Μήπως κέρδισες?

     Αφού σας ευχαριστήσω θερμά για τη συμμετοχή σας και τις συγκινητικές ευχές σας στο giveaway για τα 4 χρόνια του blog μου και σας κεράσω λαχταριστά γλυκάκια (cupcakes) για τα.διαδικτυακά μου γενέθλια...

ήρθε η ώρα να σας δείξω τα 2 δωράκια που ετοίμασα για την κλήρωση κι ελπίζω να σας αρέσουν.

• Πλεκτά με νάϋλον κορδονέτο, 4 χαρούμενα φρουτένια σουβέρ, για χρώμα στο τραπέζι:

• Μικρό τσαντάκι-πορτοφόλι για μικροαντικείμενα, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως θήκη για κάρτες:

     Συμμετείχαν όλα τα σχόλια ανεξαιρέτως, εξαιρέθηκαν οι διπλοί σχολιασμοί και τα αποτελέσματα της κλήρωσης πραγματοποιήθηκαν ηλεκτρονικά, με τη βοήθεια του random.org. Οι τυχερές που αναδείχθηκαν είναι:

• για το πρώτο δωράκι η Έλενα
• για το δεύτερο, το Συννεφάκι, η Άννα.

     Κυρίες μου, εύχομαι να τα χαρείτε και πάντα το ίδιο τυχερές!!! Περιμένω, όποτε μπορέσετε, τα στοιχεία σας για την αποστολή τους.
   
     Φιλιά πολλά, να είστε όλοι καλά!`♥ .¸¸.•´¯`♥ .¸¸.•´¯`♥ .¸¸.•´¯`♥ .¸¸.•´¯`♥.¸¸¸.•´¯`

Ένα βιβλίο ευχών, πολλά δωράκια κι ένα giveaway.

    Αγαπημένη παρέα, θέλω εδώ και καιρό να γράψω, όμως όλο και κάτι θα συμβεί που θα με κάνει να το αναβάλλω για αργότερα. Όμως, όπως έχει ειπωθεί "κάθε αναβολή και ματαίωση!", με αποτέλεσμα να έχουν περάσει σχεδόν δύο μήνες από την τελευταία φορά που τα είπαμε!

     Όχι, μέσα σ΄αυτό το χρονικό διάστημα δεν έμεινα... άπραγη δημιουργιών! Ναι, έχω πολλά να σου δείξω και να σου πω, αρκεί να έχεις την υπομονή να περιμένεις και τις επόμενες αναρτήσεις μου, μιας και είναι αδύνατον - τεχνικά και πρακτικά - να τα συμπεριλάβω όλα σε μία. Ναι, σου έχω και... δωράκια (επειδή το blogάκι μου μεγάλωσε ακόμη ένα χρόνο και γιορτάζει, κλείνοντας αισίως τα 4... ζωή να ΄χει!), θέλοντας να σ΄ευχαριστήσω που, ακόμα κι αν δεν γράφω όσο συχνά θέλω, ξέρω πως είσαι πάντα εδώ για να διαβάσεις τα νέα μου, να σχολιάσεις, να ενδιαφερθείς και σ΄ευχαριστώ πολύ γι΄αυτό!

     Λίγες ημέρες πριν, είχα τη χαρά να αναλάβω τη δημιουργία ενός βιβλίου Ευχών Γάμου, για ένα ιδιαίτερα αγαπημένο μου ζευγάρι. Είναι το πρώτο μου βιβλίο. Και όταν λέω το πρώτο μου, εννοώ... εξ ολοκλήρου! Από την αρχική ιδέα, το σχεδιασμό, τη δημιουργία εξωφύλλων, μέχρι τη βιβλιοδεσία, τη θεματολογία, τις εκτυπώσεις. Οι φωτογραφίες θεωρώ ότι το αδικούν κατά πολύ, μιας και οι λήψεις έγιναν βραδινή ώρα λίγο πριν ταξιδέψει, ωστόσο οι παραλήπτες το λάτρεψαν όσο κι εγώ. Εσείς θα κρίνετε, αν... είχαν άδικο ή όχι!

     Περιλαμβάνει 42 σελίδες, από τις οποίες οι 21 είναι ριζόχαρτα (η θεματολογία των οποίων έχει βασιστεί στο comic strip "Love is... ", της Kim Casali) και περικλείει πολλή αγάπη και τις ομορφότερες, από καρδιάς, ευχές του κόσμου!

