocktails και αυτό φαίνεται, πως αγγιζει αναπόφευκτα και το Martini. Το τέλειο μαρτίνι, πλέον, θεμελιώνεται σε ένα καλό τζιν. Δυνατό και αρωματισμένο με τους νόμους της τέχνης και τα σωστά βότανα: ιουνίπερος, κορίανδρος, αγγελική κ.ά. Οι περισσότεροι bartenders μεταχειρίζονται τις μάρκες Beefeater ή Tanqueray. Μια μειοψηφία πάλι ορκίζεται στο Booth's. Κάποιοι, αντικαθιστούν  το τζιν  με βότκα...έχουν το δικαίωμα! Άλλωστε, περί ορέξεως....Προσδιορίστε το, πάντως, σαφώς στον μπάρμαν και καταπλήξτε τον μαζί με τους τριγύρω πότες, ακριβολογώντας: Γυρέψτε μια βότκα μαρτίνι.'Οσο για το βερμούτ, πολλοί επαγγελματίες καταφεύγουν στο Martini - Rossi extra dry για την ουδετερότητά . Κάποιοι μπαρίστες, τέλος, χρησιμοποιούν ροδοπέταλα για γαρνίρισμα, κάποιοι άλλοι μισό κουμ-κουάτ, φλούδα γκρέϊπ φρουτ ή πορτοκαλιού.

Υλικά παρασκευής (1 ποτήρι)

• 40 ml Gordon's London Dry Gin
• 15 ml ξηρό βερμούτ
• 1 ή περισσότερες ελιές για γαρνίρισμα
• 1 φλούδα πορτοκαλιού
•  πάγος

Εκτέλεση

      Προετοιμάστε το ποτήρι του μαρτίνι, γεμίζοντας το με πάγο και νερό ώστε να είναι παγωμένο. Τοποθετήστε στο σέικερ όλα τα παραπάνω υλικά, εκτός από τη φλούδα πορτοκαλιού και την ελιά που θα χρησιμοποιηθεί  στο τέλος για γαρνίρισμα. Ανακατέψτε καλά και δυνατά για 8 με 10 δευτερόλεπτα. Στη συνέχεια, ρίξτε το μείγμα στο ποτήρι του μαρτίνι - αφού αδειάσετε το περιεχόμενο του - περνώντας το πρώτα από στραγγιστήρι για πάγο. Κρατήστε τη φλούδα από πορτοκάλι πάνω από το ποτήρι και στύψτε την ώστε το μείγμα να πάρει το άρωμα της. Περάστε την από το χείλος του ποτηριού. Τέλος, γαρνίρετε ρίχνοντάς την ελιά μέσα στο μείγμα και σερβίρετε αμέσως.

     Επανέρχομαι, ωστόσο, στο βραβειάκι μου, εξ αιτίας του οποίου θα πρέπει  να αναφερθώ σε κάποια έξοδο ή απόδρασή μου. Νάτες, πάλι, οι εξομολογήσεις! Ααααα...τώρα κατάλαβα! Διέρρευσε, μάλλον, το πόσο "γερό ποτήρι" είμαι και σκεφτήκατε: "....εδώ είναι που θα πέσει το γέλιο της αλεπούς"!!!!!
Λοιπόν, για  να λέμε τα πράγματα με τ΄ όνομά τους: Μου αρέσει να πίνω, ενίοτε, ένα ποτό. Δύο, το πολύ. Μετά το τρίτο, βρίσκομαι κάτω από το τραπέζι....(μην ακούω γελάκια!).
     Κι ας περάσουμε τώρα στην απόδραση:
                                                  Καταδύσεις στο Αιγαίο (scuba diving):
    

 

      Μετά τη δική μου βράβευση, κερνάω κι εγώ με τη σειρά μου τα blogs που ακολουθούν:

• http://apinkdreamer.blogspot.com/,  γιατί έτσι μου δίνεται η ευκαιρία  να της ευχηθώ -άλλη μία φορά- χρόνια πολλά για τα γενέθλιά της!
• http://withlovemarianna.blogspot.com/,  γιατί είναι συνονόματή μου και καινούρια φίλη!
• http://mayasfairytale.blogspot.com/,  για  να της ανταποδώσω την αγάπη μου για τα επόμενα  βραβεία που ακολουθούν!
• http://tablerouge.blogspot.com/,  γιατί έχει γενέθλια σε λίγες μέρες και θέλω να ξεκινήσει  να γιορτάζει από τώρα!
•  http://lacasitadeamistad.blogspot.com/,  γιατί ξέρω ότι θα το χαρεί σαν παιδί!

