8 Φεβρουαρίου 2017

Η βροχή της καρδιάς.


     Πόσο στεγνές και άδειες είναι, αλήθεια, οι καρδιές όταν αρχίζουν και τρέχουν τα δάκρυα? Ή, πόσο γεμάτες καμιά φορά, πόσο πλημμυρισμένες από ευτυχία? Πόσα πολλά μπορούν να σημαίνουν αυτές οι μικρές σταγονίτσες-επαναστάτριες, που ξαφνικά αποφασίζουν να τρέξουν και ανάλογα με τη φόρα τους σε κάνουν να μαντέψεις την αιτία?

     Υπάρχει, άραγε, άνθρωπος που να μην έχει κλάψει ποτέ στην ζωή του? Και από την άλλη, για πόσους διαφορετικούς λόγους μπορεί να κλάψει κανείς, από μουσκεμένα παράπονα και χαρές?  Πόσα γκρεμίσματα ή πόσα χτισίματα, ή, πόσα χτισίματα και πόσα γκρεμίσματα μαζί μπορεί να σημαίνει ένα δάκρυ? Πόσες αιτίες μπορεί να είναι μαζεμένες πίσω από τον αμφιβληστροειδή κι αρχίζει "η ιστορία της βροχής" του καθενός? Και σε τελική ανάλυση, πόσοι διαφορετικοί τύποι δακρύων υπάρχουν? Γιατί, άλλα είναι τα δάκρυα που βιάζονται να πάρουν τον κατήφορο για να ξαλαφρώσει η καρδιά κι άλλα είναι εκείνα που... δειλιάζουν, κυλούν αργά και θυμίζουν παιδί που παραφυλάει να το σκάσει από το σπίτι του, την ώρα που οι μεγάλοι κοιμούνται στο άλλο δωμάτιο.


     Άλλα είναι τα δάκρυα που, ενώ είναι έτοιμα σε ξεγελάνε, απλώς υγραίνουν τα μάτια και ξαναπαίρνουν το δρόμο του γυρισμού. Και άλλα -αχ! αυτά είναι τα χειρότερα δάκρυα!- είναι εκείνα που ο άλλος δεν μπορεί μήτε να δει, μήτε να τα νοιώσει. Είναι τα δάκρυα που μαζεύονται μέσα σου σ΄ένα συμπαγές κομμάτι πόνου, αδιαπέραστο, που δεν μοιάζει με πάγο για να σπάσει και να διαλυθεί κι όμως κλείνουν τόση παγωνιά! Είναι τα στέρεα δάκρυα που "κυλούν" μια ζωή στα μάτια της καρδιάς, που αρνούνται να αποδεχθούν τον πόνο. Ή, μάλλον, που αρνείται αυτός να ομολογήσει δημόσια και ιδιωτικά την παρουσία του. Και επιμένει να κρύβεται καταζητούμενος σε μία μουσκεμένη-αμούσκευτη πόλη...

     Εσείς θα μου πείτε μια ιστορία? Με αφορμή τη φωτογραφία της Ελένης μια πρόκληση, μια πρόσκληση και πολλές ξεχωριστές συμμετοχές. Προλαβαίνεις, αν θέλεις κι εσύ, να λάβεις μέρος.

14 σχόλια :

  1. Η Βροχή της καρδιάς. Τα δάκρυα. Πόση ευλογία κρύβουν τα δάκρυα....! και πόσο τυχερός είναι εκείνος που νιώθει την καθαρτήρια λύτρωσή τους.
    Πολύ όμορφο. Καλή σου συνέχεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μα τί όμορφη αφήγηση!! Σ' ευχαριστούμε που τη μοιράστηκες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μου άρεσε πολύ ο τίτλος, αλλά και όσα γράφεις για τα δάκρυα...έπιασες όλες τις κατηγορίες μπορώ να πω!!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Όλα αυτά τα δάκρυα αληθινά είναι κι αλήθειες λένε πάντα!! νόμος!
    Τι όμορφα που μας μίλησες για τα δάκρυα!!!! ειδικά για κείνα που αρνούνται να δηλώσουν δηλώσουν δημόσια τη παρουσία τους!!

    Σε ευχαριστώ πολύ για τη συμμετοχή!!!!!
    τα φιλιά μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πολύ όμορφα γράφεις ,.Τα στέρεα δάκρυα που κυλούν μιά ζωή στα μάτια της καρδιάς!!!!πόσες φορές το έχουμε νοιώσει αυτό !!Να είσαι καλά φίλη μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αχ αυτά τα στέρεα δάκρυα, Μαριάννα μου.
    Πόσο πολύ πονάνε.
    Αυτή η εικόνα, ήταν αφορμή για πολλές ιστορίες.
    Φιλάκια πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αλίμονο σ'αυτά τα δάκρυα που μαζεύονται μέσα μας και διέξοδο δεν βρίσκουν!
    Όμορφη ανάρτηση και κάλυψες το θέμα πιστεύω απόλυτα.
    Καλή σου μέρα Μαριάννα Να περνάς καλά σε ό,τι και να κάνεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Εγώ θα πω γλυκιά μου αλίμονο σ' εκείνον που δεν δακρύζει..θα πει πως δεν έχει αίσθημα και συναίσθημα.Πχ εγώ τα έχω στο..τσεπάκι μου όπως λέει ο άνδρας μου .Η συμμετοχή σου συναισθηματική σαν κι εσένα δένει με την εικόνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ξεχωριστή η προσέγγισή σου στην εικόνα. Μου άρεσε!
    Φιλιά πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Πολύ όμορφα έδωσες το δικό σου στίγμα στη φωτογραφία.
    Μου άρεσε που τη συσχέτισες με τα δάκρυα...
    Αχ, αυτά τα άτιμα τα δάκρυα... Άλλες φορές επώδυνα, μα άλλες,
    τόσο λυτρωτικά...
    Σε φιλώ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Αλίμονο στα δάκρυα που δεν κυλάνε και πιάνουν υγρασία στα τοιχώματα της καρδιάς.
    Μαριάννα μου... πολύ εμπνευσμένη η εκδοχή σου στη φωτογραφία της Ελένης μας.
    Να'σαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Αχ αυτά τα στέρεα δάκρυα Μαριάννα μου... Μέχρι να στάξουν θα τα κουβαλάμε..
    Πόσο με συγκίνησες... ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Πόσες εκδοχές δακρύων μας εδωσες Μαριαννα μου!!!!υπάρχουν και τα δακρυα της χαράς της ευτυχίας.. αυτα ειναι τα καλύτερα παντως.. μακαρι μονο απο αυτα τα συναισθηματα να κλαίγαμε φιλη μου ... τελικά πόσες ομορφες ιστορίες μας εβγαλε η φωτογραφια της Ελενης ε; καλη εβδομαδα σου ευχωμαι . φιλακιαααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η φαντασία δεν έχει ηλικία. Και τα όνειρα είναι για πάντα. Εάν μπορείς να τ΄ονειρευτείς, μπορείς και να το κάνεις.