                            

            

                     

 

                     

 

                     

 

             

 

     Με αφορμή τα αποτελέσματα της κλήρωσης από το επετειακό giveaway του blog Δημιουργίες Καρδιάς, είχα την ευχάριστη τιμή να συναντήσω και να γνωρίσω από κοντά στη διάρκεια του καλοκαιριού, την Pepi. Ε, λοιπόν, για όσους δεν τη γνωρίζετε προσωπικά, σας διαβεβαιώ πως η τρυφερότητα, η ηρεμία, ο ρομαντισμός , η καλαισθησία, το παιχνίδισμα, η αμεσότητα... κι ένα σωρό άλλα χαρακτηριστικά που διακρίνουν τις δημιουργίες της, είναι τα ίδια στοιχεία που σε κερδίζουν από τα πρώτα, κιόλας, λεπτά στο χαρακτήρα της, μαζί με ένα διαρκές, μεγάλο και ζεστό χαμόγελο!! Τα, δε, δωράκια της μοναδικά:

                           

 

                        

 

     Δωράκι ιδιαίτερο και πολύ ξεχωριστό, είχα τη χαρά να παραλάβω και από την αγαπημένη μου Marilena, για τη συμμετοχή μου στη Χριστουγεννιάτικη ανταλλαγή δώρων. Οφείλω να ομολογήσω, ωστόσο, ότι επιθυμία της Μαριλένας ήταν να μη δημοσιεύσω το δώρο της, επειδή - όπως υποστηρίζει - αφενός δεν το θεωρεί απαραίτητο και αφετέρου, δεν χωράει ευχαριστώ στο δικό της ευχαριστώ για τη συμμετοχή μας, που το εκφράζει με τα γλυκά δωράκια της. 

     Μαριλένα μου, μη με... μαλώσεις, αλλά θα ήθελα να μοιραστώ τη χαρά μου για το δώρο σου έχοντας την ευκαιρία να σ΄ευχαριστήσω κι από εδώ για τη σκέψη σου αλλά και το χρόνο που αφιέρωσες στην πραγματοποίησή του! Σας παρουσιάζω, λοιπόν, τη δημιουργία της:

                         

  

     Για το τέλος αυτής της ανάρτησης, σας επιφυλάσσω μια έκπληξη: Εδώ και μερικές ημέρες, το blog μου έκλεισε άλλον έναν χρόνο... διαδικτυακής ζωής συμπληρώνοντας τα 4.

     Έχουμε τη συνήθεια να χρησιμοποιούμε το "ευχαριστώ" και για λιγότερο σημαντικούς λόγους, με αποτέλεσμα, όταν χρειάζεται να εκφράσουμε ένα μεγάλο από καρδιάς ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ να είμαστε αναγκασμένοι να χρησιμοποιούμε ξανά την ίδια ακριβώς λέξη! Ωστόσο, πολλά "ευχαριστώ" από μένα σε όλες/ους εσάς, που είσαστε εδώ να μοιραστούμε τις σκέψεις μας, να εμπνευστείτε και να με εμπνεύσετε, να μοιράσετε χαμόγελα με τα σχόλιά σας, να αγκαλιάσετε, να προβληματιστείτε, να... δοκιμάσετε τη ανοχή και την αντοχή σας μαζί μου! Συνταξιδιώτες, παρεάκια, φίλοι μου, γνωστοί και άγνωστοι που σας περισσεύει μια λέξη ενθάρρυνσης για μένα, έχετε μπει όλοι στη θέση των αγαπημένων της ψυχής μου, για την αποδοχή και τη στήριξη μέσα σ΄αυτή τη μεγάλη διαδικτυακή οικογένεια που ανήκω.

     Αφήνοντας το σχόλιό σας στο τέλος αυτής της ανάρτησης μέχρι και τις 30 Σεπτεμβρίου το βράδυ, παίρνετε αυτόματα μέρος στην κλήρωση που θα πραγματοποιηθεί την 1η Οκτωβρίου και θα αναδείξει 2 τυχερές ή τυχερούς. Τα δωράκια σας θα ανακοινωθούν μαζί με τα αποτελέσματα της κλήρωσης.

Της καρδιάς τα χρώματα.

                                                Με της καρδιάς τα χρώματα
                                                τον κόσμο ζωγραφίζω,

                       

  

                                                κόκκινο, πράσινο και θαλασσί
                                                δίχως να βάλω γκρίζο...

                   

 

Ήλιος και Θάλασσα.

      Ήλιος και θάλασσα σε μια χώρα που γιορτάζει το καλοκαίρι της από τον Μάιο έως τον Οκτώβριο. Γραφικά ψαρολίμανα, κρυφές παραλίες, όρμοι με πρασινογάλαζα νερά, φωτιές που ανάβουν στην παραλία, συζητήσεις, μουσική, βουτιές με την πανσέληνο σε ασημένια γαλήνια νερά.

      Με καλοκαιρινή διάθεση είναι και η κατασκευή που ακολουθεί. Τα υλικά είναι απλά: καπάκια από παλιά βαζάκια - που, σίγουρα, έχουν ξεμείνει στην κουζίνα σου - εικόνες με καλοκαιρινό θέμα (ή, πινέλα και χρώματα, αν το... "έχεις" με την ζωγραφική), άμμο θαλάσσης, μικρά κοχύλια, γυαλάκια της θάλασσας, ατλακόλ και... φαντασία.

