Το αγαπημένο μου γειτονάκι Χαρά - γνωστό και μη εξαιρετέο στην ευρύτερη bloggoγειτονιά!! - ή...Γκρινιάρης, ή...χαδούληθ, ή....παραπονιάρης, ή...παλιοχαρακτήρας, μου έκανε την ΤΙΜΗ να με κεράσει ποτάκι (μήπως μεθυσμένη, λέει, την πάρω στα σοβαρά...)!!!! Χαρουλίνι μου καλό, οφείλω να σε ενημερώσω πως σε έχω πάρει πολύ στα σοβαρά εξ αρχής.... Να σου υπενθυμίσω, επίσης, πως σου εκμυστηρεύτηκα - έως..προειδοποίησα, θα έλεγα - στην αρχή της γνωριμίας μας, πως είμαι μεγάάάάλο πειραχτήρι όταν συμπαθήσω, πόσο μάλλον όταν αγαπήσω κάποιο άτομο και νοιώσω άνετα μαζί του. Θυμάσαι??????? Σ΄ευχαριστώ πάάάάρα πολύ, ωστόσο, για την επιλογή και την αγάπη σου.
Για να μη μακρυγορώ, όμως, περισσότερο περνάω στο...δια ταύτα! Και ιδού το βραβειάκι μου...
Aν στη "μαύρη" Αμερική χρωστάμε την τζαζ, στην "άσπρη" οφείλουμε το Martini. Θυμηθείτε τον Ντέιβιντ Νίβεν σε ρόλο maitre d' (αρχισερβιτόρου), να κρυφοπίνει από ένα ποτήρι του ασημένιου δίσκου. Ή τον Τζέιμς Μποντ. Που, μάλλον, το εκτελούσε ανορθόδοξα: το Martini δεν χτυπιέται σε shaker, απλώς αναδεύεται....Κι αυτό πολύ είναι.
Γεννήθηκε στη δεκαετία του '30 κι αναγνωρίστηκε ως το απόλυτο - "τέλειο σαν σονέτο"! - το cocktail σύμβολο της ξεγνοιασιάς, μιας εύπορης και ανέμελης κοινωνίας που ξοδεύει τον καιρό της στην ανάλαφρη κοσμικότητα. Μερικά χρόνια αργότερα - γύρω στα 1980 - με την οικονομική έκρηξη , οι γιάπις στρέφονται στο Chardonnay (Σαρντονέ). Το κρασί μεθάει λιγότερο. Και οι εκπρόσωποι της νέας τάξης γευματίζουν ελαφρά, ξυπνούν νωρίς, εργάζονται σκληρά και πρέπει να διατηρούν νηφαλιότητα. Out τα σκληρά και τα μεθυστικά cocktails και αυτό φαίνεται, πως αγγιζει αναπόφευκτα και το Martini. Το τέλειο μαρτίνι, πλέον, θεμελιώνεται σε ένα καλό τζιν. Δυνατό και αρωματισμένο με τους νόμους της τέχνης και τα σωστά βότανα: ιουνίπερος, κορίανδρος, αγγελική κ.ά. Οι περισσότεροι bartenders μεταχειρίζονται τις μάρκες Beefeater ή Tanqueray. Μια μειοψηφία πάλι ορκίζεται στο Booth's. Κάποιοι, αντικαθιστούν το τζιν με βότκα...έχουν το δικαίωμα! Άλλωστε, περί ορέξεως....Προσδιορίστε το, πάντως, σαφώς στον μπάρμαν και καταπλήξτε τον μαζί με τους τριγύρω πότες, ακριβολογώντας: Γυρέψτε μια βότκα μαρτίνι.'Οσο για το βερμούτ, πολλοί επαγγελματίες καταφεύγουν στο Martini - Rossi extra dry για την ουδετερότητά . Κάποιοι μπαρίστες, τέλος, χρησιμοποιούν ροδοπέταλα για γαρνίρισμα, κάποιοι άλλοι μισό κουμ-κουάτ, φλούδα γκρέϊπ φρουτ ή πορτοκαλιού.
Υλικά παρασκευής (1 ποτήρι)
- 40 ml Gordon's London Dry Gin
15 ml ξηρό βερμούτ
- 1 ή περισσότερες ελιές για γαρνίρισμα
- 1 φλούδα πορτοκαλιού
- πάγος
Εκτέλεση
Προετοιμάστε το ποτήρι του μαρτίνι, γεμίζοντας το με πάγο και νερό ώστε να είναι παγωμένο. Τοποθετήστε στο σέικερ όλα τα παραπάνω υλικά, εκτός από τη φλούδα πορτοκαλιού και την ελιά που θα χρησιμοποιηθεί στο τέλος για γαρνίρισμα. Ανακατέψτε καλά και δυνατά για 8 με 10 δευτερόλεπτα. Στη συνέχεια, ρίξτε το μείγμα στο ποτήρι του μαρτίνι - αφού αδειάσετε το περιεχόμενο του - περνώντας το πρώτα από στραγγιστήρι για πάγο. Κρατήστε τη φλούδα από πορτοκάλι πάνω από το ποτήρι και στύψτε την ώστε το μείγμα να πάρει το άρωμα της. Περάστε την από το χείλος του ποτηριού. Τέλος, γαρνίρετε ρίχνοντάς την ελιά μέσα στο μείγμα και σερβίρετε αμέσως.
Επανέρχομαι, ωστόσο, στο βραβειάκι μου, εξ αιτίας του οποίου θα πρέπει να αναφερθώ σε κάποια έξοδο ή απόδρασή μου. Νάτες, πάλι, οι εξομολογήσεις! Ααααα...τώρα κατάλαβα! Διέρρευσε, μάλλον, το πόσο "γερό ποτήρι" είμαι και σκεφτήκατε: "....εδώ είναι που θα πέσει το γέλιο της αλεπούς"!!!!!
Λοιπόν, για να λέμε τα πράγματα με τ΄ όνομά τους: Μου αρέσει να πίνω, ενίοτε, ένα ποτό. Δύο, το πολύ. Μετά το τρίτο, βρίσκομαι κάτω από το τραπέζι....(μην ακούω γελάκια!).
Κι ας περάσουμε τώρα στην απόδραση:
Καταδύσεις στο Αιγαίο (scuba diving):
Μετά τη δική μου βράβευση, κερνάω κι εγώ με τη σειρά μου τα blogs που ακολουθούν:
Και τώρα τα επόμενα βραβειάκια, 2 στον αριθμό παρακαλώ! Χνουδωτά, τρυφερά, σκανδαλάρικα σαν τον Λαζαρίκο και τον μπέμπη της, γεμάτα πολύ-πολύ αγάπη και ευαιασθησίες, όπως και η φίλη μου η
Maya που μου τα χάρισε! Σ΄ ευχαριστώ τόόόόόόόόόσο πολύ, για τη χαρά και την εκτίμησή σου, καλή μου Maya!!!!
Με τη σειρά μου, τα χαρίζω σε όσους επσκέπτονται το bloggάκι μου και τους ευχαριστώ πολύ από καρδιάς.....