      Και τώρα τα επόμενα βραβειάκια, 2 στον αριθμό παρακαλώ! Χνουδωτά, τρυφερά, σκανδαλάρικα σαν τον Λαζαρίκο και τον μπέμπη της, γεμάτα πολύ-πολύ αγάπη και ευαιασθησίες, όπως και η φίλη μου η Maya που μου τα χάρισε! Σ΄ ευχαριστώ  τόόόόόόόόόσο πολύ, για τη χαρά και την εκτίμησή σου, καλή μου Maya!!!!

     Με τη σειρά μου, τα χαρίζω σε όσους επσκέπτονται το bloggάκι μου και τους ευχαριστώ πολύ από καρδιάς.....

Το σημάδι του Σκορπιού.

     Ο Σκορπιός είναι ο 8ος ζωδιακός του ζωδιακού κύκλου. Το πιο λαμπρό του άστρο ονομάζεται Αντάρτης. Ο Αντάρτης βρίσκεται στο μέσο του σώματός του, γι’ αυτό στην αρχαιότητα - αλλά και σήμερα - ονομάζεται  «Καρδιά του Σκορπιού». Είναι ένας κόκκινος υπεργίγαντας, 733 φορές λαμπρότερος από τον Ήλιο.

     Σύμφωνα με τη μυθολογία, ο Σκορπιός είναι το ζώο που, κατά την διαταγή του Απόλλωνα ή της Γης, σκότωσε το γίγαντα κυνηγό Ωρίων. Ο θεός Απόλλωνας έστειλε το θανατηφόρο Σκορπιό εναντίον του Ωρίωνα, για να μην ενωθεί ερωτικά - θνητός αυτός - με την αθάνατη θεά Αρτέμιδα.
Μία άλλη εκδοχή του μύθου υποστηρίζει πως, η Γη έστειλε τον Σκορπιό εναντίον του Ωρίωνα, για να τον τιμωρήσει για την καυχησιά του. Πραγματικά, ο μυθικός κυνηγός είχε προσβάλει την Γη, αφού συνέχεια δήλωνε ότι κανένα γήινο ζώο δεν μπορούσε να ξεφύγει από τα βέλη του. Άλλη, πάλι, παραλλαγή αναφέρει, ότι η ίδια η Αρτέμιδα διέταξε το Σκορπιό να σκοτώσει τον Ωρίωνα, γιατί αποπειράθηκε να τη βιάσει, ή γιατί θα της τον έκλεβε για την ομορφιά του και την ανδρεία του η Ηώ, ή η Ήρα. Τελικά, ο Σκορπιός και ο Ωρίωνας αλληλοεξοντώθηκαν. Και ο Δίας, αφού τους έκανε αστερισμούς, διέταξε να ανατέλλει ο ένας τη στιγμή που δύει ο άλλος.

      Όσον αφορά τους αρχαίους αστρολόγους, ο θανατηφόρος Σκορπιός ήταν το ζώδιο της ταραχής και του θανάτου, μιας και ήταν συνδεδεμένος με το φόνο του Ωρίωνα. Ο τεράστιος Σκορπιός συμβολίζει επίσης, το μυθολογικό ζώο που έγινε αιτία της κατακεραύνωσης του Φαέθοντα από το Δία. Μόλις ο Φαέθοντας, που οδηγούσε το άρμα του Φοίβου- Ήλιου είδε τον φοβερό Σκορπιό στον ουρανό, ταράχτηκε τόσο πολύ, ώστε έχασε την ψυχραιμία του και εγκατέλειψε τα ηνία του άρματος του πατέρα του.  Επακολούθησε το αφήνιασμα των άλογων, που είχε σαν αποτέλεσμα να ανεβοκατεβαίνει ο Ήλιος, απειλώντας με καταστροφή τη Γη. Ο Δίας για να σώσει  τη Γη, τιμώρησε σκληρά τον άπειρο Φαέθοντα για την απερισκεψία του. Τον κατακεραύνωσε και έτσι αυτός βρήκε τραγικό θάνατο, πέφτοντας νεκρός στις όχθες του Ηριδανού ποταμού, στα νερά του οποίου βυθίζεται συνεχώς ο πιστός του φίλος Κύκνος....

• Τ΄αγαπημένα μου αλουμινένια κουτάκια έκαναν και πάλι το θαύμα τους.......!!!  Ή, αλλιώς, η μεταμόρφωση ενός μικρού, χάρτινου κουτιού....( στη φωτογραφία, κλειστό και ανοιχτό ).