      Τι μπορείς να φτιάξεις με όλα αυτά? Να, κοίτα... σου έχω ιδέα:

      Κι αν δεν σου περισσεύουν καπάκια από βάζα, που δεν χρησιμοποιείς πια... μη σκας! Φτιάξε έναν πίνακα-κολάζ με τα ίδια υλικά:

      Μέχρι την επόμενη φορά που θα τα πούμε ξανά, "φτάσε όπου μπορείς! Αν δεν ξεχειλίσει η καρδιά του ανθρώπου από αγάπη ή από θυμό, τίποτα δεν μπορεί να γίνει."....

Νανούρισμα στο γιο μου.

       O πατέρας-ποιητής παραστέκεται στο άρρωστο παιδί του και υπαγορεύει στη μητέρα το παρακάτω ασυνήθιστο νανούρισμα.
          
     Ο γιος μου κρυολόγησε. Καίει στον πυρετό, ύπνος δεν τον παίρνει. Τα μάτια του βγάζουνε φωτιές. Κι η μάνα του: "Να νανουρίσω το μωρό μου", λέει. "Τι να του τραγουδήσω? "Νάνι νάνι το παιδί μου", ή το "Ας κοιμηθεί να μεγαλώσει κι ύστερα πασάς να γένει"? 
     Μα ούτε το ένα ούτε το άλλο. Η μάνα του γιου μου έτσι θα 'θελα να τον νανουρίσει:

                           Κοιμήσου, σπλάχνο μου, κοιμήσου, νάνι...
                           Στον ύπνο σου έρχεται μια θάλασσα απέραντη. Βουνά
                           τα κύματά της, φουσκώνουν αφρισμένα, λυσσομανάνε...

                           Κοιμήσου, σπλάχνο μου, κοιμήσου, νάνι...
                           Στον ύπνο σου έρχεται ένα καράβι, κι εσύ στη γέφυρα
                           του καπετάνιου. Στα δεξιά σου, το κύμα που χτυπιέται,
                           και στα ζερβά σου... Για δες το που σε πολεμάει...
                           Μα μη σε νοιάζει, γιε μου, μη φοβάσαι! Οι μηχανές δουλεύουνε
                          σαν την καρδιά σου. Το σκαρί γερό και το τιμόνι στα χέρια σου...

                           Κοιμήσου, σπλάχνο μου, κοιμήσου, νάνι...
                           Πελώρια αέρινη γέφυρα δένει τα περιγιάλια.
                           Στ' αστραφτερό δοκάρι της εσύ αγναντεύεις.
                           Κοίτα κάτω, μη ζαλιστείς. Κοίτα πάνω,
                           το κεφάλι σου λες κι ακουμπάει στον ουρανό...

                           Κοιμήσου, σπλάχνο μου, κοιμήσου, νάνι...
                           Τι πολλά βιβλία είν' αυτά; Όλα τα έχεις διαβάσει;
                           Ρυτίδες στο μέτωπό σου, τα μαλλιά σου κατάλευκα.
                           Τα μάτια σου είναι τα μόνα στη γη που έχουν καταλάβει.
                           Το πρόσωπό σου όμορφο σαν την αιωνιότητα.
                           Μην αμφιβάλλεις, μη φοβάσαι μη και δεν βρήκες ό,τι έψαχνες.
                           Διάβαζε πολεμώντας, διάβαζε αυτό που διαβάζεις
                            χωρίς να το ξεχωρίζεις από τη μάχη...

                            Κοιμήσου, σπλάχνο μου, κοιμήσου, νάνι...
                            Άκου, φωνές ακούς. Κοίτα τι όμορφα χρώματα που βλέπεις...
                            Τα χέρια σου χαϊδεύουν το μάρμαρο, και να, του δίνουν το πιο σταθερό,
                            το πιο ζωντανό σχήμα...

                            Κοιμήσου, σπλάχνο μου, κοιμήσου, νάνι...
                            Άφοβος σαν θαλασσινός, μάστορας δημιουργός,
                            φιλόσοφος γνώστης και καλλιτέχνης τολμηρός, έτσι να γίνεις...
                            Κοιμήσου, σπλάχνο μου, κοιμήσου, νάνι...

                                                                                 Ναζίμ Χικμέτ - Το ερωτευμένο σύννεφο.

     Οι καλοί μπαμπάδες δίνουν στα παιδιά τους ρίζες και φτερά. Ρίζες για να νιώθουν πού είναι το σπίτι τους και φτερά για να πετάξουν μακριά ελεύθερα. Χρόνια πολλά, στον μπαμπά μου... στο μπαμπά σου... στους μπαμπάδες όλου του κόσμου!