Κάτι ροζ κι ένα παιχνιδιάρικο Δελφινάκι!

   
     Ροζ: ένα χρώμα που χαρακτηρίζεται από θηλυκότητα, τρυφερότητα, παιδικότητα και αθωότητα. Όμως, σύμφωνα με τους επιστήμονες, το χρώμα που συμβολίζει όλα τα παραπάνω, φαίνεται να μην...υπάρχει!

     Το ροζ είναι ένας συνδυασμός του κόκκινου με το μωβ. Παρατηρώντας το ουράνιο τόξο, θα διαπιστώσουμε ότι τα χρώματα αυτά υπάρχουν σε αντίθετες πλευρές. Είναι θεωρητικά, λοιπόν, αδύνατον ν΄αναμειχθούν, συμπέρασμα το οποίο οδήγησε τους ερευνητές στο να αποφανθούν, πως το ροζ χρώμα δεν υπάρχει στη φύση.

     Αποτέλεσμα όλων αυτών, είναι το ροζ να θεωρείται ένα αντανακλαστικό χρώμα και οι άνθρωποι να μπορούν να το διακρίνουν επειδή ο εγκέφαλός τους το "μεταφράζει" έτσι. Φυσικά, υπάρχουν κάποιοι που διαφωνούν με τη συγκεκριμένη άποψη, θεωρώντας ότι το ροζ είναι το αποτέλεσμα της ανάμειξης του κόκκινου με το λευκό, άρα ως χρώμα είναι υπαρκτό!

 τσόχινη καρφιτσούλα για τη ροζ ανταλλαγή δώρων της Μαρίας-Έλενας.

     Οι Ινδιάνοι Chumash θεωρούν το Δελφίνι ως τον αγαπημένο τους αδελφό. Σύμφωνα με τις παραδόσεις τους, τα πρώτα μέλη της φυλής τους ζούσαν στο νησί Σάντα Κρουζ, στον Ειρηνικό Ωκεανό. Κάποτε, ο πληθυσμός τους αυξήθηκε πολύ και ο τόπος τους δεν τους χωρούσε πλέον. Αποφάσισαν, έτσι, να μεταναστεύσουν στη στεριά.

     Η θεότητα που τους έπλασε, η Hutash, τους έφτιαξε μια γέφυρα με το ουράνιο τόξο, για να περάσουν με ασφάλεια πάνω από τη θάλασσα και να φτάσουν στη στεριά. Τους είπε, όμως, να μην κοιτάξουν κάτω, γιατί κινδύνευαν να πέσουν και να πεθάνουν.

για το Δελφινάκι μας και τον Καλοκαιρινό του διαγωνισμό.

     Κάποιοι αγνόησαν τη συμβουλή της, κοίταξαν προς τα κάτω και σαστισμένοι από το θέαμα της αβύσσου έπεσαν προς τη θάλασσα. Όμως, η Hutash τους αγαπούσε τόσο πολύ που δεν τους άφησε να πεθάνουν και τους μεταμόρφωσε σε δελφίνια... (πηγή).

     Σας καληνυχτίζω με την ευχή, η αυριανή σας μέρα να πραγματοποιήσει κάτι από το αποψινό σας όνειρο... Όνειρα παραμυθένια, λοιπόν και καλό μας μήνα!

     Υ.Γ. "Μήπως πρόσεξες ποτέ, λέω, μήπως....πόση απαντοχή έχει το βλέμμα του γλάρου που κάθεται ολομόναχος σ΄ένα σάπιο μαδέρι και ζυγιάζει όνειρα στις φτερούγες του?" (Α. Παπαδάκη).

                                    πίνακας: "Take Flight Seagull" της Rita Squier.

Ένα πράγμα ξέρω καλά.

   
     "Πάντως, όπως και να ΄χει το ζήτημα, ένα πράγμα ξέρω καλά. Πως γουστάρω πολύ.

                

  

     Γουστάρω τη φάση...και περισσότερο την αντίφαση!

               

  

     Γουστάρω την τρέλα μου...και περισσότερο την τρέλα των άλλων!

                

  

     Γουστάρω να μυρίζομαι την ανθρωπίλα. 
Γουστάρω τ΄αγόρια που έχουν κορδέλες στα μαλλιά και στα μάτια ένα ματσάκι μενεξέδες.
Γουστάρω τα κορίτσια που τραγουδούν στις ακρογιαλιές μ΄ένα θαλασσοπούλι ανάμεσα στα φρύδια."

                                                                              "Σκισμένο ψαθάκι" - Αλκυόνη Παπαδάκη.

Σαν ένας άλλος Δον Κιχώτης να κυνηγώ θαλάσσιους ανεμόμυλους.

   
     Λατρεύω τα βιβλία! Λατρεύω ακόμα και το άρωμα της τυπωμένης μελάνης τους! Είμαι ένας "αναγνώστης", από την παιδική μου ηλικία, με όλη τη σημασία της λέξης, που πραγματικά...καταβροχθίζει το περιεχόμενό τους! Έχω περάσει και συνεχίζω να περνάω, αρκετό -έως πολύ- χρόνο μαζί τους. Αρκετές φορές έχω θυσιάσει τον ύπνο μου, προκειμένου να τελειώσω την ανάγνωση ενός συγκεκριμένου βιβλίου.

     Ένα βιβλίο μπορεί να γίνει οδηγός μας.... Να μας βοηθήσει να βρούμε λύση, όταν αντιμετωπίζουμε μια δυσκολία. Ένα κωμικού περιεχομένου βιβλίο θα μας δώσει χαρά, σε στιγμές που θα είμαστε λυπημένοι. Ένα βιβλίο μπορεί να μας ταξιδέψει, να μας συντροφεύσει, να μας μυήσει, να μας ξεκουράσει, να μας διδάξει, να μας πληροφορήσει, να μας ξεναγήσει... Ένα καλό βιβλίο είναι ένας καλός φίλος.

      Παρ΄όλα αυτά, υπάρχουν χιλιάδες βιβλία τα οποία δεν θα ξαναδιαβαστούν. Ποτέ. Και αυτό είναι γεγονός, όσο βιβλιόφιλος κι αν είναι κάποιος. Πόσες φορές δεν έχουμε συναντήσει όλοι μας πεταμένα, ή έστω εγκαταλελειμένα βιβλία, δίπλα σε κάδους απορριμάτων? Από παλιές εγκυκλοπαίδειες μέχρι...τηλεφωνικούς καταλόγους.

      Η τεχνική του διπλώματος των σελίδων ενός βιβλίου που δεν πρόκειται να ξαναδιαβάσεις, πέρα του ότι είναι μια μορφή ανακύκλωσης για το ίδιο το βιβλίο, αποτελεί και μια μορφή Τέχνης με εντυπωσιακά αποτελέσματα! Ένα είδος...origami για βιβλία, κατά το οποίο ξεκινάς να διπλώνεις τις σελίδες μ΄έναν συγκεκριμένο τρόπο...

                 

 

      Με καλοκαιρινή διάθεση και με μεγάλη περιέργεια για τη συγκεκριμένη τεχνική, σας παρουσιάζω την πρώτη μου δημιουργία. Εύκολη στην κατασκευή της, διασκεδαστική και ιδιαίτερα χρηστική, αφού πέρα από τη διακοσμητική της χρήση, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως βιβλιοστάτης.

                       

 

     " Ή, ακόμα και για την τοποθέτηση και οργάνωση των επαγγελματικών καρτών πάνω σ΄ένα γραφείο...", κάνω μια δεύτερη σκέψη.

       Τι λέτε? Δεν αξίζει τον κόπο να δώσουμε μια δεύτερη ευκαιρία στα βιβλία μας? Κατά περιόδους, σας υπόσχομαι ν΄ακολουθήσουν κι άλλες ανάλογες δημιουργίες και θα ήμουν ιδιαίτερα χαρούμενη να έβλεπα και τα δικά σας αποτελέσματα, αν αποφασίσετε ν΄ασχοληθείτε.

       Παρεάκια μου αγαπημένα, σας εύχομαι καλό υπόλοιπο καλοκαιριού, όπου κι αν βρίσκεστε, ό,τι κι αν κάνετε! Να περνάτε όμορφα και να ζείτε τις στιγμές...

       Υ.Γ. Έβγαλα φωτογραφίες - εκ των υστέρων- χρησιμοποιώντας κάποιο άλλο βιβλίο που περιμένει...υπομονετικά τη σειρά του να ανακυκλωθεί, για να σας λύσω τις όποιες απορίες σχετικά με τον τρόπο που διπλώθηκαν οι σελίδες, για να σχηματίσουν τον ανεμόμυλο. Ελπίζω να σας βοηθήσουν... Ξεκινάτε από το εξώφυλλο και προχωρώντας με την ίδια διαδικασία, ολοκληρώνεται με το δίπλωμα του οπισθόφυλλου. Στο τέλος, κόλλησα με ατλακόλ εξώφυλλο και οπισθόφυλλο μαζί... Για τη συγκεκριμένη κατασκευή χρησιμοποιήθηκε ένα βιβλίο 340 σελίδων.

       Συγχωρέστε μου την...άγνοια σχετικά με τη δημιουργία videos (step to step). Που θα μου πάει, όμως...? Κάποια στιγμή θα το μάθω κι αυτό!

Δωράκια και οι τυχερές της κλήρωσης.

     

     Έφτασε η στιγμή της κλήρωσης για το giveaway που σας είχα προαναγγείλει. Ένα μεγάλο ευχαριστώ για όλες τις συμμετοχές και τα σχόλιά σας, το αγκάλιασμα και την κατανόηση στις...κατά γενική ομολογία (και ανησυχία), καθυστερημένες αναρτήσεις μου το τελευταίο διάστημα! Σας υπόσχομαι να είμαι συνεπέστερη στα ραντεβού μας, από εδώ και στο εξής.

      Οι έγκυρες συμμετοχές ήταν συνολικά 30, τις οποίες και παραθέτω κατά αύξοντα αριθμό:

   
     Έχετε αγωνία? Εγώ, ομολογουμένως, έχω αρκετή αν και δεν κληρώνομαι! Αγωνιώ, ωστόσο, για το αν και κατά πόσο σας αρέσουν τα δωράκια που επέλεξα να ετοιμάσω για εσάς. Πάμε να τα δούμε, όμως και να προχωρήσουμε στην κλήρωση, για να μη σας κρατάω άλλο σε αναμονή...

     Δωράκι Νο 1:

     και Νο 2:

πως????... Δεν καταλάβατε τι είναι...???? Μα, ελάτε τώρα... βάλτε λίγο παραπάνω τη φαντασία σας να δουλέψει...!! Μέχρι να τ΄ανακαλύψετε και με τη βοήθεια του random.org, επιτρέψτε μου εμένα να προχωρήσω στη διαδικασία της κλήρωσης... ναι?

     Πρώτη τυχερή.... me (maria)

     που κερδίζει ένα καλοκαιρινό λιλά καπέλο για τις βόλτες ή την παραλία, με λουλούδια από jean και χρωματιστά κουμπάκια....

                  

     

     και η δεύτερη τυχερή: Νάσια Σ...

     που κερδίζει ένα πορτοφολάκι-πασχαλίτσα:

                               

     Πολλά-πολλά συγχαρητήρια στα κορίτσια μας! Όσο για τους υπόλοιπους, φυσικά μη μου στεναχωριέστε!! Σύντομα, οι εκπλήξεις συνεχίζονται!

Και που δεν χρωστάω...

   
     Χρωστάω πολλές αγκαλιές σε όλους εσάς που μου λείψατε, περισσότερο απ΄όσο ήμουν προετοιμασμένη... Χρωστάω συγγνώμες σ΄εκείνους που, χωρίς να το θέλω ανησύχησα με την απουσία μου... Χρωστάω πολλά-πολλά ευχαριστώ, για όσα μοναδικά δωράκια έχω παραλάβει και θα δείξω στη συνέχεια... Χρωστάω κατασκευές και καινούριες δημιουργίες, που ωστόσο δεν θα αποκαλύψω όλες σ΄αυτή την ανάρτηση, από φόβο μη...μου το βάλετε στα πόδια, ακόμα δεν σας...ξαναβρήκα!.. Χρωστάω απαντήσεις, επιπλέον, σ΄ένα γλυκό βραβείο αγαπημένης φίλης, που -μπορεί να το έχω παραλάβει εδώ και καιρό- δεν το έχω ξεχάσει, όμως.

     Ας ξεκινήσω, λοιπόν κι αν στη διαδρομή μου κουραστείτε, σας έχω και δωράκι στο τέλος...για την ψυχική οδύνη!
     Πριν από μέρες, με παιχνιδιάρικη διάθεση και με παρόρμηση της στιγμής, προέκυψαν αυτά τα...

                       

                    

ξεχωριστά δαχτυλίδια! Μια φίλη "έριξε" την ιδέα για αντίστοιχα σκουλαρίκια με θέμα το αρκουδάκι και την άλλη στιγμή, εμφανίστηκαν κι εκείνα:

                  

  

                                      κρίκοι με αιματίτη και ξύλινο αρκουδάκι...

                                     μικρές χνουδωτές μπαλίτσες με μεταλλικά...

αλλά και πλεκτά, όταν η φαντασία έχει κέφια!

                   

  

     Φυσικά και δεν περιορίστηκα εδώ μόνο. Με κουμπιά, χάντρες, αλυσίδες, φτερά και...πούπουλα, ξύλινες φιγούρες, κλωστές, ύφασμα, πειραματίστηκα καιαιαιαιαιαι.... για ποια κοσμήματα Λαλαούνη, μιλάτε κυρίες μου? Η τελευταία λέξη στη μόδα των κοσμημάτων είναι ΕΔΩ (...σαν να ακούω κάποια γελάκια στο βάθος?????)!!!

     

     Πριν περάσω στο βραβείο να κάνω σε αυτό το σημείο μία σημαντική παρένθεση: Να ευχαριστήσω για το υπέροχο δωράκι της- που κέρδισα στο αντίστοιχο Giveaway- τη Σπυριδούλα: ένα καταπληκτικό βατραχάκι origami, μόνο από χαρτί χωρίς...καν κόλλα!!!! Όμως,  στο ίδιο κουτάκι μια ακόμη έκπληξη, με περίμενε: ένα ζευγάρι σκουλαρίκια με την ίδια τεχνική! Όσοι δεν γνωρίζετε τη Σπυριδούλα και τη δουλειά της πραγματικά αξίζει να τη μάθετε! Αν ξεκινήσεις να ασχολείσαι με την τεχνική origami ένα πράγμα είναι σίγουρο: δεν θ΄αποφύγεις τον εθισμό....

 

    Ένα εξίσου μεγάλο ευχαριστώ χρωστάω και στη Σοφία, στο giveaway της οποίας ήμουν μία από τις 3 τυχερές της κλήρωσης. Να, λοιπόν και το μπινάκι μου, που με πολύ μεγάλη χαρά παρέλαβα! 

     Η καλή μου γατοφιλενάδα μου Maya, από το mayasfairytale.blogspot.gr, μου παρέδωσε νέο βραβείο. Θεωρώ, ειλικρινά, πολύ γλυκό και τιμητικό το να παραλαμβάνω κάποιο βραβείο από διαδικτυακό παρεάκι, αν και ομολογώ πως την αρχική έκπληξη και χαρά μου σχεδόν πάντα διαδέχεται η αμηχανία και η σκέψη..."τι έκανα να το αξίζω?". Αγαπώ, όμως, πολύ τις εκπλήξεις, τις ζεστές αληθινές αγκαλιές και τον όποιο τρόπο διαλέγετε για να μου το εκφράσετε. Εεεε...τώρα, ψέματα να πω??? 

      Να το, λοιπόν, το βραβειάκι μου, αλλά υπό όρους! Ποιοι είναι αυτοί?

•  Ευχαρίστησε όποιον στο έδωσε....

• Απάντησε στις παρακάτω ερωτήσεις:

      1.  Αγαπημένο περιοδικό: Arkas, φυσικά!

     2.  Αγαπημένος τραγουδιστής-μουσική: Είναι αρκετοί τόσο οι τραγουδιστές, όσο και τα είδη μουσικής. Ένας από τους πολύ αγαπημένους μου ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου ("κι αν είμαι ροκ μη με φοβάσαι...").

     3.  Αγαπημένη Youtube guru: Simon's Cat...

                                          

     4.  Αγαπημένο είδος μακιγιάζ: smokey eyes...

     5.  Αγαπημένο μέρος διαμονής: Μια αγαπημένη αγκαλιά πάντα ηρεμεί και ξεκουράζει.

     6.  Αγαπημένη ταινία: City of Angels (Η Πόλη των Αγγέλων). Και όπως λέει στην ταινία, "τι να τα κάνεις τα φτερά, αν δεν μπορείς να νοιώσεις τον αέρα στο πρόσωπό σου?"

     7.  Πόσα ζευγάρια παπούτσια έχεις? Είναι...ερώτηση παγίδα?? Αν απαντήσω ειλικρινά, θα θεωρηθούν...τεκμήριο???? Για να δούμε...τόσα είναι καλά???

                                                    γοβάκια...cupcakes!

    8.  Αγαπημένο χρώμα: Μαύρο και πορφυρό.     

• Βράβευσε 7 blogs με links και ειδοποίησέ τους για την παραλαβή:

                                            

http://skepiloges.blogspot.gr/

http://ohsocutethings.blogspot.gr/

http://neraidodimiourgies37.blogspot.gr/

http://marronblogger.blogspot.gr/

http://kordoneto.blogspot.gr/

http://aiwniagynaika.blogspot.gr/

http://magiadaines.blogspot.gr/

     Είσαστε όλοι ακόμα εδώ?? Όποιο παρεάκι άντεξε αυτή την ανάρτηση-μαμούθ ποικίλης ύλης, αξίζει τα θερμά μου συγχαρητήρια!!!! Λίγο πριν το τέλος, όμως, σας κράτησα το καλύτερο: giveaway (άνευ λόγου και αιτίας), με δύο δωράκια-έκπληξη που θα ανακαλύψετε την ημέρα της κλήρωσης!!!

     Συμμετοχές μέχρι και τις 7 Ιουλίου......

     Σας αποχαιρετώ προσωρινά, με τη συμμετοχή μου στο Quote of the day challenge της Βασιλικής:

                                                #quoteofthedaychallenge